Το Power of Love εδώ και κάποιους μήνες αποτελεί την (ένοχη) απόλαυση μιας μερίδας τηλεθεατών. Η κεντρική ιδέα είναι απλή και στηρίζεται στη βάση όλων των reality παιχνιδιών. Συγκατοίκηση μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες. Έξι άνδρες και έξι γυναίκες κλείνονται σε δύο σπίτια: Στο σπίτι των ανδρών και στο σπίτι των γυναικών. Και μετά; Επί 8 ώρες την ημέρα μπορούν να συγχρωτίζονται για να ανακαλύψουν αν ανάμεσα στους συμπαίκτες τους υπάρχει το ταίρι τους.
Όλα γίνονται μπροστά στα μάτια των θεατών -απαγορεύεται ακόμη και να ψιθυρίσεις στο αυτί του άλλου- και το κοινό αποφασίζει με ψηφοφορία ποιος παίκτης φεύγει ανά εβδομάδα από το σπίτι και ποιος είναι ο αγαπημένος του. Καινούργια πρόσωπα μπαίνουν στο σπίτι κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ώστε να υπάρχει και ένας αέρας ανανέωσης, αν και μέχρι στιγμής οι παλιοί επικρατούν πανηγυρικά.
Τα πράγματα στο ελληνικό Power of Love είναι εξαιρετικά ήπια: τσακωμοί κυρίως μεταξύ των κοριτσιών που θυμίζουν τις ερωτικές αντιζηλίες που είχαμε στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου και παντελή έλλειψη σεξ. Στο εξωτερικό και σε αντίστοιχα παιχνίδια τα πράγματα έχουν πάρει ουκ ολίγες φορές λίγο πιο άγρια τροπή έτσι ώστε οι «δικοί μας» μοιάζουν να είναι εντελώς αισθηματίες. Στο τουρκικό Power of Love οι φωνές στους καβγάδες είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο ενώ η μάσκαρα έχει βάψει μάγουλα ξανά και ξανά και ήθελα πραγματικά να ξέρω τουρκικά να δω τι της έλεγε ο τύπος και η κοπέλα είχε πλαντάξει στο κλάμα στο λεγόμενο γκαλά. Σεξ όμως ούτε εκεί γίνεται.
Αντιθέτως, στο αμερικάνικο και βρετανικό Jersey Shore και Geordie Shore αντίστοιχα –στο οποίο παρακολουθούμε τη ζωή οκτώ συγκατοίκων- το σεξ γίνεται αβέρτα κάτω από την κουβέρτα ενώ μια τύπισσα πάνω στην πράξη για κάποιον λόγο θεώρησε ότι είναι η ιδανική στιγμή για να αρχίσει να φωνάζει «Χλαμύδια, χλαμύδια» #truestory
Όμως, όπως είπαμε, για την ώρα στο ελληνικό Power of Love τα πράγματα είναι πολύ πιο «ποιοτικά». Μια καλή ερώτηση είναι «μέχρι πότε;» γιατί οκ, δεν ξέρω αν θα φτάσουμε στο δούμε κάποιον να βογκάει «τριχομονάδες, τριχομονάδες» αλλά ένας καβγάς τρικούβερτος θα ξεσπάσει αργά ή γρήγορα. Είναι ζήτημα χρόνου ή μάλλον τηλεθέασης.
Όπως και να ‘χει η εντατική παρακολούθηση του Power of Love μπορεί να οδηγήσει σε ελαφριά ζάλη, ανάγκη να βάλεις τρέσες ακόμη και στα γένια σου, αναζήτηση ερωτικού συντρόφου ακόμη και ως γάτα πάνω σε στέγη και φυσικά σε μερική απώλεια γνώσεων συντακτικών κανόνων. Πώς πρέπει να είσαι και τι να κάνεις για να βρεις τον αληθινό έρωτα και τη γνήσια αγάπη σε έναν κόσμο που το Power of Love θα ήταν ο απόλυτος οδηγός; Διάβασε τα παρακάτω για να καταλάβεις.
https://www.youtube.com/watch?v=YzBqYzY2AW4
Να είσαι γυμνασμένος, με στητό κώλο, άψογο μαλλί κομμωτηρίου, eye liner. Να μπορείς να κάνεις ενόργανη με 12ποντα αν είσαι γυναίκα και να έχεις καλύψει τουλάχιστον τον ένα πήχη και τη μια γάμπα με τατουάζ αν είσαι άνδρας. Η ατάκα «Σίγουρα η εξωτερική εμφάνιση σε τραβάει αρχικά αλλά δεν είναι η ουσία» να ξεπηδά κάθε φορά που σε ρωτούν «Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κοιτάς στον άλλον;» αλλά όταν κάνεις αναδρομή στο παρελθόν σου να παραδέχεσαι ότι ποτέ δεν ήσουν με γυναίκα που είχε «πέντε κιλάκια παραπάνω». Με λίγα λόγια η εικόνα των παικτών σου δίνει την εντύπωση ότι ρεύονται τριαντάφυλλα και κλάνουν λεβάντες. Είτε πηγαίνουν Κιάμο είτε στην κουζίνα για καφέ όταν ξυπνούν ντύνονται το ίδιο και το αυτό: τσίτα μπόμπα που λέει και μια φίλη.
