ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ: Με αφορμή την κλειδαρότρυπα που άνοιξε για να παρακολουθήσει η κοινή γνώμη την «υπόθεση με το βιτριόλι», ο Old Boy θυμάται την ιστορία της Κωνσταντίνας Κούνεβα καταλήγοντας ότι το κουτσομπολιό έχει άλλη γλύκα σε σχέση με την πολιτική.
Η πανδημία ανακοίνωσε το «τέλος των μη εναλλακτικών» κι έκανε ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη για δικαιότερες κοινωνίες. Πώς θα το πετύχουμε όμως αν δεν επανεφεύρουμε τον ρόλο της πολιτικής; Γράφει για την επόμενη μέρα ο Παναγιώτης Μένεγος.
PoV: Ένα κείμενο «σφιγμένο». Για τις ανάσες και το χρώμα που μπορεί να έχει η ψυχή. Σε καιρούς όπως οι δικοί μας: της πανδημίας και της εξέγερσης. Πέντε έξι ανάσες διάβασμα (το πολύ), του Βασίλη Μουρδουκούτα
ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ: Με το βλέμμα στην εικόνα των Failed United States of America κι όσα ακολούθησαν την δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, ο Old Boy παρατηρεί τον κόσμο να αλλάζει κι αναρωτιέται προς ποια κατεύθυνση.
ΚΙΟΥΡΕΪΤΟΡ: Το ντεμπούτο τους στην πατρινή Veego Records δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από καταπληκτικά άλμπουμ (Moses Boyd, Shabaca and the Ancestors, the Heliocentrics, Makaya McCraven) που επιβεβαιώνουν ότι ήρθε ξανά «η στιγμή της jazz».
Είναι ο Mikeius εκπρόσωπος της εγχώριας alt-right ιδεολογίας; Κι αν αντιτίθεται στο cancelling culture τότε γιατί το εφαρμόζει ο ίδιος όταν του ασκείται κριτική; Γράφει η Κατερίνα Χαμαλέλη.
ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ: Με αφορμή τα πρόσωπα της πρόσφατης επικαιρότητας, ο Old Boy εκπλήσσεται από το πόσο ρευστή έχει γίνει πια η εθνική μας ταυτότητα. Πολεμάμε υβριδικά στα βόρεια σύνορά μας, ζούμε τον μύθο μας στην υπόλοιπη χώρα.
ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ: Ξεκινώντας από το «Πριν τα Μεσάνυχτα» του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, ο Old Boy ασχολείται με τη φυσιολογία των συγκρούσεων, ενα πράγμα οι μικροπρεπείς κι αχρείαστες και κάτι τελείως διαφορετικό οι συγκρούσεις ζωτικής σημασίας.
Μια καφκική ιστορία. Ο Λεωνίδας Οικονομάκης από τους Social Waste και ο φωτογράφος Βαγγέλης Δασκαλάκης είναι αποκλεισμένοι από τις 16 Μάρτη στον Ισημερινό. Θα περίμενε κανείς ότι η Ελληνική Πολιτεία θα τον βοηθούσε. Και όμως όχι.
Η Ελένη Τοπαλούδη δολοφονήθηκε επειδή ήταν γυναίκα, επειδή το όχι της δεν έγινε σεβαστό, επειδή δύο άνδρες είχαν γαλουχηθεί με την πεποίθηση ότι η δική τους επιθυμία είναι υπέρτερη και μπορούν να την κυνηγήσουν με κάθε κόστος. Από τη Μαρία Λούκα.
ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ: O Old Boy, με αφορμή την πολυσυζητημένη αγόρευση της εισαγγελέα στη δίκη Τοπαλούδη, αναρωτιέται αν γινόμαστε «λοιμωξιολόγοι του ποινικής δικονομίας», ενώ ξεδιπλώνεται μια νέα ιδεολογική τομή μεταξύ «υπευθυνότητας και λαϊκισμού».
Ο Rory Kinnear γράφει στην Guardian για την αδερφή του, που κατάφερνε πάντα να καταρρίπτει όλες τις πιθανότητες, αλλά στάθηκε αδύνατο να νικήσει τον κορωνοϊό.
Γράφει ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, διευθυντής του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, για τη δημοκρατία που θα αναδυθεί μέσα από τη συνθήκη της πανδημίας.
Γιατί χρειάζεται ένα διαφημιστικό σποτ που αντί να μας ενημερώνει μας μαλώνει λες και είμαστε ανώριμες γυναίκες ή άτακτα παιδάκια; Αυτό που έχουμε ανάγκη δεν είναι σεξιστική/πατερναλιστική συμπεριφορά αλλά σεβασμός και ενδυνάμωση των πολιτών.
ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ: «Ελάτε να κολλήσουμε φωτογραφίες μετεμφυλιακών, μεταπολιτευτικών και μνημονιακών νεκρών σε άλμπουμ με χαρτάκια της Πανίνι». Του Old Boy, για την ιδιοκτησία των νεκρών.
Πώς η πρόσφατη φωτογραφία της εμφανώς αδυνατισμένης σταρ φέρνει και πάλι στο προσκήνιο τη συζήτηση για το πόσο συνδεδεμένη είναι η αξία των γυναικών με το νούμερο πάνω στη ζυγαριά τους. Γράφει η Ντενίσα Μπαϊρακτάρι.
Κάθε φαινομενική σταθερότητα δεν θα είναι στο εξής παρά μια μεταμφίεση της παγκόσμιας, αυξανόμενης αστάθειας. Ο μόνος αναγνωρίσιμος χρόνος είναι το παρόν. Γράφει η εικαστικός Κλεοπάτρα Χαρίτου.
Ο Μιχάλης Μπλέτσας, διευθυντής πληροφορικής του Media Lab του ΜΙΤ, γράφει για τις αλλαγές που έρχονται στις εργασιακές σχέσεις κι έχει κάτι διαφορετικό να προτείνει αντί να μοιράζουμε δημόσια χρήματα σε προγράμματα «σκόιλ ελικίκου».
Οι «ξενοδοχειακές» ρυθμίσεις αποσύρθηκαν από το πολυσυζητημένο περιβαλλοντικό νομοσχέδιο, όμως το ερώτημα παραμένει: θα έχει όντως οικονομικά οφέλη η τουριστικοποίηση του κέντρου της Αθήνας; Γράφει ο δρ. Αρχιτέκτονας-Πολεοδόμος, Δημήτρης Ιωάννου.
Μπορεί να έχουμε «παγώσει» ως ανθρωπότητα, αλλά η ζωή δε σταματάει - είναι πεισματάρα. Γράφει ο Ανδρέας Καρίτζης για τις ανθρώπινες κοινωνίες που βρίσκονται στο κατώφλι της υπέρβασης ενός μεγα-κύκλου.
Πλήθος αντιδράσεων από οργανώσεις και απλούς ανθρώπους για ένα νομοσχέδιο, μέσα στην πανδημία που θα επηρεάσει αρκετά τη ζωή μας, αφού θέλει να προστατέψει τις επενδύσεις και όχι το περιβάλλον. Από τη Μαρία Λούκα.
ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ: Ο Old Boy αναλύει το οξύμωρο να αντιδρούμε στην ψυχή τε και σώματι συμμόρφωση, τώρα που η εξουσία αποφασίζει να ελευθερώσει πάλι σιγά σιγά τα σώματά μας.
Δεν είστε οι μόνοι, όταν το ίντερνετ στα προσφέρει όλα απλόχερα πώς μπορείς να κάνει οικονομία; Η Ντενίσα Μπαϊρακτάρη έφτασε ένα βήμα πριν παραγγείλει «77 ευρώ σε κάλτσες»...
Όταν η Κέρκυρα γιορτάζει, όταν ένα ικαριώτικο γλέντι στήνεται στο Περιστέρι, σε μια σκοτεινή αίθουσα, σ' ένα μπαρ της Διδότου, στη μέση του αεροπλάνου. Η ομάδα της Popaganda θυμάται στιγμές συνωστισμού που θέλει να ξαναζήσει κι ας μην το περίμενε.
Είναι το πρώτο επεισόδιο γενίκευσης της ελαστικής εργασίας ως «εθνικής ανάγκης» για την ανάκαμψη από τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας; Γράφει η Μάνια Καββαθά, στέλεχος του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης από το 2016 ως το 2019.
Ο πρωταγωνιστής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής πιστεύει ότι μπορούμε και πρέπει να βάλουμε κι εμείς τη δική μας πέτρα στον τεράστιο τοίχο ελπίδας που θα χτιστεί μετά από αυτήν τη μεγάλη περιπέτεια.
Ο κρατούμενος βρίσκεται σε απεργία πείνας και δίψας στις φυλακές Γρεβενών, επειδή το ελληνικό κράτος με αστείες προφάσεις του στερεί το κεκτημένο της μόρφωσης εμποδίζοντας την εξέλιξη της μεταμέλειάς του. Του Παναγιώτη Μένεγου.