Το Poker Face είναι μια οικογενειακή σειρά μυστηρίου από αυτές που θέτουν υποψηφιότητα στο σερβάν της τηλεοπτικής ιστορίας με άνεση μοναδικού υποψηφίου, κατακτώντας έτσι και την πρώτη θέση στο πιο ψηλό του ράφι. Δεν θα τη δεις -ίσως- στην κορυφαίες της χρονιάς, αλλά δεν νομίζω πως αυτό είναι κάτι που την απασχολεί. Και δεν θα έπρεπε δηλαδή.
«Έχω ένα όνειρο», δήλωσε σε μια πρόσφατη συνέντευξη, ο creator της σειράς Rian Johnson που με τα εκθαμβωτικά του πατήματα στο παλιομοδίτικο κόσμο της Agatha Christie, έφερε κόσμο στις μεγάλες αίθουσες και έσωσε την καριέρα του Daniel Craig στην μετατζειμσμποντική του περίοδο. «Κι αυτό το όνειρο είναι να ακολουθήσουν και άλλες σαιζόν με το ίδιο μοτίβο» συμπλήρωσε, «θα ήθελα και η Νατάσα και εγώ να μεγαλώσουμε μαζί με αυτή τη σειρά. Ο μεγαλύτερος στόχος μου θα ήταν απλώς να συνεχίσουμε να το κάνουμε».
https://www.youtube.com/watch?v=4x2NzusLAqk
«76 σαιζόν δεν μου φτάνουν» απάντησε αυτή, σχεδόν αμέσως, σε μια παράλληλη συνέντευξη, χωρίς συνεννόηση και όλοι κατάλαβαν πως μάλλον περνούν πολύ ωραία κι αυτοί μέσα στα πολύχρωμα σετ, τα γεμάτα με χιούμορ και ανεμελιά. Και λέω κι αυτοί, αφού εμείς περνάμε σίγουρα πολύ ωραία.
Κι επειδή όλοι έχουν να πουν τον καλό τους λόγο, η πρόεδρος του NBC Universal tv & streaming (ιδιοκτησία του Peacock στο οποίο η σειρά εμφάνιζεται), θα ήθελε κι αυτή με τη σειρά της, κάτι να συμπληρώσει. «Το Poker Face είναι ένα από αυτές τις αδιαμφισβήτητα σπάνιες σειρές που όλοι ερωτευτήκαμε από την αρχή, αλλά η κριτική και η ανταπόκριση των θεατών ήταν πέρα κι από τα πιο τρελά μας όνειρα» δήλωσε και έβαλε αμέσως τη τζίφρα της στο συμβόλαιο της δεύτερης σαιζόν.
«Όλοι λένε συνεχώς ψέματα» λέει η Charlie -Natasha Lyonne- Cale της σειράς, «είναι σαν τα πουλιά που κελαηδούν». Η Charlie, η σερβιτόρα στο καζίνο του πρώτου επεισοδίου, έχει ένα κρυφό χάρισμα. Μπορεί και αντιλαμβάνεται αν κάποιος λέει ψέματα. Η ίδια λέει πως είναι δώρο της παρατηρητικότητας της. Μπορεί όμως να είναι και ένα ex girl μιας μεταmarvel εποχής. Έστω καθαρά τηλεοπτικής. Και αυτό το όπλο που κρύβεται πίσω από τα μάτια της όπως είναι φυσικό θα τη βάλει σε μπελάδες. Και θα την οδηγήσει εκεί στο τέλος του πρώτου επεισοδίου σε ένα ανελέητο safe run. Και αμέσως μετά στο ξεδίπλωμα των περιπετειών της που δεν έχουν καμία σχέση με ότι βλέπουμε να συμβαίνει στην αρχή. Επεισόδιο και περιπέτεια. Επεισόδιο και φόνος. Επεισόδιο και λύση του μυστηρίου. Έτσι για να γίνει το «mysteries of the week» η φόρμα για σίγουρη διασκέδαση.
Η ευφυία των επεισοδίων έγκειται στο γεγονός πως κανένα «who dunnit?» δεν σέρνει το χορό. Στα πρώτα δεκαπέντε λεπτά η ιστορία έχει «ολοκληρωθεί», μαζί με τον φόνο, το χέρι που τον εκπροσωπεί και τις όποιες εξηγήσεις χρειάζονται. Το μόνο που μένει είναι πώς θα μπει το σφυρί της δικαιοσύνης στο χέρι της Lyonne, αφού το θέμα δεν είναι πώς βρίσκεται πάντα σε λάθος σημείο αλλά κυρίως πώς καλείται να είναι αυτή -λόγω χαρίσματος- που θα το ρίξει στο κεφάλι αυτών που αντί για αλήθεια λένε μόνο ψέματα.