Δηλαδή: κοιτάς τον άλλον στα μάτια και λιώνεις κι ας τον ξέρεις μία εβδομάδα, κάνεις ζήλιες γιατί κοίταξε το άλλο αγοράκι/κοριτσάκι που έπαιζε στον διπλανό καναπέ, πιάνεις χεράκια, δίνεις και κάνα φιλάκι στο τσακίρ κέφι αλλά μέχρι εκεί γιατί σεξ τζιζ με τόσες κάμερες ολούθε. (Αν και στα εξωτερικά αυτό δεν αποτελεί εμπόδιο, όπως είπαμε και παραπάνω). Θα μπορούσε να είναι ρομαντικό αλλά είναι κάπως spooky να βλέπεις ενηλίκους να τσακώνονται, να ακούγεται η ατάκα «δεν την αντέχω, τι είναι πέντε χρονών;» και αμέσως μετά το άτομο που την εκστόμισε να παίρνει αγκαλιά ένα λούτρινο λαγουδάκι.
Έχουν ειπωθεί: «Η τελευταία μου σχέση ήταν πριν πάρα πολλά χρόνια. Δύο, σχεδόν δυόμιση», «Θέλω να συζητήσουμε τη συζήτηση που είχαμε αφήσει χθες», «Ετοιμάζω το κοτόπουλο να ξεπαγιάσει», «Έχω γουσταρίσει και σ’ άλλες σχέσεις μου», «Δεν χρειάζεται να ανακαινίσουμε την κουβέντα». Δεν συνεχίζω. Θα ξεχάσουμε και ό,τι έχουμε μάθει.
https://www.youtube.com/watch?v=H0Bh8jqHtNw
Το 98,3% των παικτών που έχουν περάσει από το Power of Love είναι μέλη της φεϊσμπουκικής ομάδας: «Η απιστία δεν είναι μαγκιά, είναι αυτοταπείνωση». Εντάξει πάνω κάτω όλοι το ίδιο θέλουμε: Να μην μας απατάνε, να μην μας ζηλεύουν. Δεν είναι καμιά τρελή απαίτηση αλλά μάλλον όσοι έχουν μπει στο Power of Love έχουν ζήσει σε έναν ροζ πλανήτη που η μονογαμία του άλλου και η ανεξαρτησία η δική τους είναι το κυρίως ζητούμενο σε μία σχέση. Μεταξύ άλλων ακούσαμε αγόρι να εξηγεί στο (σχεδόν) αίσθημά του ότι η κοπέλα του δεν θέλει να έχει κολλητό κι όταν αυτή τον στραβοκοίταξε πήγε να το σώσει λέγοντας ότι κάτι σαν «δεν είμαι παράλογος, αρκεί να μην βλέπουν ταινίες μαζί στο σπίτι του». Δεν είναι το μόνο συντηρητικό πράγμα που έχουμε ακούσει στο Power of Love. Παίκτρια προσπάθησε να υπονομεύσει το παρ’ ολίγον γκομενάκι της λέγοντας του «σου αρέσει το ροζ, ε; Δύσκολο για άνδρα» θεωρώντας ότι έτσι προσβάλει τον ανδρισμό του. Καλώς ήρθατε στο 1950.
Το ότι κάποιος μπορεί να ερωτευθεί και να είναι ζευγάρι με ένα άτομο του ίδιου φύλου δεν υπάρχει στον κόσμο του Power of Love. Ούτε καν σαν υποψία.
Πολλοί από τους παίκτες του Power of Love είναι εξοικειωμένοι με τα τηλεοπτικά γυρίσματα είτε επειδή ψάχνουν τον έρωτα στα πλατό είτε επειδή απλώς κάνουν μια σχετική δουλειά. Μεταξύ άλλων: έχουν συμμετάσχει στο «Ραντεβού στα τυφλά», σε εκπομπή της Αννίτας Πάνια, ως ηθοποιοί σε σειρές, ως διαγωνιζόμενες σε καλλιστεία. Είναι που είναι δύσκολο να βρεις κάποιον να ταιριάξετε και να μπορείτε να περνάτε όμορφα σε μια ερωτική σχέση φαντάσου αυτό να πρέπει να γίνει όταν σε παρακολουθούν οι κάμερες και εκ των πραγμάτων και οι τηλεθεατές. Κι αν φαντάζει (σε ποιους;) ρομαντικό ότι κάποιοι αναζητούν μια σχέση ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες το γεγονός ότι ο δημοφιλέστερος παίκτης της εβδομάδας παίρνει ως έπαθλο 2.500 ευρώ και ότι η κάθε κίνηση, κουβέντα και κατά συνέπεια συναίσθημα των συμμετεχόντων περνάει από την κρίση των κοινού που με την ψήφο του θα καθορίσει ποιος θα φύγει από το σπίτι και ποιος αξίζει την υποστήριξή του τότε το «Σπίτι της Αγάπης» αποκαλύπτεται ως αυτό που πραγματικά είναι: Ένα τηλεοπτικό στούντιο γεμάτο με ανθρώπους που οικειοθελώς αποφάσισαν να εκτεθούν δίνοντας μας τροφή να τους σχολιάσουμε, να τους συμπαθήσουμε ή αντιπαθήσουμε, να τους βαρεθούμε ακόμη και να τους σαρκάσουμε. Ένα κοινωνικό πείραμα με εμάς ως πειραματόζωα, όχι αυτούς.
