Αν δεν γνωρίζεις τι είναι το Danzaloon, σίγουρα χάνεις μια εμπειρία από τις λίγες. Το διαπίστωσα πριν λίγες μέρες που επισκέφτηκα το The Ranch στο Σοφικό, για το ετήσιο φεστιβάλ λάτιν χορών το οποίο πραγματοποιήθηκε εκεί για πέμπτη χρονιά.
Αν σκέφτεσαι ότι η λέξη σού θυμίζει σαλούν, έχεις δίκιο. Γιατί στο ράντσο ένα από τα πράγματα που θα αντικρίσεις και θα σε αφήσει με το στόμα ανοιχτό είναι το μεγάλο σαλούν στην κεντρική πλατεία του “χωριού”.
Φυσικά δεν πρόκειται για πραγματικό χωριό αλλά για ένα κατασκευασμένο, όμοιο με εκείνα της Άγριας Δύσης, γεμάτο ξύλινα σπιτάκια, εκκλησία, ροντέο, εξωτερικά μπαρ, αμφιθέατρο, εργαστήρια, τρενάκι αλλά και πολλούς αθλητικούς χώρους όπως γήπεδο μπάσκετ και ποδοσφαίρου, τραπέζια πινγκ πονγκ και πισίνες.
Και φυσικά, όπως αρμόζει σε ένα σωστό ράντσο, υπάρχουν και χωράφια με πόνυ, άλογα και κατσίκες και αν έχεις τύχη, μπορεί να χορέψεις δίπλα σε ένα ελάφι που θα ξετρυπώσει από το δάσος και θα κάνει την εμφάνισή του ανέμελο στον χώρο.
Το Danzaloon ήταν μία ιδέα δύο φίλων, του Στάθη και του Τόλη, που ονειρεύονταν ένα φεστιβάλ διαφορετικό από όσα γίνονται στην Ελλάδα, στο οποίο ο κόσμος που αγαπάει τη salsa θα μπορούσε να περάσει τρεις μέρες με σεμινάρια από δασκάλους σχολών, παιχνίδια, αθλήματα, κολύμπι, ζωντανή μουσική, πάρτυ, παραστάσεις και διαγωνισμό χορού, σαν μια μεγάλη παρέα σε εκδρομή.
Έτσι σε συνεργασία με το The Ranch κατάφεραν να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα. Όπως λέει και ο ίδιος ο Στάθης «Χωρίς τους ανθρώπους του ράντσου που είναι τόσο φιλόξενοι και συνεργάσιμοι, δεν θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει τίποτα». Μάλιστα πέρασαν όλοι τόσο καλά την πρώτη φορά που φέτος αισίως φτάσαμε στην πέμπτη διοργάνωση. Αυτή επισκέφτηκα εγώ, χωρίς μάλιστα να γνωρίζω ούτε τι ακριβώς θα βιώσω εκεί αλλά ούτε λάτιν χορούς.
Φτάσαμε Παρασκευή βραδάκι και ήδη ο κόσμος χόρευε και διασκέδαζε από νωρίς το απόγευμα, με σεμινάρια reggaetón, salsa και bachata. Κάποιοι έκαναν ιππασία, βόλτα με άμαξα ή με το τρενάκι και άλλοι πέρασαν τον χρόνο τους στην πισίνα. Μετά το βραδινό (στην τιμή του τριημέρου εκτός από τις δύο διανυκτερεύσεις στα ξύλινα σπιτάκια που έχουν το καθένα και το δικό τους μπάνιο, συμπεριλαμβάνονται όλα τα γεύματα με μπουφέ στο εστιατόριο) και μια μικρή ανάπαυλα, ήρθε η ώρα του stand up comedy από δύο κορυφαίους και πολύ αγαπημένους του είδους. Μάλιστα τόσο αγαπημένους που δεν γίνεται Danzaloon χωρίς αυτούς αφού κάθε χρόνο είναι εκεί.
Ο Μιχάλης Μαθιουδάκης και ο Βύρων Θεοδωρόπουλος, μας εξουθένωσαν από το γέλιο για περίπου μιάμιση ώρα και αμέσως μετά στη σκηνή ανέβηκαν οι Loco Latina που μας πήγαν με τους ρυθμούς τους μέχρι την Κούβα.
