Όταν η πρώτη φράση με την οποία διαλέγει μια μπάντα να συστηθεί στο κοινό της είναι «Τι κοινό μπορεί να έχουν οι πολύχρωμες σανίδες του surf με τον Ζαμπέτα και τον Chuck Berry;», σκέφτεσαι ότι ή κάτι έχει πάει πολύ στραβά ή κάτι έχει πάει πολύ σωστά. Οι Krazy Baldheadz έχουν πιθανότατα ανακαλύψει μια χρονομηχανή (που κρύβουν από εμάς), με την οποία πηδάνε από δεκαετία σε δεκαετία και προσγειώνονται πότε σε λάιβ του Johnny Cash, πότε του Χιώτη, τα λένε με την Patti Smith στο καμαρίνι της και κουρδίζουν τις κιθάρες τους με τον Chuck Berry στα γυρίσματα του Pulp Fiction. Ύστερα έρχεται η ώρα της πρόβας, η ώρα δηλαδή να χωρέσουν το επιμύθιο των ταξιδιών και των συναντήσεων σε δικά τους «πειραγμένα» κομμάτια κι αναπάντεχες διασκευές, φτιάχνοντας ένα φρέσκο, ολόδικό τους ήχο με garage-rockabilly ενέργεια και χορευτικές προεκτάσεις.
Για την ιστορία, η μουσική παρέα (δηλαδή ο Δημήτρης, ο Λάκης, ο Γιώργος και ο Παύλος) συναντήθηκαν το καυτό καλοκαίρι του 2015, κι αποφάσισαν να ενώσουν τις πορείες και τις επιρροές τους υπό τη «σκηνοθετική» ματιά του Γιώργου που επιμελείται την ιδιαίτερη την εικόνα τους.
Στην Popaganda αποκάλυψαν τη μυστική συνταγή του μουσικού τους κοκτέιλ…
Στην περιγραφή της μπάντας σας, κάνετε λόγο για Surfin’ with Space Rockabillities. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Surf, Rockabilly και δρόμοι Ανατολής είναι η «βάση» του ηχητικού cocktail που προσφέρουμε. Προσθέσαμε όμως αρκετά ψυχότροπα κι επικίνδυνα spicy συστατικά, που φοβίζουν ακόμα και τον dr. Jekyll. Το αποτέλεσμα ακούγεται σαν τα πρώτα επεισόδια του Star Trek και του Lost Ιn Space, στις αρχές των 60s .
Πότε κάνατε τελευταία φορά πρόβα και τι δουλέψατε στη διάρκειά της; Έχοντας βρει πια το δικό μας αναγνωρίσιμο ήχο μέσα από τις διασκευές, προβάρουμε δύο φορές εβδομαδιαίως τα δικά μας «πειραγμένα» κομμάτια.
Αλήθεια, τι θα μπορούσαν να συζητάνε η Σοφία Βέμπω με τον Johnny Cash πίνοντας pina colada; Μόνο δύο πράγματα: Αν είναι κρύα η θάλασσα και πώς θα ήταν η «Ταμπακιέρα» με ηλεκτρικές «βρώμικες» κιθάρες.
Ονομάστε τέσσερις βασικές μουσικές σας επιρροές. Britpop, punk, psychedelic των 60s κι αρχοντορεμπέτικα .
Ανταλλάξτε ένα άλμπουμ με ένα άλλο. Ποιο δίνετε και ποιο παίρνετε στη θέση του; Δίνουμε το Dark Side of the Moon και παίρνουμε το Quadrophenia!
Συμπληρώστε τις παρακάτω φράσεις: α) Θα σταματούσα να παίζω μουσική μόνο αν… ήταν πια απόλυτα βαρετό, β) αν ζούσε ο… Lux Interior (The Cramps) θα ήθελα πολύ να μοιραστώ τη σκηνή μαζί του/της, γ) το τελευταίο κομμάτι που πρόσθεσα στο mp3 μου ήταν… το “Nocturne in C sharp minor” του Chopin (αλλά δεν ακούγεται καθόλου καλά σε mp3 format).
Ποιο πιστεύετε ότι θα ήταν το πιο περίεργο μέρος που θα μπορούσε να ακουστεί η μουσική σας; Λουσάτο-κυριλέ εστιατόριο στην Εκάλη. Η αλήθεια είναι πως έχουμε παίξει σε τέτοιο μέρος και το πραγματικά περίεργο ήταν το πάρτυ που ακολούθησε, όταν χωνεύτηκαν οι «γκουρμεδιές» κι άρχισε να ρέει το αλκοόλ!
Είστε με την παρέα σας σε ένα μαγαζί και πέφτει πρόταση να συνεχίσετε σε άλλο, στο οποίο εσείς δεν ακολουθείτε γιατί σιχαίνεστε τη μουσική του. Τι μουσική είναι αυτή; Το «έντεχνο της έπαρσης». Η δηθενιά απαιτεί ωτοασπίδες.
Τhn frontwoman ποιάς μπάντας είχατε ερωτευτεί στα 15; Patti Smith.
Ποιες άλλες ελληνικές μπάντες εκτιμάτε; Beggars, September Code, Afformance και τους διαχρονικούς Aphrodite’s Child.
Τρία επικά soundtrack ταινιών… Nicola Piovani για το Kaos των αδελφών Taviani, Bernard Herrmann για το Vertigo του Alfred Hitchcock και Clint Mansell για το Requiem for a Dream του Darren Aronofsky.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας; Να πείσουμε τον Mister Hyde να παίξει theremin στους Krazy Baldheadz!
