Ο Άγγελος και ο Παντελής, ο Παντελής και ο Άγγελος, παρομοιάζουν τη γνωριμία τους με έναν κεραυνοβόλο έρωτα. Πίσω από τις μπάρες και τα booth των μπαρ της Αθήνας, συνεργάστηκαν πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, αναπτύσσοντας μια δυνατή φιλία. Το 2015 τους ήρθε μια «τρελή» – για τα τότε δεδομένα του budget τους – ιδέα, εκείνη της από κοινού δημιουργίας ενός all day bar και πολυχώρου.
Τα επόμενα χρόνια, ο μουσικός και Dj Παντελής Δεμουρτίδης έφυγε για το Βέλγιο όπου και εργάστηκε στον χώρο της εστίασης, ενώ ο Άγγελος Περγαντής (γνωστός για πολλούς και ως Bewild Brother), εξέλιξε την καριέρα του ως illustrator και παράλληλα συνέχισε να εργάζεται σε διάφορα μπαρ της Αθήνας. Το 2020 η πανδημία τους έσμιξε ξανά και κάπως έτσι βρέθηκαν να αναρωτιούνται αν ισχύει ακόμη αυτό που είχαν πει δειλά πριν κάποια χρόνια.
Πριν από μερικούς μήνες κατέληξαν να αναζητούν χώρο για να στεγάσουν το όραμά τους και η οδός Σαρρή στην καρδιά του Ψυρρή, ήταν αυτή που τελικά τους γοήτευσε ώστε να βάλουν τα πρώτα θεμέλια της δημιουργίας τους. Τα θεμέλια σιγά-σιγά πήραν μορφή, και έτσι το περασμένο καλοκαίρι ο Teefonas άνοιξε τις πόρτες του για να μας υποδεχτεί σε ένα ζεστό και urban στέκι, με πρωταγωνιστές τα καλλιτεχνικά workshops, τα κοκτέιλ και τη μουσική. Εναρμονισμένο απόλυτα με την artistic και αστική φυσιογνωμία της ιστορικής οδού Σαρρή, μας περιμένει μέχρι αργά το βράδυ.
«Ξεκινήσαμε λοιπόν αναζητώντας χώρο», αρχίζει να μου διηγείται ο Άγγελος. «Αντιμετωπίσαμε εξαρχής δύο μεγάλα διλήμματα: Θέλαμε μικρό ή μεγάλο χώρο; Θέλαμε έναν δρόμο στον οποίο υπάρχει ήδη πέρασμα ή όχι; Σκεφτήκαμε πως ένα μικρό μαγαζί, ναι μεν μπορείς πολύ πιο εύκολα να το γεμίσεις και να δείξεις ότι συμβαίνει κάτι σε αυτό, όμως δεν διαθέτει τον χώρο που θέλαμε εμείς για να υλοποιήσουμε το κομμάτι των workshops, των live και των event. Επίσης, αν πας σε χώρο με πέρασμα, εξαρτάσαι μετά πολύ από το πέρασμα ή όχι της γειτονιάς, ενώ αν αποφασίσεις να πας σε έναν δρόμο που δεν έχει πέρασμα (όπως αυτός που διαλέξαμε), μπορεί να αργήσεις να κάνεις αισθητή την παρουσία σου – αλλά στο τέλος ίσως δικαιωθείς».
Παρά τα διλήμματα, εκείνο στο οποίο εξαρχής κατέληξαν τα αγόρια, ήταν η επιλογή του κέντρου για να στεγάσουν τις ιδέες τους. «Αγαπάμε πολύ το κέντρο. Εγώ ζω ήδη 15 χρόνια στα Εξάρχεια αλλά δεν τα προτιμήσαμε λόγω των ανάμεικτων συναισθημάτων που αναπτύσσουμε για τη γειτονιά και τη φυσιογνωμία της, εξαιτίας της κατασκευής του μετρό. Προτιμήσαμε λοιπόν να πάμε σε κάτι τελείως ωμό και urban, με τσιμέντο, βρωμιά και γκραφίτι», μου εξηγεί ο Άγγελος.
«Εγώ τον ήθελα εξαρχής αυτόν τον δρόμο γιατί κουβαλάει την ιστορία του, πρόκειται για έναν από τους πιο καλλιτεχνικούς δρόμους και είναι ο πιο στενά συνδεδεμένος με το γκραφίτι δρόμος στην Αθήνα. Εδώ ξεκίνησαν τα μεγαλύτερα mirror γκραφίτι που έχουν μείνει κιόλας μέχρι σήμερα. Εδώ υπάρχουν οι γκαλερί, τα στούντιο, τα θέατρα και μου έκανε εντύπωση που από τη μέση που διχοτομείται και πάνω δεν υπήρχε κάποιο μαγαζί».
