Στα γρήγορα: Έβδομος στούντιο δίσκος για του ντουέτο από τη Βαλτιμόρη στη Sub Pop σε συμπαραγωγή με τον Sonic Boom.
Την ακούσαμε: Στα χνάρια (;) του Φελίνι και του 8½, οι Beach House βαφτίζουν το δίσκο τους από την αύξουσα αριθμητική σειρά των κυκλοφοριών τους κι αν ο Φελίνι έφτιαξε ένα αδιαφιλονίκητο κινηματογραφικό αριστούργημα, δεν ξέρουμε αν είναι εύκολο να ισχυριστούμε το ίδιο για το 7, ακόμη κι αν πρόκειται για την καλύτερη δουλειά της μπάντας. Μπορεί τα πολυεπίπεδα ηχητικά στρώματα της παραγωγής να είναι αξιοπρόσεκτα. Μπορεί επίσης να καταβάλλουν αρκετή προσπάθεια ώστε τα κομμάτια να έχουν πέρα από ατμοσφαιρικότητα και μία όχι ευκαταφρόνητη τάση για καλές μελωδικές γραμμές, με το “Drunk In L.A.” να δείχνει να έχει περισσότερο τα φόντα να σιγοτραγουδηθεί ξανά. Από την άλλη, όμως, μια φορά υπήρξαν οι Slowdive…
Τρέξε μακριά: Αν προτιμάς το σουβλάκι από το Souvlaki.
Τ’ είπες τώρα; «Στο 7 οι Beach House φαίνονται να ενδιαφέρονται περισσότερο στο να απαθανατίσουν πλήρως στιγμές παρά να συμμορφωθούν με την ιδέα του συνεκτικού δίσκου.» –All Music
Να τ’ αφήσω; 81/100 –Metacritic
https://www.youtube.com/watch?v=M0vMIQLXxqQ
