Αναγκαίο για τη σημερινή αποστολή να καθορίσουμε παράμετρο: «πάγωμα» του χρόνου, έτσι ώστε το «αντικείμενο» να ακινητοποιηθεί -όσο γίνεται κάτι τέτοιο-, διαφορετικά τα δεδομένα θα αλλάζουν συνεχώς, νέα πρόσωπα θα εμπλέκονται στο έργο, ενώ όπως όλα δείχνουν η αναλογία πάνω-κάτω ως εξής θα διαμορφώνεται: ο ένας στους δέκα από όλους εμάς (γενικά) θα έχει τουλάχιστον μία συνεργασία με τον Pharrell Williams σε έναν τουλάχιστον από τους τομείς των δραστηριοτήτων του. Πλάκα κάνω; Έτσι νομίζω.
Ας μη φοβηθεί ο αναγνώστης, δεν θα αραδιάσουμε όλες τις δραστηριότητες του Pharrell, παρά μόνο εκείνες που φωτίζουν την προσωπικότητά του και απαντούν (στο μέτρο του δυνατού) ποιος είναι, μεταξύ άλλων, ο βασικός συντελεστής σε ένα από τα πιο σαρωτικά σε επιτυχία τραγούδια των τελευταίων ετών και παράλληλα σε άλλο ένα από τα πιο σαρωτικά σε επιτυχία τραγούδια των τελευταίων ετών, στέρεο και non stop, το “Blurred Lines” του Robin Thicke και το “Get Lucky” των Daft Punk. Ήταν σαν οποιαδήποτε ζαριά και να έριχνε να του έβγαινε. Και του βγήκε πάλι, στο “Happy” από το κινηματογραφικό «Εγώ ο Απαισιότατος 2» που τον έστειλε στα Όσκαρ. Σε άλλες ειδήσεις, αυτής της εβδομάδας, ο Pharrell κυκλοφορεί το καινούργιο άλμπουμ – G I R L, δεύτερο μόλις με το όνομά του, μετά το In My Mind του 2006, με συμμετοχές από Alicia Keys, Miley Cyrus, Justin Timberlake και –ναι!- Daft Punk.
Όλα αυτά, με μια διαφορετική έννοια του «χαλαρά και δημιουργικά», αν δεν υπολογίσει κανείς τις άλλες δραστηριότητες/παραγωγές/συνεργασίες/εμφανίσεις- έκπληξη και μυστήρια καπέλα που συμβαίνουν ενδιάμεσα. Με τους N*E*R*D και με τους Neptunes, από παλιά, κάτι «φώναζε», ωστόσο, για το διαφορετικό του πράγματος. Κάτι μεταξύ ανήσυχου hip hop, τεθλασμένης soul και κάποιου τύπου funk πολύ ευδιάκριτου, μαζί, σε μια διαστημική διάσταση που κινείται με την ταχύτητα του φωτός πάνω σε roller skate. Το άλλο του όνομα είναι Skateboard P.
Συλλέγω εντυπώσεις (εκ πείρας, ποτέ μην υποτιμάς το αυτί του άλλου) και σημειώνω διάφορα: «είναι τυχερός», «είναι μαϊντανός», «μόδα είναι και θα περάσει», «ιδιοφυία είναι», «δεν είναι ένας, αλλά πολλοί», «είναι μάλλον εξωγήινος». Εξωγήινος δεν ξέρω αν είναι, αλλά σίγουρα είναι «Trekie» (ή trekker, όπως είναι ο πολιτικά ορθός ο όρος στον κόσμο των φαν της απόλυτης σειράς επιστημονικής φαντασίας, Star Trek, εξ’ ού και βάφτισε το δικό του label, Star Trak, ενώ παραδέχτηκε ανοικτά τη Star Trek λατρεία του σε πρόσφατη συνέντευξη που πήρε από τον Μίστερ Σποκ – Leonard Nimoy.
Ο Pharrell και οι άλλοι (πάλι).
Σύνδεση με τα προηγούμενα: Μια εδώ, μια εκεί, συνεργάζεται με Azealia Banks, τον Busta Rhymes, ποζάρει με τίτλους «Παραγωγός της Χρονιάς» και συνεχίζει με τους Major Lazer του Diplo στο Apocalypse Soon και μόλις για την ώρα. Έτσι στα γρήγορα, αλλά όχι πρόχειρα, δίνει τον τόνο στο “Can’t Rely On You” της Paloma Faith και στο “Doing The Most” των RDGLDGRN. Στο βάθος ορατή και μια συνεργασία με τον Beck.
Στον αντίποδα του Jay-Z (ας πούμε τώρα) τον Pharrell δεν τον ενδιαφέρει το status, αλλά η κίνηση. Ετσι, σε μια προσπάθειά του να δώσει στίγμα, το Revolt TV ετοίμασε 30λεπτο ντοκιμαντέρ με τίτλο The Year In Pharrell.
Aν έχετε ώρα, για την ακρίβεια 24 ώρες, σας παραπέμπω στην ταινία Happy, το «Πρώτο 24ωρο βίντεο in the world» με συμμετοχές Odd Future, Magic Johnson, Steve Carell και 24ωρη –Happy- χορευτική δράση.
Άνθρωπος του στιλ επίσης, λανσάρει το δικό του, ένα hip hop με hipster αναφορές, old school meets αθλοπαιδιές, που έδωσε μια άλλη στροφή στα πράγματα μετά την εμφάνισή του με το περίφημο καπέλο (Vivien Westwood), μεγάλο, διασκεδαστικό και σε πολλά χρώματα (ίσως και για να κρατάει τις ιδέες στο κεφάλι του) το οποίο τώρα το βγάζει σε δημοπρασία. Στην Βιρτζίνια, εν τω μεταξύ, φτιάχνει σχολεία, και σηκώνει τη σημαία RAW for the Oceans, για την προστασία των ωκεανών μέσα από τη μόδα και την ανακύκλωση.
Στον ελεύθερο χρόνο του (και πάντα με κάποιο χορηγό πάντα) πάει και κάνει έκπληξη σε θαυμαστές του που τον βλέπουν μπροστά τους και παθαίνουν πλάκα. Τέτοια κι άλλα. Που βλεποντάς τον να χαιρετάει με τον κλασικό Vulkan-ικό -αλά Σποκ- τρόπο, σου μπαίνουν πάλι ιδέες- πως δεν είναι μόνο φανατικός του Star Trek, αλλά προφανώς και από άλλο πλανήτη. Εκεί που οι αντοχές είναι πιο πολλές και οι άνθρωποι πιο happy.