Συζητώντας για την ιστορία του σημείου όπου πλέον βρίσκεται ο Teefonas, μαθαίνω πως κάποτε στεγαζόταν εκεί ένα καφενείο και φιλοξενούσε στον πάνω όροφο μία βιοτεχνία με υφάσματα. «Πέρασε από πολλά χέρια και το τελευταίο πόνημα ήταν το γκοθάδικο, το Dada, που παλιά βρισκόταν στα Εξάρχεια και είχε μείνει μέχρι το 2014 εδώ. Απ’ όταν έκλεισε, στο σημείο υπήρχαν μόνο ερείπια. Το θέαμα ήταν τρομακτικό, υπήρχαν τρία πατώματα γεμάτα μπάζα και γυψοσανίδες. Όλα τα λεφτά που είχαμε τα χαλάσαμε στο να καθαρίσουμε τον χώρο και στη συνέχεια φτιάξαμε με χειρωνακτική εργασία εγώ κι ο Παντελής το μαγαζί. Είχαμε τα μαστόρια μας, αλλά όλο το στήσιμο, το interior, το μπαρ κ.λπ, τα αναλάβαμε εμείς».
«Θέλαμε να διατηρήσουμε ακατέργαστα ορισμένα σημεία στον τοίχο. Κάναμε λοιπόν το design με μυστρί και σφυρί και αφήσαμε επίτηδες ορισμένα σπασίματα και ατέλειες, για να αγκαλιάζουν την ατμόσφαιρα της γειτονιάς. Στη συνέχεια επιμεληθήκαμε το interior και ζωγράφισα τους τοίχους με σχέδιά μου. Ο τοίχος μάλιστα του μαγαζιού με τα βέλη, είναι εμπνευσμένος από μία τοιχογραφία που είδα σε ένα ταξίδι μου στο Βερολίνο. Για το μπαρ, βρήκαμε παλιά έπιπλα και ξύλα – ακόμη και πόρτες που δεν θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε και τις ενσωματώσαμε στη μπάρα ως decor. Υπολογίζουμε πολύ και το οικονομικό αλλά και το οικολογικό κομμάτι, φροντίζοντας ό,τι φτιάχνουμε να εκπροσωπεί το mentality του μαγαζιού και της περιοχής. Δεν είμαστε άλλωστε άνθρωποι με χρήματα, προσπαθούμε να περνάμε καλά με πράγματα που ήδη έχουμε».
«Δεν θέλαμε ξαφνικά να έρθει ένα super-clean μαγαζί και να αλλοιώσει τη φυσιογνωμία της περιοχής. Οι παλιοί αλλά και οι νέοι κάτοικοι της γειτονιάς μας λένε πως νιώθουν σα να υπήρχε πάντα εδώ το μαγαζί. Τα σχόλια που ακούμε είναι πολύ θερμά και μας αγαπούν κυρίως οι ηλικιωμένοι που περνούν να μας καλημερίσουν και να μας μιλήσουν. Επίσης ο κόσμος που περνάει από τον δρόμο και βλέπει πια ένα μαγαζί σε αυτόν, νιώθει περισσότερη ασφάλεια το βράδυ. Υπάρχει μια πόρτα ανοιχτή από τις 11 το πρωί που ανοίγουμε, ως τις 3 το βράδυ που κλείνουμε – ακόμη και μέχρι πιο αργά το σαββατοκύριακο», μου λέει ο Άγγελος με ενθουσιασμό.
Αυτό που είχαν σαν ιδέα τα παιδιά του Teefona, δεν ήταν να ανοίξουν απλώς ένα bar, αλλά έναν χώρο στον οποίο θα μαζεύονται με τους φίλους και τους γνωστούς τους, όπως έκαναν στην καραντίνα, δίνοντας φυσικά στο πόνημά τους τη διάσταση μιας επιχείρησης που θα τους βοηθούσε να ανεξαρτητοποιηθούν και να μην δουλεύουν πια για άλλους εργοδότες.