Τα δέκα επεισόδια της νέας αυτής σειράς που ήρθαν με ανθρωπιά και ευδιάκριτο χιούμορ, ταξιδεύουν στις γωνιές της Αμερικής, την απομυθοποιούν και την συστήνουν εκ νέου – η δική της πατρίδα διαθέτει μια δικαιοσύνη που εξαρτάται λιγότερο από το νόμο και περισσότερο από τους ανθρώπους και τις σχέσεις μεταξύ τους. Ένα καζίνο της Νεβάδα, ένα BBQ στο Τέξας, ένα καταφύγιο στο Κολοράντο, ένα συνεργείο στη μέση του πουθενά, ένας κλασσικός highway, ένας bigger than life οίκος ευγηρίας, ένας αγώνας αυτοκινήτων «a la cart», είναι μερικές μόνο από τις κουκίδες που καθοδηγούν την ξέφρενη πορεία της κεντρικής ηρωίδας προς τη σωτηρία, πάνω στον Αμερικανικό χάρτη. Και όλα αυτά, την ίδια ώρα που τα πάντα δείχνουν να πατούν με θάρρος περίσσιο (και εφηβικό θράσος), στο Murder, She Wrote. Εκεί δηλαδή που η Angela Lansbury, σε δώδεκα παρακαλώ σαιζόν, δίνει ρέστα ως η συγγραφέας μυστηρίων Jessica Fetcher που καταπίνει τις σκηνές μία-μία, λύνοντας υποθέσεις περίεργων φόνων και εξερευνώντας με διακριτικότητα και φινέτσα τα πιο βαθιά και πιο σκοτεινά μυστικά των ανθρώπων που συναντά στο διάβα της. Κατά άλλους η «έμπνευση» γέρνει ξεκάθαρα προς το Columbo και τον ντεντέκτιβ Peter Falk. Διάλεξε ότι επιθυμείς, λίγη σημασία έχει.
Η Natasha Lyonne στο Poker Face δεν είναι η αποκάλυψη. Είναι ακριβώς αυτό που περιμένεις. Στήνει το δικό της παιχνίδι -όπως είναι αναμενόμενο -σε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που την έχρισαν δικαίως την βασίλισσα του Russian Doll. Είτε είσαι εντελώς μαζί με το «νευρωτικό» της παίξιμο είτε όχι, το χαρισματικό της εκτόπισμα, ειδικά εδώ, δεν αμφισβητείται- στην κωμική της μουρμούρα πραγματικά δεν παίζεται. Εκπρόσωπος της σωματικής κωμωδίας στέκεται στην σωστή θέση της ιστορίας -και της κάθε σκηνής, ειδικά όταν όλοι αυτοί οι απίθανοι γκεστς αποφασίζουν να κάτσουν απέναντι της. Εδώ το σασπένς -η ανάγκη του να σκοντάφτει κάθε φορά και σε ένα φόνο- από μόνο του δεν έχει τόση σημασία. Όχι τόση έστω, όση έχουν αυτοί που το εκπροσωπούν. Ο Benjamin Bratt ως ο επικεφαλής της ασφαλείας του καζίνο και μέγας διώκτης της Charlie, ο Simon Helberg του The Big Bang Theory ως ο FBI Agent της καρδιάς μας, ο Adrien Brody ως ο άχρηστος διάδοχος μιας αυτοκρατορίας, η Hong Chau με τον αέρα του The Whale, ως η φορτηγατζού που δεν μασάει, η Chloe Sevigny ως αυτή που γνώρισε την απόλυτη επιτυχία στα music charts και τώρα ψάχνει για μια επανεμφάνιση (συναντά εδώ και πάλι την Lyonne μετά τον απογοητευτικό δεύτερο κύκλο της «Κούκλας»), o Joseph Gordon – Levitt, η Ellen Barkin, ο Nick Nolte, ο Ron Pelman, η Judith Light, η Cherry Jones, και η Stephanie Hsu λίγο μετά το τσουνάμι του «Everything» στα όσκαρ, ως το κλεπτομανές alter ego της πρωταγωνίστριας, είναι κάποιες μόνο από τις δεκάδες έξυπνες ιδέες/ φάτσες που βοηθούν τα αφηγήματα και ανανεώνουν τις εκπλήξεις στην εξέλιξη.
Γιατί η πραγματική δύναμη της σειράς βρίσκεται σε αυτό ακριβώς. Στην παρέλασή όλων αυτών των υπέροχων ηθοποιών που ακουμπούν πάνω στις μιας κοπής εμπνεύσεις της σεναριακής ομάδας, με κέφι πρωτάρη και όρεξη μεγάλου θαυμαστή. Στοίχημα πως ήδη οι ατζέντηδες ψάχνουν θέση για τους πελάτες τους στο διασκεδαστικό αυτό προϊόν. Το «χτίσιμο εικόνας» ούτως ή άλλως στέκεται αλώβητο μέσα στον χολιγουντιανό χρόνο.