Μπορεί η Τζένιφερ Λόπεζ να σώσει τη ρομαντική κωμωδία με το Marry Me;

Πότε ακριβώς πέθανε η ρομαντική κομεντί; Όταν η Μεγκ Ράιαν αποφάσισε να κονιορτοποιήσει τη μέχρι τότε περσόνα της με το ψυχολογικό θρίλερ In The Cut; Όταν κακόμοιροι κωμικοί μέτριας εμφάνισης αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν τις φαντασιώσεις τους ως εραστές διάσημων γυναικών πολύ πέρα από τα κυβικά τους; Όταν μια εντυπωσιακή υπερηρωική μάχη απέκτησε περισσότερο ενδιαφέρον για το κοινό από ένα meet cute; Ή όταν εξαφανίστηκαν οι αληθινοί, γνήσιοι σταρ του σινεμά; Όποιοι κι αν είναι οι λόγοι (σπόιλερ: είναι όλοι οι παραπάνω συν μερικοί άλλοι, όπως η κυριαρχία του κυνισμού και η αυτοκαταστροφή του ίδιου του είδους), η ρομαντική κωμωδία ξεψύχησε αργά στα 00s, έβγαλε έναν επιθανάτιο ρόγχο στα 10s και άφησε το σούπερ μάρκετ του Netflix να διεκδικήσει την “αναβίωσή” της με μια γραμμή παραγωγής ανεγκέφαλων, παρόμοιων ιστοριών σύγχρονης αγάπης που υπηρετούν το νούμερο 1 εχθρό της σημερινής ψυχαγωγίας, την τρομακτική λέξη από Π (περιεχόμενο).

Κι αν εμείς ακουγόμαστε νικημένοι, η Τζένιφερ Λόπεζ φυσικά δεν πτοείται. Έχοντας αναγεννηθεί για πολλοστή φορά μετά από ατυχείς τροπές στην επαγγελματική και προσωπική της ζωή (την υποτίμησαν και τα Όσκαρ που της αρνήθηκαν μια υποψηφιότητα για το Επικίνδυνες Κυρίες και ο Άλεξ Ροντρίγκεζ που τόλμησε να την απατήσει με μια τηλεπερσόνα), η J.Lo. όχι μόνο ξαναζεί τον ανολοκλήρωτο έρωτά της με τον Μπεν Άφλεκ, αλλά επαναφέρει τη ρομαντική κομεντί -είδος στο οποίο διέπρεψε πριν από 20 χρόνια- στη θέση που της αξίζει με το Marry Me. 

Η Λόπεζ υποδύεται ουσιαστικά τον εαυτό της, μια Λατίνα σούπερ σταρ τραγουδίστρια, την Κατ, που, παρά την τεράστια φήμη της, πιστεύει ακόμα σε μια εξιδανικευμένη έννοια του έρωτα. Είναι, όμως, και πρακτική (το είχε πει, άλλωστε και η ιέρεια των ρομαντικών κομεντί, Νόρα Έφρον, μέσω της Μεγκ Ράιαν στο Όταν Ο Χάρι Γνώρισε την Σάλι: “women are very practical”) και γι’αυτό συνδυάζει τη μεγάλη συναυλία της που θα μεταδοθεί σε εκατομμύρια θεατές σε όλο τον κόσμο μέσω livestreaming με τον επί σκηνής γάμο της με τον αρραβωνιαστικό της (ο κολομβιανός ποπ σταρ Μαλούμα). Όταν δευτερόλεπτα πριν αποκαλύπτεται ότι την απατάει, η Κατ επιλέγει αυθόρμητα από το κοινό έναν ανυποψίαστο δάσκαλο μαθηματικών (Όουεν Γουίλσον) και ανακοινώνει στον πλανήτη ότι θα παντρευτεί εκείνον. Όταν τα πνεύματα ηρεμούν και προσπαθεί να πρυτανεύσει η λογική, η Κατ αποφασίζει να προχωρήσει με την απερίσκεπτη απόφασή της και να δει αν δύο εντελώς άγνωστοι άνθρωποι μπορούν πραγματικά να ερωτευτούν και να συνυπάρξουν χωρίς ψέματα.

Το Marry Me, μια εκδοχή του Notting Hill για την εποχή του Instagram, μπορεί να μην αποτελούσε κάτι ξεχωριστό όταν οι ρομαντικές κωμωδίες βρίσκονταν στο απόγειό τους, αλλά στη σημερινή έρημο είναι ένα ευπρόσδεκτο throwback σε καιρούς που αυτό που χρειαζόταν για να πετύχει μια ένωση επί της οθόνης ήταν πειστική χημεία και μπόλικη υπέρβαση της δυσπιστίας. Αποτελεί το πρώτο από τα κρίσιμα τεστ για την επιστροφή του είδους με τους πρωταγωνιστές και το μπάτζετ που τους αξίζει, με το ημερολόγιο της υπόλοιπης χρονιάς να μετράει αρκετά επώνυμα ζευγαρώματα στο όνομα της ανάλαφρης κινηματογραφικής αγάπης: τον Μάρτιο η Σάντρα Μπούλοκ, άλλη μια γαλαζοαίματη της ρομαντικής κομεντί, θα ζήσει μια περιπέτεια στη ζούγκλα με τον Τσάνινγκ Τέιτουμ στο The Lost City, ο Τζορτζ Κλούνεϊ και η Τζούλια Ρόμπερτς θα προσποιηθούν ότι μισιούνται στην Χαβάη στο Ticket to Paradise, η Λόπεζ έχει στα σκαριά και δεύτερη romcom για φέτος, το Shotgun Wedding, ενώ η πρώτη γκέι ρομαντική κωμωδία από μεγάλο στούντιο, το Bros με τον Μπίλι Άικνερ, ετοιμάζεται να γράψει Ιστορία τον ερχόμενο Αύγουστο. Ελπίζουμε η ξαφνική νοσταλγία να σημαίνει πραγματική ποιοτική ανάκαμψη και στον απολογισμό της χρονιάς να μην βάψουμε τις κουρτίνες στο χρώμα που όλοι οι προαναφερθέντες μισούσαν.