X-Men: Ημέρες Ενός Ξεχασμένου Μέλλοντος (X-men: Days Of Future Past) ***1/2**
ΗΠΑ, 2014, Έγχρωμο
Σκηνοθεσία: Bryan Singer
Πρωταγωνιστούν: Hugh Jackman, Jennifer Lawrence, James McAvoy
Διάρκεια: 131’
Διανομή: Odeon
Οι πασίγνωστοι μεταλλαγμένοι υπερήρωες πραγματοποιούν τον τελευταίο ελιγμό σωτηρίας ανθρώπων και μεταλλαγμένων από τον ολικό αφανισμό τους. Οι ήρωες του τώρα θα συνεργαστούν με τους παρελθοντικούς εαυτούς τους, προσπαθώντας να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο, να σβήσουν κρίσιμες στιγμές και να ξαναγράψουν την ιστορία ώστε ο ρους της να έχει θετική έκβαση. Μετά από πολλά χρόνια, ο Bryan Singer παραδίδει ένα μεγαλεπήβολο superhero movie που άνετα κατατάσσεται στις καλύτερες του franchise.
Το έχω ξαναπεί, η σχέση μου με τα αμερικάνικα κόμιξ είναι επιφανειακή ως ανύπαρκτη, μα μια καλή ταινία με πρωταγωνιστές τους ήρωες μιας οποιασδήποτε σειράς παραμένει μια καλή ταινία, ανεξαρτήτως του πόσο βαθιά μπορεί κανείς να την κρίνει έχοντας κατά νου έννοιες όπως «πιστότητα» και «διασκευή». Την ίδια ανύπαρκτη επαφή έχω και με τους Avengers και με τον Θορ, μα στην πρώτη φιλμική περίπτωση η ψυχαγωγία ήταν υπέρμετρη, ενώ στη δεύτερη ανιαρή. Το X-Men: Ημέρες Ενός Ξεχασμένου Μέλλοντος ανήκει στην πρώτη κατηγορία και αυτό επειδή κάνει ένα καλό ξεσκαρτάρισμα του τι να κρατήσει και τι να αφήσει πίσω από τις προηγούμενες κινηματογραφικές απόπειρες.
Οι μεταλλαγμένοι εδώ αναλαμβάνουν μια άνευ προηγουμένου επέμβαση στο χωρόχρονο, έχοντας κατά νου τις ευθύνες και τα βαριά τιμήματα που θα έχουν οι πράξεις τους αν αποτύχουν. Οι αντιθέσεις μεταξύ του παρελθόντος που τίποτα ακόμα δεν είναι ορατό και του τραγικού μέλλοντος, μέσω του καλοδουλεμένου σεναρίου, μετατρέπονται από κλισέ μελοδραματικά κόλπα σε στιγμιότυπα με υπαρκτή συναισθηματική βαρύτητα. Ήδη από τη στιγμή που μπροστάρης της όλης επιχείρησης δεν είναι άλλος από τον σκληρό μα πονεμένο Γούλβεριν.
Μιας και αναφέρθηκε το καλοδουλεμένο σενάριο, ας ληφθεί υπόψιν το εξής: παρότι πρόκειται για μια ταινία βασισμένη σε ένα κόμικ, σαφές και αποδεκτό είναι πως δε θα χειριστεί το ζήτημα του πισωγυρίσματος με την απόλυτη επιστημονική προσέγγιση μα θα έχει κάποιες «διευκολύνσεις». Τις έχει, ναι, μα αυτό δεν λειτουργεί κατά της ατμόσφαιρας μα υπέρ της αφήγησης, δεν περιπλέκει τα πράγματα σε ακατανόητο βαθμό, προκαλώντας μπερδέματα και βαθιά νοηματικά κενά, μα ταυτόχρονα δε στερεί από τους χαρακτήρες τη ζωντάνια τους. Ο Bryan Singer αποδεικνύεται πιο αφοσιωμένος από ποτέ στη σκηνοθεσία, χρησιμοποιώντας blockbuster τεχνικές αγωνίας με μπρίο και αφήνοντας τις καταστάσεις να αναπτυχθούν με τον τρόπο που πρέπει. Να μην είναι παράταιρα «εσωτερικές» μα ούτε και χαζοβιόλικα διασκεδαστικές. Μια γνήσια επική ισορροπία ανάμεσα στο πιστευτό και το μη-πιστευτό, στο διασκεδαστικό και το (όσο μπορεί να είναι) βαθύ.
Ερμηνευτικά μιλώντας, ο Hugh Jackman μοιάζει να έχει ταιριάξει με ιδανικό τρόπο στο καλούπι του τραγικότερου μεταλλαγμένου που γνώρισε η 9η Τέχνη, ο James McAvoy εκπλήσσει με τη μεστή ερμηνεία του ως νεαρός Professor X, όπως και το νεαρό αντίπαλο δέος Magneto, παιγμένο από το Michael Fassbender, ενώ ο Peter Dinklage κάνει ό, τι μπορεί για να δώσει βάρος στον ελάχιστα ενδιαφέροντα «κακό», Bolivar Trask.
Αν είστε φαν της σειράς είναι σχεδόν εγγυημένο πως θα την απολαύσετε και θα τη συγκαταλέξετε στις καλύτερες στιγμές της, ενώ όσοι δεν έχετε ασχοληθεί, δείτε πρώτα τα παλιότερα για να καταλάβετε για τι περίπου μιλάμε. Και, προφανώς, δείτε την. Ο Singer μπορεί να είναι ήσυχος πως έφτιαξε μια ταινία αντάξια ενός θρυλικού κόμικ, ας ελπίσουμε να μην επαναπαυθεί στις δάφνες του. Όχι τίποτα άλλο, μα δεν φαίνεται να βλέπουμε σύντομα το τέλος των μεταλλαγμένων.
Ζαμπίζια: Πουλιά στον Αέρα (Zambezia)
Νότια Αφρική, Μονγκολία, 2012, Έγχρωμο
Σκηνοθεσία: Wayne Thornley
Με τις φωνές των: Φοίβος Ριμένας, Μαρία Ζερβού, Ηλίας Ζερβός
Διάρκεια: 83’
Διανομή: Feelgood
Η Ζαμπίζια είναι μια αφρικανική πόλη κατοικούμενη αποκλειστικά από πτηνά. Ο κεντρικός ήρωας της ταινίας, ο Κάι, ένα έφηβο γεράκι αποφασίζει να καταταχτεί -μαζί με τον πατέρα του που ανησυχεί για την ασφάλειά του- στην ομάδα περιπολίας της Ζαμπίζια, γνωστή ως Τυφώνες, για να την προστατέψει από τους εισβολείς,. Η κατάσταση θα αλλάξει όταν ένα ιγκουάνα αιχμαλωτίζει τον πατέρα του Κάι, ο οποίος, μαζί με τη φίλη του, Ζωή, θα προσπαθήσει να τον σώσει και να ανατρέψει τα σατανικά σχέδια του ιγκουάνα για κυριαρχία στον εξωτικό παράδεισο.
