Κάθε φορά που βγάζουν άλμπουμ και βρίσκονται πάλι στην επικαιρότητα, αναρωτιόμαστε αν είναι η χρονιά τους. Τα σπουδαία άλμπουμ έχουν φτάσει στον αριθμό 3, αυτοί στο πέρασμα των χρόνων και των πολλών, μα πάρα πολλών, live εμφανίσεων συνεχίζουν να υψώνουν αδιαπέραστους τοίχους θορύβου που είναι αδύνατο να γκρεμιστούν και κάνουν τον κόσμο να αλαλάζει από ευδαιμονία. Κάνοντάς το, μάλιστα, να φαίνεται τόσο απλό. Οι Andrew Hung και Benjamin Power, οι Fuck Buttons δηλαδή, είναι δύο tech weirdos που βλέποντάς τους στην σκηνή έτσι όπως στέκουν συντονισμένοι ο ένας απέναντι στον άλλον και οι δύο μαζί, απόλυτα συγκεντρωμένοι επάνω στα «μπλιμπλίκια» τους, καταλαβαίνεις πως με έναν περίεργα διεστραμμένο τρόπο (μπορεί και να) το διασκεδάζουν περισσότερο από τον κόσμο που έχει έρθει να τους ακούσει. Έχουν περάσει από το στούντιο του «μάγου» Weatherall, αγαπούν να συνδυάζουν το distortion με τα drones και τις μελωδίες των gongs, κατάφεραν και έκαναν τον Danny Boyle να συμπεριλάβει στο soundtrack της εναρκτήριας τελετής των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου το 2012, όχι ένα αλλά δύο από τα ανθεμικά τους έπη (“Olympians”, “Surf Solar”), έχουν έρθει για live στην Αθήνα δύο φορές και για την τρίτη, την καλύτερη (;), ετοιμάζουν κάτι διαφορετικό. Μέχρι το ρολόι να δείξει 1:20 ξημερώματα Σαββάτου 7/6 στην Αθήνα και να καταλάβουμε τι ακριβώς εννοούν με τις λέξεις «αισθησιακό show» και «εξερεύνηση των αισθήσεων», μπορούμε να ακούμε στο repeat τα Street Horrrsing, Tarot Sport και Slow Focus.
Να έχετε μαζί σας ωτασπίδες.
Πώς έχει εξελιχθεί ο ήχος και ο τρόπος που γράφετε μουσική μέσα στο πέρασμα των χρόνων;
Αndrew Hung: Δεν έχουν αλλάξει και πολλά στα 10 χρόνια που υπάρχουμε σαν γκρουπ και το κάνουμε μαζί αυτό. Ηχητικά παλεύουμε σκληρά να βρούμε νέα πράγματα που μας τραβάνε το ενδιαφέρον. Ο ήχος δεν εξελίσσεται απαραίτητα αλλά κυρίως εξερευνάται.
Το Slow Focus ήταν λίγο διαφορετικό σε σχέση με προηγούμενες δουλειές σας. Είναι η λογική συνέχεια του να το πάτε ακόμα παραπέρα στον επόμενο δίσκο;
ΑΗ: Ποιος ξέρει; Δεν έχουμε αρχίσει να γράφουμε ακόμα και η πορεία του χρόνου αναπόφευκτα επηρεάζει την εργασία.
Benjamin Power: Ναι, είναι αυτή η αβεβαιότητα για το πού θα πάνε τα πράγματα στη συνέχεια, που κάνει την όλη εμπειρία όλο και πιο συναρπαστική για εμάς. Ποτέ δεν προσπαθούμε να προλάβουμε κάτι, προτιμούμε να νιώθουμε αυτό που κάνουμε στην πράξη.