Οι άνθρωποι του Teefona προσφέρουν ένα ευρύ καλλιτεχνικό φάσμα σε όσους βρεθούν στον χώρο. «Ο Παντελής έχει αναλάβει το κομμάτι του μπαρ και των events με τους Djs, οι οποίοι παίζουν στο μαγαζί τις Τρίτες, τις Πέμπτες, τις Παρασκευές και τα Σάββατα κι εγώ έχω αναλάβει κυρίως το καλλιτεχνικό κομμάτι. Στον πάνω όροφο έχω φτιάξει πλέον το γραφείο μου με vintage και second hand επιπλα, όπου δημιουργώ το merch μου και το merch του μαγαζιού που είναι προς πώληση, ενώ έχω αναλάβει και το κομμάτι των workshops. Στο opening του Teefona είχαμε ένα mini workshop για το introduction στην μεταξοτυπία. Θέλαμε να δείξουμε στον κόσμο πώς παράγεται αυτό το πράγμα που τελικά παίρνεις από ‘μας και το φοράς, πώς τυπώνεται και πόση δουλειά απαιτείται για να δημιουργηθεί κάτι χειροποίητο».
Τη συγκεκριμένη δράση θα διαδεχθεί ένα δεύτερο μεγάλο workshop το οποίο ετοιμάζουν τα παιδιά παρέα με τους SilkBastards, με στόχο να δείξουν στον κόσμο που ενδιαφέρεται να αρχίσει να ασχολείται με την μεταξοτυπία, όλα τα μυστικά της. «Επίσης έχουμε ένα workshop κεραμικής στις 12 Νοεμβρίου, ενώ ετοιμάζουμε και ένα χριστουγεννιάτικο μπαζάρ με merch και ιδέες για δώρα».
Ανοίγοντας τον κατάλογο των ποτών και των cocktails, βλέπω αγαπημένες κλασικές επιλογές με ενδιαφέροντα twists και μπύρες ελληνικής κυρίως παραγωγής. «Ο Μπάμπης Παπανικολάου (frontman των Planet of Zeus) έχει αναλάβει το μπαρ και τα cocktails και μας κάνει curate μαζί με τον Παντελή. Όσον αφορά τα cocktails, έχουμε και δικές μας αμιγώς συνταγές. Για παράδειγμα, το Kour-cool-lee (με βάση το Beefeter Gin, μαστίχα, σουμάδα, ginger, πεπόνι, μέντα και πιπέρι), το έχει φτιάξει ο καλός μας φίλος Μάνος Κουρκούλης ο οποίος δουλεύει πού και πού στο μαγαζί και το καλοκαίρι ήταν από τους πρώτους που ήρθαν και μας βοήθησαν να ξεκινήσουμε».
Το «φλεγόμενο» Zombie και αγαπημένο των παιδιών στο μαγαζί
«Ίσως η αγαπημένη μας επιλογή είναι το Zombie, στο οποίο πέρα από τα βασικά συστατικά χρησιμοποιούμε δικούς μας πουρέδες και δικά μας spiced σιρόπια. Μας αρέσει να κάνουμε twists που πιστεύουμε ότι ταιριάζουν στο μαγαζί και στην ιδιοσυγκρασία που έχουμε ως άτομα που δουλεύουμε εδώ. Βασικό μέλημά μας παρά τις ανατιμήσεις, παραμένει η ποιότητα των ποτών και των πρώτων υλών που χρησιμοποιούμε στα κοκτέιλ», μου λέει ο Άγγελος.
Κλασικό Mai Tai με “twists” του Teefona
«Όσον αφορά τις εμφιαλωμένες μπύρες, στηρίζουμε κυρίως την ελληνική ζυθοποιία. Συνεργαζόμαστε με τα παιδιά από τη Noctua και το new entry, τα παιδιά από την Blame The Sun. Τους καφέδες μας έχουμε τη χαρά να τους φτιάχνουμε σε μία υπέροχη μηχανή, την οποία δημιούργησαν συγκεκριμένα για το μαγαζί τα παιδιά από την 3 Ships, που μας προμηθεύουν τον καφέ και το cold brew που εμφιαλώνεται και μπορείς να το πάρεις μαζί σου σε κουτάκι αν δεν θέλεις να το πιεις στο μαγαζί».
Λίγο πριν αποχαιρετήσω τον Άγγελο και τα υπόλοιπα παιδιά του μαγαζιού, ημιζαλισμένη από το γευστικότατο Zombie που έχω πιει, μαθαίνω πως μελλοντικά σκέφτονται να εντάξουν και ορισμένες επιλογές σε φαγητό στο μενού, δίνοντας έμφαση στην πίτσα, ενώ αυτή τη στιγμή διαθέτουν brownies, cookies και γλυκές λιχουδιές που συνοδεύουν ιδανικά τον καφέ.
