Ο Ντειβιντ Λιντς είπε κάποτε: “Ο ήχος είναι σχεδόν σαν ναρκωτικό, είναι τόσο αγνός που όταν μπαίνει στα αυτιά σου, σε επηρεάζει ακαριαία.” Αν εξαιρέσουμε τον Ταραντίνο, κανείς δεν έχει επαναπροσδιορίσει τη μουσική στις ταινίες πιο αποτελεσματικά από τον Λιντς. Η μουσική ήταν πάντα αναπόσπαστο κομμάτι της μοναδικής ατμόσφαιρας που φτιάχνει στις ταινίες του. Εκτός από το να χρησιμοποιεί αυθεντικό soundtrack, συχνά του Άντζελο Μπανταλαμέντι, και να ερμηνεύει ο ίδιος δικά του τραγούδια σε κάποιες ταινίες του, έχει εξαιρετικό ταλέντο στο να διαλέγει τα πιο κατάλληλα κομμάτια για να συνοδέψει τις οπτικές του ιστορίες.
Εδώ το ντοκιμαντέρ του Toby Keeler “Pretty as a Picture: The Art of David Lynch”. Έχει γυριστεί στα παρασκήνια του Lost Highway αλλά δεν μιλά μόνο για την ταινία. Μεταξύ άλλων διαφαίνεται η αγάπη του για τη μουσική, η σχέση του με τους συνεργάτες και η φιλία του με τον Άντζελο Μπανταλαμέντι.
Σαλόνια από το λεύκωμα του Chris Rodley. (Εκδόσεις Cahiers Du Cinema)