Αν μου έλεγε κάποιος να ποντάρω όλα μου τα υπάρχοντα ότι ο Τζίμης Πολιούδης γράφει μουσική ακόμη και στον ύπνο του, θα το έκανα με κλειστά μάτια. Τουλάχιστον η συνεχής παραγωγικότητά του μόνο αυτό σε αφήνει να συμπεράνεις. Πέρασε από τις τάξεις των Psychedelic Trips To Death, τον γνωρίσαμε καλύτερα μέσα από το πρότζεκτ του, Vagina Lips, στο οποίο δοκιμάζει τις δυνάμεις του (και τελικά είχε πολλές) στη shoegaze αισθητική και τις indie μελωδίες, ενώ στο νεότερο εγχείρημά του δηλώνει Mazoha και τολμάει τον ελληνικό στίχο, όσο δοκιμάζει κολπάκια στα synths του. Δίνοντας με το «Ρημάζω», ένα από τα πιο δυνατά ελληνικά κομμάτια των τελευταίων χρόνων…
Το όνομα Mazoha το ζαχάρωνε από καιρό. Από όταν έπαιζε σε μια γκάραζ μπάντα και «ο Μητσάρας ο ντράμερ» (συ είπας, Τζίμη…) πέταξε την ιδέα για το όνομα «Μαζόχα», το οποίο τότε απορρίφθηκε, αλλά τελικά μερικά χρόνια αργότερα θα έπιανε τόπο. Για να μας το πει και πιο απλά ο Τζίμης Πολιούδης, πίσω από το Mazoha δεν κρύβεται παρά «το κλασικό σκεπτικό του να βρεις ένα όνομα ευκολομνημόνευτο κι εύηχο. Σ ‘αρέσει, δεν σ’ αρέσει, το ακούς και το θυμάσαι. Οι kinky αναφορές πάντα βοηθούν αν και το βαθύτερο νόημα είναι πως ενώ όλα γύρω μας καταρρέουν εμείς δεν αντιδράμε σαν από μαζοχισμό, σαν να τη γουστάρουμε όλη αυτή τη σαπίλα γύρω και μέσα μας».
Για να μπαίνουν όμως τα πράγματα στη θέση τους, o Mazoha θα έπρεπε να μας δώσει το Εγχειρίδιο του Μαζοχισμού: για την Θεσσαλονίκη (που είναι και η βάση του), την Αθήνα, την μουσική (του), για τα μικρά πράγματα της ζωής. Στο μεταξύ μπορείτε να βρείτε την δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά του, Μπάσταρδο (Inner Ear) σε κάποιο καλό δισκοπωλείο δίπλα σας, ενώ για περαιτέρω μαζοχισμό κατευθύνεστε το Σάββατο 5 Οκτωβρίου στο Ρομάντσο, όπου θα εμφανιστεί μαζί με τους Πικάπ.
https://www.youtube.com/watch?v=DFPmFxffMZA
Ο μαζοχισμός του Αθηναίου για την Θεσσαλονίκη; H χρήση των όρων «Salonica», «SKG», «το κουλούρι Θεσσαλονίκης», «τα μουσικοπολιτιστικά φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης» (εξαιρούνται τα κινηματογραφικά) , «η ερωτική (ωχ, Θεέ μου) πόλη», «τα bars», «η Θεσσαλονίκη είναι το νέο Βερολίνο».
Του Θεσσαλονικιού για την Αθήνα; Όλη αυτή η με το στανιό «γκρίζα ομορφιά της Αθήνας» -αν κι αυτό νομίζω είναι πιο πολύ ο μαζοχισμός του Αθηναίου στην Αθήνα, «οι “φασαίοι” μουσικοί της Αθήνας» και γενικά το όλο «φασεηλίκι» ότι «η Αθήνα είναι το νέο Βερολίνο». Ποιά ελληνική πόλη είναι τελικά το νέο Βερολίνο;;;
Ποιόν δίσκο θεωρείς ότι είναι μαζοχισμός που τον απολαμβάνεις; Τους δικούς μου.
Ποιά είναι η πιο μαζοχιστική ταινία που έχεις δει (no porn included); Το πιο μαζοχιστικό που κάνω αυτή την περίοδο είναι που παρακολουθώ GNTM.
Τί είναι πιο μαζοχιστικό; Να είσαι ο Vagina Lips ή να είσαι ο Mazoha; Ε, καλά, προφανώς και τα δύο.
Είναι μαζοχισμός να έχεις μια μπάντα μόνος σου; ΝΑΙ, είναι.
Αλήθεια, είναι μαζοχισμός να μιλάμε για ανεξάρτητη σκηνή στην Ελλάδα; Χαχα, ΝΑΙΙΙΙ.
Τί είναι πιο μαζοχιστικό, να το γυρνάει κανείς στον ελληνικό στίχο ή να γράφει με δήθεν άνεση σε κακά αγγλικά; Να γράφει σε κακά αγγλικά παιδιά, τι να λέμε.
Πιο μαζοχιστικό να βάζει κανείς πατάτες στο τυλιχτό ή να λέει το σουβλάκι καλαμάκι; Ε, το καλαμάκι ρε παιδιά. Αν και “meat is murder”.
Να μην είχε κάποιος ποτέ social media και να τα κράζει ή να τα χρησιμοποιεί 24/7 και πάλι να τα κράζει; Το να τα χρησιμοποιεί και να τα κράζει, αναμφισβήτητα.
Τελικά, ποιός είναι ο απόλυτος ορισμός του μαζοχισμού; Μαζοχισμός είναι να προσδοκείς να κατακτήσεις την κορυφή των στόχων σου, ενώ αυτή είναι σχεδιασμένη να κατακτηθεί από αυτούς που είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που είσαι.
