Touchdown, γιάρδες, Super Bowl, Half-Time Show, Τομ Μπρέιντι, quarterback. Λέξεις άγνωστες στους περισσότερους από εμάς, οι οποίες όμως κάνουν κάθε χρόνο τέτοιες μέρες την εμφάνισή τους στον διεθνή τύπο και δεν μπορείς παρά να αναρωτηθείς τί σημαίνουν όλα αυτά. Χωρίς να μπαίνουμε σε πολλές λεπτομέρεις, μπορούμε να πούμε πως έχουν όλα να κάνουν με το αμερικάνικο ποδόσφαιρο, το οποίο βέβαια παίζεται με τα χέρια, αλλά αυτό δεν είναι το μόνο παράδοξο των Αμερικάνων. Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού το football λατρεύεται σαν θρησκεία και οι παίκτες του σαν μικροί θεοί. Όσο για το Super Bowl, τον τελικό που καθορίζει ποιος θα φορέσει κάθε χρονιά το δαχτυλίδι του πρωταθλητή, αποτελεί κάτι σαν εθνική εορτή, με οικογένειες και φίλους να μαζεύονται ευλαβικά γύρω από την τηλεόραση για να δουν ποια ομάδα θα σηκώσει το τρόπαιο. Κάτι σαν τον τελικό του Champions League δηλαδή, σε μια πιο larger than life εκδοχή.
Στην Ελλάδα συζητάμε για το αμερικάνικο ποδόσφαιρο κυρίως μετά τον τελικό του πρωταθλήματος, αν και λίγοι είναι αυτοί που επικεντρώνονται στο αθλητικό σκέλος. Εκείνο που τραβάει πάντα τα βλέμματα του ελληνικού κοινού, είναι το υπερθέαμα του ημιχρόνου, όπου μέσα σε ένα μόλις τέταρτο της ώρας στήνεται μια ολόκληρη συναυλία. Φέτος την τιμητική του στην συναυλία αυτή, είχε ο Dr. Dre, ο οποίος παρέα με τον Snoop Dogg, την Mary J Blige, τον 50 Cent, τον Eminem και τον Kendrick Lamar, μας γύρισαν για λίγο στα early 00s και μας έκαναν να χορέψουμε ξανά.
Όσο ακατανόητο κι αν μοιάζει σε πολλούς το αμερικάνικο ποδόσφαιρο, αν του δώσεις λίγο χρόνο, θα καταλάβεις ότι δεν είναι δύσκολο να το αγαπήσεις. Έχει σασπένς, drama και ανθρώπους-γίγαντες αποφασισμένους να σκοράρουν. Το μεγαλείο του αθλήματος αυτού που σιγά-σιγά αρχίζει να αποκτά φανατικούς θαυμαστές και στην Ευρώπη, έχει καταφέρει να αποδώσει σχεδόν στο ακέραιο η σειρά Friday Night Lights, που με αφορμή το American football μας μεταφέρει στην φανταστική πόλη του Ντίλον στο Τέξας και μας βάζει μέσα στις ζωές καθημερινών ηρώων, οι οποίοι ζουν και αναπνέουν για το βράδυ της Παρασκευής, όπου η λυκειακή ομάδα ποδοσφαίρου θα φορέσει τα κράνη της και θα κατέβει στο γήπεδο. Στο Ντίλον του Τέξας, οι Πάνθηρες δεν είναι απλοί έφηβοι αθλητές. Φέρουν στην πλάτη τους τις ελπίδες μια ολόκληρης πόλης.
Το πρώτο επεισόδιο της σειράς προβλήθηκε το 2007, με την πρώτη σεζόν να χαρακτηρίζεται από πολλούς ως αριστουργηματική. Το εφηβικό δράμα, που ανά στιγμές θύμιζε περισσότερο ντοκιμαντέρ παρά σειρά, μας σύστησε έναν-έναν τους χαρακτήρες του και μας έκανε από την αρχή να καταλάβουμε πως εδώ δεν υπάρχουν ήρωες, παρά μόνο παιδιά με όνειρα. Κάποιοι θα τα εκπληρώσουν, κάποιοι θα απογοητευτούν και κάποιοι θα πρέπει να αποδεχτούν ότι έφτασαν στο peak τους στην τρίτη λυκείου, τότε που μια ολόκληρη πόλη είχε τα μάτια της στραμμένα πάνω τους. Στο Friday Night Lights οι έφηβοι δεν μοιάζουν με εκείνους στα κλασσικά νεανικά δράματα. Εδώ οι φιλίες είναι προβληματικές, αλλά αληθινές.
Αυτό που κάνει την σειρά εξίσου εμβληματική είναι και το γεγονός πως καταφέρνει να παρουσιάσει ένα κανονικό παντρεμένο ζευγάρι. Η Τάμι και ο Κόουτς Τέυλορ, έχουν έναν δεσμό που δύσκολα θα συναντήσεις σε άλλη σειρά. Ρεαλιστές και προσγειωμένοι, κάνουν πραγματικότητα το «μαζί στα καλά και στα κακά». Μέσα από δυσκολίες, τσακωμούς και χιούμορ βλέπουμε την σχέση τους να δυναμώνει όσο περνούν οι σεζόν, ακόμα κι αν πολλές φορές προσκρούει σε ύφαλους.
