Μια δεκαετία μετά την εκκωφαντική επιτυχία του Koop Islands, του τρίτου (και τελευταίου, απ’ ό,τι αποδείχτηκε) δίσκου των Koop, το ένα μισό της μπάντας επιστρέφει στη δισκογραφία σόλο πια, ως Koop Oscar Orchestra. Το «orchestra», βέβαια, μόνο τυχαίο δεν είναι, μιας και στις συναυλίες ο Oscar Simonsson συνοδεύεται από μία επταμελή μπάντα, η οποία αν εξαιρέσεις ένα sampler, αποτελείται από «παραδοσιακούς» μουσικούς που επιμένουν να παίζουν με φυσικά όργανα (πιάνο, ακορντεόν, τρομπέτα, ντραμς, σαξόφωνο, bongos, congas, ξυλόφωνο). Ο αισθηματίας Oscar, λοιπόν, ένα βράδυ που ξέμεινε μεθυσμένος στο στούντιο, έστειλε στην Popaganda την προσωπική του «χρυσή δεκάδα» τραγουδιών, έτσι, για να τα ακούμε στο repeat, αναμένοντας τη συναυλία του το Σάββατο 16 Απριλίου στο Gagarin 205.
10
Frank Cunnimondo trio featuring Lynn Marino – “Beyond the clouds”
Μια από τις αγαπημένες μου τραγουδίστριες είναι η Lynn Marino. Ήταν μια πιστή τραγουδίστρια μπαρ στη Φιλαδέλφεια και ηχογράφησε μόνο ένα άλμπουμ, ξεχασμένο χρόνια.
9
Curtis Mayfield – “Move on up”
Κάνει και τους νεκρούς να χορεύουν.
8
Broder Daniel – “Shoreline”
“Ever since I was eight or nine, I’ve been standing on the shoreline”. Οι Σουηδοί Joy Division, καλά κρυμμένο μυστικό της μουσικής, εξηγούν τα πάντα σε δύο στίχους.
7
Miles Davies – “Some day my prince will come”
Σε αυτό το κομμάτι ο Miles ισορροπεί μεταξύ παράδοσης και avant garde. Στο 5.50, το σόλο του Coltrane απογειώνει το κομμάτι ανεβάζοντάς το στα ουράνια.
6
Simon & Garfunkel – “Sound of Silence live in Central Park”
“And in the naked light I saw, 10.000 people maybe more…” Και μετά, ακούς το ακροατήριο.
5
Frankie Vallie & the four seasons – “Beggin'”
Μερικές φορές η χορευτική μουσική μπορεί να είναι πανέμορφη.
4
Lars Hollmer – “Boeves Psalm”
Αυτός ο πρωτοπόρος του DIY κατάγεται από την πόλη μου, καθόταν μόνος σε ένα κοτέτσι στα μέσα των 80s και έφτιαχνε μουσική που έβγαζε από το κεφάλι του. Είναι η απλούστερη, πιο όμορφη μελωδία που ξέρω.
3
Bob Marley and the wailers – “No woman no cry” (Live at the Lyceum, London 1975)
Μου αρέσουν οι ζωντανές ηχογραφήσεις όλο και περισσότερο. Μια ηχογράφηση σε στούντιο, συχνά προσεγγίζει το τέλειο, αλλά μόνο μια live ηχογράφηση μπορεί στα αλήθεια να είναι τέλεια. Όπως αυτή.
2
Louis Armstrong – “What a wonderful world”
Προτιμώ να το παίζω στο πιάνω παρά να το ακούω από τον Louis. Έχω ήδη θάψει δύο παππούδες παίζοντάς το, και μάλλον θα το παίξω για όλους τους συγγενείς μου. Είναι ένα ωραίο τραγούδι για κηδεία.
1
Koop – “Koop Island Blues”
Αυτή η μελωδία μου ήρθε ένα παγωμένο βραδυ του Φεβρουαρίου. Δεν είχα πού να μείνω και περίμενα στον σταθμό του τρένου για να πάω να κοιμηθώ στο διαμέρισμα κάποιου άλλου, έξω από τη Στοκχόλμη. Αυτό το τραγούδι μου έφτιαξε τη ζωή, είναι η αιτία που ζω μια αξιοπρεπή ζωή, Είναι σαν θαύμα για εμένα.
