Ο Michael Keaton ή Michael John Douglas όπως είναι το κανονικό του όνομα τσέπωσε ήδη μια Χρυσή Σφαίρα Α’Ανδρικού για το Birdman του Alejandro González Iñárritu, που θα κυκλοφορήσει την Πέμπτη στις ελληνικές αίθουσες και ετοιμάζεται για την οσκαρική κούρσα, όπου κι εκεί θα είναι υποψήφιος. Αν και ακόμη δεν μπορούμε να ξέρουμε σίγουρα πόσο καλός είναι σε αυτή την ταινία, ετοιμάσαμε μια μικρή λίστα με τους καλύτερους ρόλους του μέχρι σήμερα, και στοιχηματίζουμε ότι σύντομα θα βρίσκεται ανάμεσα τους και το Birdman.
10. The Paper (1994)
Στην τρίτη συνεργασία του -χρονικά- με τον Ron Howard, ο Keaton παίζει τον γεμάτο ενέργεια και ατάκες συντάκτη μεγάλης εφημερίδας της Νέας Υόρκης. Και έχει μερικές από τις πιο έντονες και ταυτόχρονα χαρακτηριστικές σκηνές του ηθοποιού.
9. Pacific Heights (1990)
Τι ρόλο διάλεξε μετά την τεράστια επιτυχία του Μπάτμαν; Αυτόν του ψυχασθενή στην ταινία του John Schlesinger, ως ο πολύ ενοχλητικός γείτονας στο φιλήσυχο ζευγάρι των Matthew Modine και Melanie Griffith. Και τα καταφέρνει περίφημα, τρομάζοντας κι αυτούς κι εμάς μαζί.
8. My Life (1993)
Δραματικός ο επόμενος ρόλος, παίζοντας έναν φυσιολογικό άνθρωπο, που περιμένει το πρώτο του παιδί, στο ρόλο της συζύγου η Nicole Kidman, και που τα σχέδιά του ανατρέπονται από καρκίνο. Σχεδιάζει λοιπόν να φτιάξει μια βιντεοκασέτα για να τη δει το αγέννητο παιδί του, επανεκτιμώντας στην πορεία την αξία της ζωής.
7. Mr.Mom (1983)
Η «χαζοβιόλικη» κωμωδία που καθιέρωσε τον ηθοποιό ως κωμικό στη συνείδηση του κόσμου, αν και δεν ήταν καμία τρελή επιτυχία, απλώς έδειξε ότι ο Keaton μπορεί άνετα ν’αναλάβει πρωταγωνιστικό.
6. Gung-Ho (1986)
Ακόμη μια ταινία του Keaton με τον Ron Howard, στο ρόλο ενός Αμερικανού πωλητή αυτοκινήτων που προσπαθεί να εντυπωσιάσει τους νέους Ιάπωνες επενδυτές στην εταιρεία του και να τους αποδείξει ότι η αυτοκινητοβιομηχανία των ΗΠΑ καλά κρατεί. Ο Keaton είναι απολαυστικός ως ο μεσάζων ανάμεσα στους Ιάπωνες επιχειρηματίες και τους blue-collar Αμερικανούς εργάτες.
5. Jackie Brown (1997)
O Μπάτμαν συναντάει τον Tarantino. Θέλετε κι άλλα πειστήρια; Γνωστός για το ότι παίρνει ηθοποιούς και τους ξαναδίνει δεύτερες ευκαιρίες, έκανε κάτι παρόμοιο και σ’αυτή την ταινία με την Pam Grier και τον Keaton, δίνοντάς του το ρόλο του «μπάτσου» Ray Nicolette. Κι εκείνος φυσικά δεν τα θαλάσσωσε.
4. Night Shift (1982)
Μια από τις πρώτες και καλύτερες συστάσεις του στο αμερικανικό κοινό, αυτή η χαζοβιόλικη κωμωδία όπου παίζει πλάι στον Henry -The Fonz- Winkler, έναν αεικίνητο, ψιλοενόχλα αλλά και συμπαθητικό βοηθό στο νεκροτομείο της πόλης. Σε σκηνοθεσία Ron Howard, με τον οποίο θα έκαναν κι άλλες ταινίες μαζί.
3. Clean and Sober (1988)
Η πρώτη -πολύ σοβαρή- απόδειξη του Keaton ότι είναι ικανότατος και στο δράμα, παίζοντας έναν μεσίτη που κατρακυλάει λόγω ναρκωτικών και προσπαθεί να ξεφύγει καθαρίζοντας σωματικά και πνευματικά. Ίσως του χρωστάνε το Όσκαρ από τότε, αλλά μπορεί να ρεφάρει τώρα με το Birdman.
2. Beetlejuice (1988)
Η πρώτη του συνεργασία με τον Tim Burton έφερε και τον καλύτερο ρόλο του, αυτόν του βιο-εξορκιστή Σκαθαροζούμη, ένας τελείως ανώμαλος τύπος που προσλαμβάνεται από τους «πρόσφατα αποθανόντες» Alec Baldwin και Geena Davis για να εξορκίσουν μερικούς ενοχλητικούς ζωντανούς που ήρθαν για να μείνουν στο σπίτι τους. Είναι ο μόνος ρόλος που ο ίδιος έχει πει πως θέλει να ξαναπαίξει και μαντέψτε γιατί.
1. Batman/Batman Returns (1989/1992)
O απόλυτος Μπάτμαν. Η τέλεια στολή/φωνή/παρουσιαστικό με όλα τα γαμάτα γκάτζετ, την ψυχασθένεια του Bruce Wayne στο μάτι και τη γοτθική ατμόσφαιρα του Tim Burton. Στάθηκε επάξια, παρόλες τις έντονες διαμαρτυρίες εκατοντάδων οπαδών του «Σκοτεινού Ιππότη» όταν ανακοινώθηκε τ’όνομά του, επειδή ήταν κωμικός ηθοποιός, ασόβαρος, αγύμναστος κλπ. Και μάλιστα, στην πρώτη ταινία όχι μόνο δεν επισκιάστηκε από την παρουσία του Jack -The Joker-Nicholson, αλλά είχε και τις δικές του εξαιρετικές στιγμές. Κάτι που σε αντίστοιχη περίπτωση δεν κατάφερε σε καμία περίπτωση ο Christian Bale στο Dark Knight απέναντι στον Heath Ledger.
Έπαιξε το ίδιο και περισσότερο λιγομίλητα και στο «εξπρεσιονιστικό μπλοκμπάστερ σίκουελ» απέναντι στον Danny DeVito και τη Michelle Pfeiffer κι ευτυχώς είπε όχι στο τρίτο απαράδεκτο φιλμ του Joel Schumacher, αφήνοντας μας με μια σχεδόν τέλεια εικόνα του Μπάτμαν. Μπόνους: το ότι δημιουργεί μια ευχάριστη ειρωνεία σε σχέση με τον τωρινό του ρόλο στο Birdman.
![[Και όσο γλυκαίνω από τις θύμησες και τις τριανταφυλλιές], του Χρήστου Πυθαρά](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/02/14991378_1630575106968289_6100419817607109380_o-300x200.jpg)
