4

Χομπιτ: Η Ερημιά του Νοσφιστή

Ο Τζάκσον έχει βρει τον καλύτερο τρόπο για να κρατά το κοινό σε αναμονή και να βγάλει μερικά λεφτά παραπάνω. Έχει στηριχτεί σε ένα franchise που ο ίδιος αγαπά πάρα πολύ και στην αυγή της προηγούμενης δεκαετίας έδειξε σε όλους πως γίνεται ο σωστός κινηματογράφος επικής φαντασίας. Και πολύ καλά κάνει, δηλώνω διατεθειμένος να δίνω τα λεφτά μου χωρίς δεύτερη σκέψη σε αυτού του είδους τον mainstream κινηματογράφο αν μπορεί να ξυπνάει το παιδί μέσα μου.

Επιτελώντας το δύσκολο ρόλο του μεσαίου μέρους μιας (για πολλούς απλά κερδοσκοπικής) τριλογίας, το Χόμπιτ: Η Ερημιά του Νοσφιστή αναλαμβάνει να δέσει το πρώτο μέρος με τον επικείμενο, πυρπολικό επίλογο, έχοντας παράλληλα μια συνθετότερη του πρώτου μέρους δομή, μέσω της ανάπτυξης παράπλευρων ιστοριών που δεν υπήρχαν στο βιβλίο του Τόλκιν. Ο εύθυμος τόνος αντικαθίσταται από μια απειλητική γκριζάδα που ανακαλεί χαρμόσυνες μνήμες από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών.

Πολλοί έσπευσαν κατευθείαν να κατακρίνουν την κατά τόπους λογοδιάρροια του σκηνοθέτη, μιλώντας για αχρείαστες προσθήκες που γίνονται κατ’ αποκλειστικότητα χάριν της παραπανίσιας διάρκειας. Αν είναι αυτές οι προσθήκες να συντελούν σε ένα τόσο όμορφο εικαστικό και αφηγηματικό αποτέλεσμα, να τις βράσω τις αντιρρήσεις, καλύτερα να μπουκώνω παρά να μένω πεινασμένος. Πάω στοίχημα πως οι αντιρρησίες θα είναι οι ίδιοι που του χρόνου θα σχηματίσουν ουρές για να δουν την κατάληξη αυτού του «ξεπουλήματος». Τα θερμά μου συγχαρητήρια.

5

Πριν τα Μεσάνυχτα

Τα δύο προηγούμενα μέρη της τριλογίας του Λινκλέιτερ αποτελούσαν μέχρι πρότινος καταφύγιο για τους εναπομείναντες ρομαντικούς. Δεν είναι και λίγοι αυτοί που θέλησαν να πιστέψουν στο φλύαρο ζευγάρι που σε λίγες μόνο ώρες τολμά να νιώσει και να εκμυστηρευτεί τα μύρια όσα. Τι έγινε όμως μετά το τέλος του Πριν το Ηλιοβασίλεμα;

Η Σελίν και ο Τζέσι κόβουν βόλτες στα στενά της Νότιας Πελοποννήσου. Έχουμε περιθώριο μέχρι τα μεσάνυχτα να δούμε τι άλλαξε σε εννιά χρόνια. Η ξαφνική συνειδητοποίηση ότι το ιδεατό ρομάντζο δεν κρατάει για πάντα αποτελεί αφορμή για καυγάδες και συζητήσεις σε μια νέα βάση: αυτή του δυστυχισμένου οικογενειάρχη που πρέπει να θυσιάσει εαυτόν για να κρατήσει όσα κέρδισε, ακόμα και αν αμφιβάλλει γι’ αυτά.

Ο Λίνκλέιτερ ξεχωρίζει άλλη μια φορά με την αληθοφανή του προσέγγιση στο θέμα της ωρίμανσης μιας σχέσης και της διατήρησης της αγάπης. Ακολουθεί την επιτυχημένη του συνταγή, αυτή τη φορά παίζοντας με γινωμένα υλικά αντί για ολόφρεσκα. Μέσα στην πολυλογία των ηρώων του συναντάμε τις δικές μας έγνοιες και απορίες και την γενική αλήθεια που ακολουθεί το γκρέμισμα των ειδώλων που δημιουργούμε στα κεφάλια μας. Μα εν τέλει η φθορά του χρόνου είναι το μόνο σίγουρο και ο Λινκλέιτερ δεν ντρέπεται να μας το πει. Το θέμα είναι αν εμείς οι ίδιοι θα την αποδεχτούμε.

6

Ραντεβού Μετά Τα Μεσάνυχτα

Μια σκερτσόζικη υπόθεση με την υπόσχεση μιας σουρεάλ παρτουζίτσας αποτελεί δίχως αμφιβολία αιτία «κνησμού» στο ευερέθιστο μέρος της περιέργειας. Κάτι το σεξ, κάτι η παράνοια, κάτι το όνομα του Ερίκ Καντονά, λίγο πολύ σιγουρεύουμε το κλείσιμο ενός εισιτηρίου για να μπορέσει κανείς να έχει έστω μια εγκυκλοπαιδική άποψη επί του θέματος.

Όταν αυτό το όργιο καταλήγει να συνοδεύεται από εξομολογήσεις, δάκρυα και αποδοχή της αλήθειας προς ένα καλύτερο αύριο, εξακολουθεί να είναι το ίδιο όργιο που οι σεμνότυφοι επιμένουν να ονομάζουν «εμπορικό τέχνασμα»; Αμφιβάλλω, αν και δείχνω κατανόηση. Μια παρτούζα ενός ετερόκλητου μικρού πλήθους που μέλλει να τους αλλάξει τη ζωή λαμβάνει χώρα σε αυτό το μεταμεσονύκτιο ραντεβού. Όλοι θέλουν να κρυφτούν και να ικανοποιήσουν κατά τις μπουρζουάδικες επιταγές το επίπονο εσωτερικό τους κενό. Χρωστάει στο Μπουνιουέλ την ειρωνεία του μα, αντίθετα με τον Πάπα του σουρεαλισμού, δείχνει συμπόνια στην παρατήρηση του παράλογου ανθρώπινου γένους και δεν ντρέπεται να δώσει ένα ξεκάθαρο χάπι εντ αφού έχει προηγηθεί ο εξορκισμός του φαντάσματος που στοιχειώνει την Οικουμένη: αυτό του ίδιου της του εαυτού.

Δηκτικά ειρωνικό και χιουμοριστικό μέχρι τη μέση, απρόσμενα θερμό στη δεύτερη «πράξη», θυμίζει το γλυκό συναίσθημα κάθαρσης ενός παραμυθιού που ακούγαμε πριν κοιμηθούμε. Κι ας ωρύονται οι σεμνότυφοι και οι απαιτητικοί, χρειαζόμαστε και τις ταινίες που θα προβοκάρουν και θα γλυκάνουν και λίγο το φυλλοκάρδι μας.

Στην επόμενη σελίδα: ποιες ταινίες βρίσκσονται στις θέσεις 7 ως 10;