Έχετε ήδη παίξει δυο φορές στην Αθήνα. Τι είναι αυτό που θυμάστε πιο έντονα από εκείνο το βροχερό βράδυ στο An Club το Νοέμβριο του 2008;
ΑΗ: Θυμάμαι το παιδί που καθόταν στο καμαρίνι ενώ εμείς δεν είχαμε καταλάβει ότι είχε κερδίσει εισιτήρια για να μας γνωρίσει. Αν το γνώριζα, θα ήμουν πιο φιλόξενος. Θυμάμαι τον μάνατζέρ μας να συμβουλεύει κάποιον για τον επιτυχημένο management μιας μπάντας απολύοντας τον ντράμερ της. Θυμάμαι πόσο όμορφη ήταν η Αθήνα και τους απίστευτα διασκεδαστικούς ανθρώπους της. Γενικά θυμάμαι πολύ έντονα την όλη εμπειρία μου στην Ελλάδα. Β.Ρ.: Nαι εννοείται κι εγώ. Μ’ αρέσει πολύ η Αθήνα.
Έχω μάθει ότι συλλέγετε παλιά keyboards. Πλήκτρα. Πείτε μου λίγα λόγια για αυτό σας το πάθος.
ΑΗ: Ναι ισχύει. Αυτή τη στιγμή μάλιστα προσπαθώ να αδειάσω το studio από αυτά τα keyboards. Moυ αρέσει να πηγαίνω σε παζάρια εκκαθάρισης και να το παίζω άσχετος στον πωλητή για να αγοράσω σε καλύτερη τιμή αυτό που θέλω. Γενικά, συλλέγω πολλά πράγματα είναι η αλήθεια.
Ένας φίλος μου συνηθίζει να λέει, «Πάρε ναρκωτικά και άκου Fuck Buttons». Κάποιο σχόλιο σ’ αυτό;
ΑΗ: Κάντε το κάθε φορά. ΒP: Δε θα συναινούσα ποτέ στη χρήση ναρκωτικών ουσιών. Aλλά κάντε αυτό που γουστάρετε.
Κάθε φορά που παίζετε ζωντανά μουσική το κοινό από κάτω τρελαίνεται. Πώς αισθάνεστε γι’ αυτό;
ΑΗ: Ναι, είναι φοβερό να βλέπεις ανθρώπους να τρελαίνονται έτσι. Αλήθεια μ’ αρέσουν πολύ όλες αυτές οι έντονες και ακραίες αντιδράσεις.
Έχετε γράψει πολλά τραγούδια που θα μπορούσαν να είναι κινηματογραφικά έπη όλα αυτά τα χρόνια. Μήπως ήρθε η ώρα να γράψετε ένα ολοκληρωμένο soundtrack;
ΑΗ: Νομίζω ότι είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο και σίγουρα υπάρχει μέσα στα μελλοντικά μας σχέδια. Είναι κάτι που θέλουμε πλέον να κάνουμε.
Πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν τα visuals σε ένα show σας;
ΑΗ: Τα visuals είναι πολύ σημαντικά για εμάς αυτή τη στιγμή. Αποτελούν μεγάλο μέρος των shows μας γιατί μας δίνουν μια επιπλέον ολοκληρωμένη δυναμική στην αλληλεπίδραση με τον κόσμο που έχει έρθει για να μας ακούσει. ΒΡ: Όταν σκεφτόμαστε το οπτικό κομμάτι του live θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι δεν έχουμε βάλει το υλικό ασυντόνιστα, απλά προβάλλοντάς το. Θέλουμε όλο αυτό να είναι κάτι παραπάνω, να αλληλεπιδρά με τη μουσική, να είναι μέρος του συνόλου. Noμίζω ότι μέχρι τώρα το έχουμε καταφέρει σε ικανοποιητικό βαθμό.
Το επόμενο άλμπουμ πότε θα κυκλοφορήσει; Γράφετε καινούρια κομμάτια;
ΑΗ: Ακόμα δεν έχουμε γράψει κάτι. Μετά το καλοκαίρι, όταν τελειώσει η περιοδεία θα μπούμε πάλι στο στούντιο και βλέπουμε.
Τι να περιμένουμε στην Αθήνα;
ΑΗ: Mια αισθησιακή εμπειρία και ένα show που θα ξυπνήσει ένστικτα, θα κορυφώσει την περιέργεια και τις πιο βαθιές επιθυμίες σας.
Οι Fuck Buttons θα εμφανιστούν στο main stage του Plissken Festival, την Παρασκευή 6 Ιουνίου, στη 01:20 μετά τα μεσάνυχτα. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
