Οι τρεις ταινίες που επαναπροσέγγισαν την κινηματογραφική γλώσσα είναι κι αυτές που θα κονταροχτυπηθούν πιο άγρια στην οσκαρική αρένα, με το Birdman να έχει το ποιοτικό προβάδισμα έναντι των Boyhood και The Grand Budapest Hotel.
Ακόμη κι αν o γέρο-Clint δεν ανέβει στην πίστα για χρυσό αγαλματάκι, η ταινία του έχει ήδη πετύχει πολλά, κι οι απίστευτες εισπράξεις της είναι μάλλον το λιγότερο.
Οχι απαραίτητα στην πιο βαβουριάρικη, αλλα σίγουρα στην πιο συμβολική επιλογή έδωσε τη Χρυσή Άρκτο η επιτροπή του Darren Aronofsky, που μοίρασε επίσης βραβεία στο ρουμανικό φουστανέλα-western Aferim και στη Charlotte Rampling για το 45 Years.
Κλωτσώντας ό,τι έχει απομείνει απ' την υπόληψή του, με το Everything Will Be Fine το μόνο που καταφέρνει να αποδείξει ο Wenders είναι πως όταν η ταινία σου δε βλέπεται, μια διάσταση παραπάνω δεν πρόκειται να βοηθήσει.
Μια Αγιοβαλεντίνικη κάρτα από τρεις πολύ διαφορετικές ταινίες της φετινής Berlinale, που έχουν για πολύ κοινό τους το θέμα της αποχής, μέρες που ειναι.
Χωρίς να παρεκκλίνει απ' το στόρι και την ατμόσφαιρα του παραμυθιού, ο Βρετανός ηθοποιός και σκηνοθέτης ακονίζει τη δραματική καρδιά της Σταχτοπούτας του για να ματώσει και τις κυνικότερες καρδιές.
Τρυφερό και μειλίχιο πορτρέτο ενηλικίωσης, το Big Father, Small Father and Other Stories ειναι ακριβώς το είδος της ασιατικής ταινίας που περιμένεις ότι θα δεις αλλά ελπίζεις να αποφύγεις στα art house φεστιβάλ.
Ο σκηνοθέτης του The Downfall επιστρέφει στη ναζιστική Γερμανία για διηγηθεί την ιστορία της παρολίγο δολοφονίας του Hitler, από έναν απολίτικο Γερμανό που πέρασε χρόνια στα μαύρα κατάστιχα της χώρας μέχρι να αναγνωριστεί ως ήρωας.
Ο μεγάλος Βρετανός ηθοποιός ερευνά την εξαφάνιση των λογικών του Sherlock Holmes, και παραδίδει ένα σπουδαίο μάθημα ερμηνευτικής φινέτσας και λεπτότητας.
Το νέο ντοκιμαντέρ δυο απίθανων φαρσαδόρων ακτιβιστών, ξεσηκώνει θύελλα πανηγυρισμών σ’ ένα κατά τ’ άλλα μουδιασμένο φεστιβάλ. Ποιοι είναι όμως αυτοί οι τύποι, που έφεραν μέχρι και πολική αρκούδα στη Berlinale;
«Μερικές φορές μελαγχολώ και θέλω να μείνω μόνος. Τότε, το συζητάω με τη γάτα μου, και μου υπενθυμίζει ότι είμαι ο James Franco! Κι ύστερα χορεύουμε!». Μια ωδή στον άνθρωπο, στον θρύλο, στον χαμαιλέοντα των τριών ταινιών της Berlinale.
Οι Terrence Malick, Peter Greenaway, Werner Herzog και Jafar Panahi είναι οι arthouse πυλώνες του φεστιβάλ, που άνοιξε γεμάτο δεκάδες καυτούς τίτλους στο πρόγραμμα, απ’ τις 50 Αποχρώσεις του Γκρι, ως την Σταχτοπούτα του Kenneth Branagh.
H υποψήφια για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου πρωταγωνίστρια του Gone Girl, αποτελεί την απόλυτη εναλλακτική πρόταση στο ιδεώδες της movie star που έχει καθιερωθεί.
Πέντε άνθρωποι που ασχολούνται όλη μέρα με τη μουσική, μιλάνε στην Popaganda για το πώς μπήκαν στον κόσμο της και πως τον βλέπουν σήμερα μέσα από το πρίσμα του Spotify.
Αυτή ήταν μόνο μία από τις ερωτήσεις που κάναμε στον Yann Thebault, Managing Director του Spotify για τη Νότια Ευρώπη. Δεν σας κρύβουμε ότι η απάντησή του μας εξέπληξε ευχάριστα.
Διαβάστε το τελευταίο κεφάλαιο από τον «Σοφέρ» τουΠέτρου Αυλίδη στις εκδόσεις Γαβριηλίδης. Το κεφάλαιο που αναφέρεται στην ημέρα της Πτώσης του Τείχους.
Στις 9 Νοεμβρίου του 1989, το Βερολίνο γιόρταζε την πτώση του Τείχους κατευθυνόμενο προς τα δυτικά. Ο Πέτρος Αυλίδης ακολούθησε την αντίθετη πορεία. Του Παναγιώτη Μένεγου.
Ο Δημήτρης Πολιτάκης πανηγύριζε τότε για την πτώση του τείχους, όπως και για το δικό μας «βρώμικο '89», μοιάζουν όμως μακρινά όλ' αυτά και το γερμανικό reunion πάρτι κάπως πριβέ.
Κορυφαίος Γερμανός φωτογράφος, ο Harald Hauswald έζησε, φωτογράφισε κι αντιστάθηκε στο Ανατολικό Βερολίνο. Μίλησε στην Κατερία Οικονομάκου και το Berlin interviews για τη ζωή στα χρόνια της ΛΔΓ και για τη νύχτα που έπεσε το Τείχος.