Το κάστινγκ της σειράς είναι εξαιρετικό, με ηθοποιούς που ίσως ήταν άγνωστοι στο ευρύ κοινό, αλλά κατάφεραν να ενσαρκώσουν με αυθεντικότητα τους κατοίκους του Ντίλον. Ο Ματ Σάρασεν, που αν και μόλις 16 έχει βρεθεί να φροντίζει την γιαγιά του, όσο ο πατέρας του πολεμάει στο Ιράκ, ο quarterback Τζέισον Στριτ, το καμάρι της πόλης, ο Τιμ Ρίγκινς, το bad boy με την χρυσή καρδιά και τα δεκάδες προβλήματα και ο Σμας Ουίλιαμς που δεν έχει άλλη επιλογή από το να πετύχει, αν θέλει να χαρίσει ένα καλύτερο μέλλον στην μητέρα του και τις αδερφές του.
Οι παίκτες των Πανθήρων βλέπουν τη ζωή τους να αλλάζει χρόνο με τον χρόνο και την ενηλικιώση να πλησιάζει. Για πολλούς οι μέρες δόξας θα τελειώσουν μαζί με το λύκειο και μετά θα πρέπει να βρεθούν αντιμέτωποι με την πραγματική ζωή. Μέχρι να γίνει αυτό όμως, έχουν την καθοδήγηση του Κόουτς Τέυλορ που αναλαμβάνει τον ρόλο της πατρικής φιγούρας στις ζωές τους, όχι όμως με τον κλισέ τρόπο που έχουμε συνηθίσει σε ανάλογες σειρές. Οι Πάνθηρες δεν χριεάζονται σωτήρα, θέλουν απλώς κάποιον να τους πει ότι πιστεύει σε αυτούς και να τους δείξει τον δρόμο για να τα καταφέρουν με τις δικές τους πάντα δυνάμεις. Στωικός και υπομονετικός, ο Κόουτς Τέυλορ, ξέρει πως η ίδια η ζωή είναι πολύ πιο σημαντική από το ποδόσφαιρο και εκεί είναι που πρέπει να πετύχουν οι παίκτες του. Ο Κόουτς Τέυλορ, που ενσαρκώνει παραδειγματικά ο Kyle Chandler, εμπνέεται από τους παίκτες του, όσο και εκείνοι εμπνέονται από αυτόν.
Όσο για το ίδιο το ποδόσφαιρο έχει ταυτόχρονα θέση πρωταγωνιστή, αλλά και κομπάρσου στη σειρά. Κάθε Παρασκευή το Ντίλον ετοιμάζεται για τον αγώνα των Πανθήρων. Αν παίζουν εντός έδρας, στο γήπεδο δεν υπάρχει ποτέ άδεια θέση κι αν παίζουν εκτός, τότε όλη η πόλη μπαίνει στα αμάξια της και ακολουθεί την ομάδα. Όσοι μένουν πίσω στήνονται στα ραδιοφωνά τους. Οι αγώνες παίζουν πολλές φορές καθοριστικό ρόλο και στην δράση της σειράς, με εκείνον του πρώτου επεισοδίου να σοκάρει με το τέλος του. Το Friday Night Lights δεν είναι παραμύθι, ούτε σειρά εξιλέωσης, γεγονός που σημαίνει πως κάθε touchdown δεν φέρνει απαραίτητα και την νίκη, αλλά και πως κάθε νίκη, δεν φέρνει απαραίτητα και την ευτυχία στη ζωή των παικτών. Παρόλα αυτά όμως, οι αγώνες είναι κάθε φορά καθηλωτικοί. Σε αυτό έχει βοηθήσει και η σκηνοθεσία με το μονοκάμερο, που για την εποχή της ήταν ρηξικέλευθη. Στο Friday Night Lights η κάμερα ακολουθεί τους ηθοποιούς και όχι το αντίθετο.
Μπορεί η σειρά να φλέρταρε συχνά με το cancelation, λόγω χαμηλών ποσοστών τηλεθέασης, αλλά οι φανατικοί θεατές κατάφεραν να την κρατήσουν στον αέρα για πέντε ολόκληρες σεζόν. Δεκαπέντε χρόνια μετά την προβολή του πρώτου επεισοδίου το Friday Night Lights έχει κερδίσει επάξια μια θέση στην λίστα με τις καλύτερες σειρές όλων των εποχών. Και όπως αγαπούν να λένε όσοι την αγαπούν πραγματικά: Το Friday Night Lights είναι η καλύτερη σειρά που δεν είδες ποτέ. Αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει περισσότερο ίσως από άλλες ανάλογες σειρές, είναι πως δεν χάνει την πίστη της στην ανθρωπιά και μας υπενθυμίζει πως στην ζωή αξίζει να παλεύεις και να πανηγυρίζεις με τους φίλους σου ακόμα και για τα πιο μικρά επιτεύγματα. Η σειρά δεν φοβάται να μας δείξει πως το να είσαι ευάλωτος μπορεί να είναι εξαιρετικά καθαρτικό, γιατί όπως λέει και ο Κόουτς Τέυλορ, “Clear Eyes, Full Hearts, Can’t Lose”.
