Πάνω από 2 χιλιάδες κόσμου είχαν μαζευτεί στο Ξέφωτο του ΚΠΙΣΝ και στην αρχή φαινόταν ότι όλα θα κυλήσουν ομαλά και σύμφωνα με το πρόγραμμα, όπως σε όλα τα προηγούμενα live του SNF Nostos. Ωστόσο, η ώρα είχε περάσει από 21.30, το γκαζόν είχε γεμίσει από στρωμένα κιλίμια και παρέες νέων που περίμεναν με τις μπύρες στο χέρι να εμφανιστεί ο Damini Ogulu aka Burna Boy, μέχρι να έρθει η ανακοίνωση ότι ο καλλιτέχνης θα καθυστερήσει κι άλλο κι ότι στη σκηνή θα ανέβει ο dj Don Zilla από την Ουγκάντα.
Με το που ξεκίνησαν να ακούγονται τα πρώτα beats του Don Zilla, τα πλήθη -αφού έδειξαν τα πιστοποιητικά τους στην είσοδο- άρχισαν να ξεσηκώνονται και να συρρέουν προς τη σκηνή, λικνίζοντας τα σώματά τους μετά από 1,5 χρόνο που είχαν καταδικαστεί να κάθονται στα live. Ανάμεσα στον κόσμο, ξεχώριζες τον Νέγρο του Μοριά, τον Mc Yinka, τον Good Job Nicky, αλλά και τον Θανάση Αντετοκούνμπο που απόλαυσε από τις πρώτες σειρές τη συναυλία. O Burna Boy, μάλιστα, έχει γράψει το κομμάτι “34” για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, τον οποίο έχει χαρακτηρίσει «έμπνευση ζωής», ενώ ο τελευταίος έχει δηλώσει ότι το αγαπημένο του τραγούδι είναι το “Ye”, από τον Νιγηριανό καλλιτέχνη, δείχνοντας ίσως έτσι την ανάγκη του να είναι κοντά στις ρίζες του.
Όταν ανέβηκε επιτέλους στη σκηνή ο Burna Boy, ο πρώτος Αφρικανός που ξεπούλησε στο Wembley, άρχισαν οι ιαχές από τις θαυμάστριες και τους θαυμαστές, οι οποίες, μετά από μιας ώρας αναμονή, αυξάνονταν με γεωμετρική πρόοδο, με αποκορύφωμα την ώρα που ο «Αφρικανός Γίγαντας» έβγαλε το λευκό T-shirt και το πέταξε στο κοινό, αφού προηγουμένως θέρισε τη σκηνή, χορεύοντας σε όλα τα μήκη και πλάτη. Τραγούδησε, μεταξύ άλλων, τα “Kilometer”, “On the low” και το πρόσφατο “Question”. Οι θαυμαστές του απείχαν μόλις λίγα μέτρα από αυτόν και ήξεραν όλους τους στίχους απ’ έξω, τραγουδώντας τους στη γλώσσα τους, αφήνοντας τους υπόλοιπους να μουρμουρίζουν μόνο το ρεφρέν. Όταν ακούστηκαν οι πρώτες νότες του ρεμιξαρισμένου “Jerusalema”, το κοινό έγινε ένα σώμα.
Μιλώντας μετά τη λήξη του live με Αφροέλληνες για να δω τις εντυπώσεις τους, άκουσα τη φράση που συνοψίζει το feeling της βραδιάς τους: «Ελπίζουμε να σας άρεσε ο θεός μας!».
Για όσες και όσους τώρα γνωρίζετε τον 30χρονο καλλιτέχνη, σημειώστε ότι είναι γεννημένος στο Port Harcourt της Νιγηρίας και κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο “LIFE”, το 2013 -ο τίτλος του άλμπουμ είναι ακρωνύμιο για το “Leaving an Impact For Eternity”. Το 2015 κυκλοφόρησε το “Redemption” και το 2018, το “Outside”, το οποίο τον έκανε ευρέως γνωστό. Την επόμενη αμέσως χρονιά, βγήκε το “African Giant” και πέρυσι το “Twice As Tall”.
Ο Burna Boy δεν διστάζει να τοποθετηθεί και για κοινωνικοπολιτικά ζητήματα στην Αφρική. Με την έξαρση των ξενοφοβικών επιθέσεων στη Νότια Αφρική το 2019, απείλησε να μην ξαναπατήσει το πόδι του στη χώρα, αν η κυβέρνηση δεν αναλάβει δράση.
Επίσης, εμπλέκεται πολύ στενά και με το κίνημα #EndSARS κατά της αστυνομικής βίας στη Νιγηρία πέρυσι, δημιουργώντας ένα ταμείο για τα θύματα και βγάζοντας ένα τραγούδι στη μνήμη όσων σκοτώθηκαν στις 20 Οκτωβρίου 2020 στο Λάγος. Πρόσφατα μάλιστα δημοσίευσε και ένα tweet προς υποστήριξη των διαδηλωτών στη Σενεγάλη, οι οποίοι έχουν βγει στους δρόμους, μετά τη σύλληψη του ηγέτη της αντιπολίτευσης Ousmane Sonko.
Ο Νιγηριανός καλλιτέχνης, στα 30 του χρόνια, έχει καταφέρει απανωτά sold outs και ηχηρές συνεργασίες κρατώντας το δικό του μουσικό ύφος, έναν συνδυασμό afrobeat, dancehall, hip-hop και R&B, ενώ τον χαρακτηρίζουν ως πρωτοπόρο της σύγχρονης αφρικανικής μουσικής σκηνής. Ο Burna Boy ξέρει πως να ξεσηκώνει το κοινό και συγκεντρώνει βραβεία και διακρίσεις ανά τον κόσμο. Η Angelique Kidjo αφιέρωσε το βραβείο της στα Grammy το 2020 στον Αφρικανό Γίγαντα, λέγοντας ότι «είναι από εκείνους τους νέους καλλιτέχνες της Αφρικής, ο οποίος αλλάζει τον τρόπο που ο κόσμος αντιλαμβάνεται την ήπειρό μας και το πως η αφρικανική μουσική είναι το θεμέλιο όλων των μουσικών».
Το SNF Nostos έκλεισε επίσημα, με το dj set του Don Zilla, στο stage στο Κανάλι, όπου μέχρι τις 2 το πρωί, μεταφερθήκαμε σε άλλες διαστάσεις, υπό τους χορευτικούς ήχους του πολιτιστικού ακτιβιστή και παραγωγού από την Ουγκάντα, με τα βλέμματα να χάνονται στα γεωμετρικά σχήματα που προβάλλονταν στην πλωτή οθόνη.