Το Σάββατο ήταν η μέρα με τις περισσότερες δραστηριότητες αφού αμέσως μετά το πρωινό ξεκίνησαν και πάλι τα σεμινάρια χορού που κράτησαν μέχρι το βράδυ, με ένα μεσημεριανό διάλειμμα, ενώ παράλληλα στον χώρο πραγματοποιούνταν αγώνες τοξοβολίας, ροντέο, ποδοσφαίρου 5Χ5, μπάσκετ 3Χ3 και BEER PONG. Είχα δηλώσει συμμετοχή στο τελευταίο αλλά θα το ομολογήσω, με κέρδισε και πάλι το νερό της πισίνας και το χάζι στα ζευγάρια που χόρευαν sensual bachata.
Το βράδυ απολαύσαμε ζευγάρια να χορεύουν και να διεκδικούν τα έπαθλα του διαγωνισμού χορού του Danzaloon και γύρω στις 3 τα ξημερώματα ξεκίνησε το μεγάλο trash party με τον Dj Gizmo που μας κράτησε να χοροπηδάμε μέχρι τις 8 το πρωί αλλά και την έκπληξη της βραδιάς, που δεν ήταν άλλη από την εμφάνιση της Μπέσσυ Αργυράκη, η οποία κατέβηκε τραγουδώντας από τη σκάλα του σαλούν με μια εκθαμβωτική ολόσωμη φόρμα με μπλε παγιέτες και δεν μπορώ να περιγράψω τι έγινε. Θα πω μόνο πως οι χορευτικές φιγούρες της, μας έριξαν το σαγόνι.
Με τον ήλιο να έχει ανατείλει και ζαλισμένοι από τον χορό κοιμηθήκαμε για λίγο, για να συνεχίσουμε σε πιο χαλαρούς, Κυριακάτικους ρυθμούς τα σεμινάρια χορού (όχι εγώ, τα παιδιά, εγώ κλασικά, χάζι από την πισίνα), μέχρι να έρθει το απόγευμα και να αποχαιρετήσουμε το ξέφρενο χωριό της δικής μας «Άγριας Δύσης», με μια μελαγχολία στα μάτια.
Η φράση «θέλω κι άλλο» ακούστηκε από πολλά στόματα και κάπου εκεί υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι τον επόμενο Σεπτέμβριο θα δοκιμάσω κι εγώ να μάθω να χορεύω, όχι τίποτε άλλο, για να είμαι έτοιμη για το επόμενο ταξίδι στην Κούβα. Κάποτε ο Στάθης είχε πει για το Danzaloon ότι: «Είναι σαν μια οικογένεια που χορεύουμε κάτω από τον ίδιο ρυθμό» και καθώς έφευγα σκεφτόμουν πόσο δίκιο έχει.
Οι Σχολές και οι καλλιτέχνες που συμμετείχαν σε αυτό το τρελό τριήμερο είναι: Cleopatra’s Dance School (Kleopatra Adamopoulou), DANCEWORLD Ζωγράφου (Theognosia Charalampidou), DANCEWORLD Πανόρμου (Manos Psomas), Giogia’s Dance Studio (Giogia Tabakaki), Too Dance (Ermis Nakis), Dance Works (Angel Vizcarra), KizombAcademy (Eduardo Ndreka), La Secta, La Timba (Thodoris Soilemezidis & Elektra Venetsanou), Stella Dance Art (Stella Koutsoulidou), Anna Vardaxoglou, Aris Angelopoulos & Ioanna Angelopoulou, Chrysa Dami, Dimitris Mavromitros, GriSha Deligiannidis, Ioanna Lampropoulou, Konstantinos Kiko Vlachos, Konstantinos Lagoudakis, Stelios Vasilakis & Konstantina Soura, Tina Bantzi, Vangelis Iliadis, Yperion Vonissakos & Eva Kladi, Stathis Bogdanos. Ακούστηκαν μουσικές από τους DJs: Eirini Winnie, George Koutsogiannis, Neri Ibro, Nicos Koronakis, Pantelis Kortelis, Juan Antonio και φυσικά ο Giannis Gizmo στο Trash Party του Σαββάτου.
Ανακάλυψε τον κόσμο του Danzaloon
ΕΔΩ και του The Ranch
ΕΔΩ.
