Ποιο ήταν το αγαπημένο σας βιβλίο όταν μεγαλώνατε; Θυμάμαι με νοσταλγία τη σειρά βιβλίων τσέπης Bell Βest Seller στα μέσα της δεκαετίας του 80. Για κάποιο λόγο και από αυτήν ακόμα πρώτα μου έρχονται στο νου «Οι Άνεμοι του Πολέμου» και το «Τα Πουλιά Πεθαίνουν Τραγουδώντας». Η Σιένα ως φόντο του έρωτα του Μπάιρον για τη Νάταλι και το κούρεμα του μαλλιού των προβάτων στην Ωκεανία μου έχουν εντυπωθεί από τις σελίδες και τις λέξεις τους, όχι από την μεταγραφή τους σε εικόνες από τις αντίστοιχες τηλεοπτικές σειρές. Δεν θυμάμαι τι είδα, θυμάμαι τι διάβασα και με έκανε να δω.
Ποιο βιβλίο διαβάσατε και ξαναδιαβάσατε; Η ποίηση νομίζω είναι πιο πρόσφορη για επιστροφές από την πεζογραφία. Επέστρεφα συχνά και με έπαιρνε η αγαπημένη αίσθησις του Καβάφη, ενώ έμαθα απ’ έξω, κατάλαβα και τραγούδησα με παράφωνο καημό κάθε στίχο του Καββαδία που υπήρχε στον «Σταυρό του Νότου» και ιδίως στις «Γραμμές των Οριζόντων» του Μικρούτσικου. Ρωτάτε για βιβλία και στην μία ερώτηση απάντησα μέσω τηλεόρασης και στην άλλη μέσω τραγουδιών. Και να φανταστείτε ότι το σινεμά είναι που αγαπώ.
Σας ώθησε ποτέ βιβλίο να κάνετε κάτι ανόητο; Προσπάθησα πολλάκις να ξυπνήσω ένα πρωί στο κρεβάτι μου μεταμορφωμένος σε τεράστιο έντομο. Δεν τα έχω καταφέρει. Προς το παρόν τουλάχιστον. Δεν θα το βάλω κάτω. Θα συνεχίσω να το παλεύω στους ταραγμένους ύπνους μου.
Σας ενέπνευσε κάποιο βιβλίο να γίνετε κάτι άλλο εκτός από συγγραφέας; Διαβάζοντας την «Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι» μου πέρασε η ιδέα να ακολουθήσω το επάγγελμα του Τόμας. Όχι εκείνο που επέλεξε και κανονικά ασκούσε, εκείνο που αναγκάστηκε για μια περίοδο να κάνει. Θα μου άρεσε δηλαδή να γίνω σαν αυτόν καθαριστής τζαμιών και παραθύρων. Αλλά τελικά καταστάλαξα στην ιδέα του να έχω σαν αυτόν σκυλάκι. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συναντούμε τελικά τους ήρωες που αγαπήσαμε.
Ποιο βιβλίο εύχεστε να είχατε γράψει; Εύχομαι να είχα γράψει το μπαούλο του Πεσσόα. Κι ό,τι ενδεχομένως πρόλαβε να σκίσει και να πετάξει πριν μπει σε αυτό. Και ό,τι δεν πρόλαβε να γράψει κι έμεινε σκέψη στο μυαλό του άγραφη. Και για να επιστρέψω λίγο στην προηγούμενη ερώτηση, δεν ξέρω αν εύχομαι πια να γίνω συγγραφέας. Νομίζω ότι μου πέρασε. Νομίζω ότι μου αρκεί πια να γράφω.
Το βιβλίο του Κώστα Κωστάκου {Πλέι μολέξεις} κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Biblioteque.
