Την Άννα Καρίνα την γνωρίσαμε μέσα από τον ιδιοσυγκρασιακό φακό του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ. Με ένα πρόσωπο που δεν ξεχνάς ποτέ κι ένα ανέμελο, ακομπλεξάριστο παίξιμο, πρωταγωνίστησε σε επτά ταινίες του σπουδαίου σκηνοθέτη της νουβέλ βαγκ αλλά και στη ζωή του, μιας και υπήρξαν ζευγάρι για κάποια χρόνια.
Πριν όμως ο Γκοντάρ της χαρίσει την κινηματογραφική αιωνιότητα, η Αν Καρίν Μπάγιερ, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, ήταν ένα κορίτσι από τη Δανία που στα 17 της πήγε στο Παρίσι χωρίς να γνωρίζει ούτε λέξη στα γαλλικά και γρήγορα άρχισε να βγάζει τα προς το ζην κάνοντας φωτογραφήσεις και πρωταγωνιστώντας σε διαφημίσεις. Σε μία τέτοια την είδε ο Γκοντάρ και της ζήτησε να πάρει έναν ρόλο στην πρώτη τότε ταινία του, το Με Κομμένη την Ανάσα. Εκείνη αρνήθηκε, αλλά λίγο αργότερα οι δυο τους θα συνεργάζονταν στο Ο Μικρός Στρατιώτης και έτσι θα γεννιόταν ένα από τα θρυλικότερα δίδυμα της έβδομης τέχνης.
Η Άννα Καρίνα συνέχισε να κάνει σινεμά και μετά τη χρυσή εποχή του «νέου κύματος» αλλά και να τραγουδά, μάλιστα στα τέλη των 60s συνεργάστηκε με τον Σερζ Γκέινσμπουργκ.
Το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου του 2019 έφυγε από την ζωή ύστερα από μάχη με τον καρκίνο. Θα συνεχίσουμε να την θυμόμαστε ως ένα από τα ομορφότερα πρόσωπα που πέρασαν ποτέ από το σινεμά. Απ’ αυτά που σε σημαδεύουν και μένουν αξέχαστα…
Η Αν Καρίν Μπάγιερ γεννήθηκε στο Σόλμπεργκ της Δανίας στις 22 Σεπτεμβρίου του 1940. Στα 17 της έκανε ότοστοπ μέχρι το Παρίσι όπου και ξεκίνησε το μόντελινγκ. Την αλλαγή του ονόματός της σε Άννα Καρίνα της την πρότεινε η Κοκό Σανέλ. (Φωτογραφία: Kobal/REX/Shutterstock)
Ο Μικρός Στρατιώτης, 1960
Η Άννα Καρίνα αρνήθηκε έναν ρόλο στο Με Κομμένη την Ανάσα, όμως εμφανίστηκε στην επόμενη ταινία που γύρισε ο σκηνοθέτης, το Le Petit Soldat, το οποίο όμως δεν θα κυκλοφορούσε πριν το 1963. (Φωτογραφία: BFI)
Η Άννα Καρίνα στο Ce Soir ou Jamais, 1961. (Φωτογραφία: Zuma/REX/Shutterstock)
Η Κυρία Θέλει ‘Ερωτα, 1961
Η Άννα Καρίνα και ο Ζαν-Πολ Μπελμοντό στην ταινία του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ. Η Καρίνα κέρδισε το βραβείο καλύτερης ηθοποιού για την ερμηνεία της στο Φεστιβάλ το Βερλίνου. (Φωτογραφία: Ronald Grant Archive)
She’ll Have to Go, 1962
Η Άννα Καρίνα σε φωτογράφηση για την βρετανική κωμωδία, γνωστή και με τον τίτλο Maid for Murder. (Φωτογραφία: BFI)
Vivre sa Vie, 1962
Η Άννα Καρίνα παίζει την Νάνα Κλαινφρακενχάιμ, μια Παριζιάνα που η ζωή της καταλήγει στην πορνεία, στο δράμα του Γκοντάρ. (Φωτογραφία: Union Pictures/Allstar)
Ο Γκοντάρ και η Καρίνα στο Φεστιβάλ των Κανών του 1963. (Φωτογραφία: REX/Shutterstock)
Ζούσε τη Ζωή της, 1964
Ο Κλοντ Μπρασέρ ως Άρθουρ, η Άννα Καρίνα ως Οντίλ και ο Σάμι Φρέι ως Φράντς στην ταινία του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ. (Φωτογραφία: BFI)
De L’amour, 1964
H Άννα Καρίνα ως Ιλέν στην ρομαντική κομεντί. (Φωτογραφία: Ronald Grant Archive)
Alphaville, 1965
H Άννα Καρίνα ως Νατάσα φον Μπράουν και ο Έντι Κονσταντάιν ως Λέμμυ Κόσιον στο sci-fi δράμα του Γκοντάρ. (Φωτογραφία: BFI)
Ο Τρελός Πιερρό, 1965
(Φωτογραφία: Ronald Grant Archive)
La Religieuse, 1966
Η Άννα Καρίνα στην ταινία του Ζακ Ριβέτ. (Φωτογραφία: Ronald Grant Archive)
Made in USA, 1966
(Φωτογραφία: Anouchka Films/Collection Christophel/Alamy)
The Stranger, 1967
Η Άννα Καρίνα και ο Μαρτσέλο Μαστρογιάννι στο δράμα του Λουκίνο Βισκόντι. (Φωτογραφία; Paramount/Allstar)
The Magus, 1968
Ο Μάικλ Κέιν και η Άννα Καρίνα στο σετ της κινηματογραφικής μεταφοράς του μυθιστορήματος του Τζον Φόουλς. (Φωτογραφία: 20th Century Fox/Kobal/REX/Shutterstock)
Laughter in the Dark, 1969
Η Άννα Καρίνα στο δράμα που σκηνοθέτησε ο Τόνι Ρίτσαρντσον. (Φωτογραφία: Kobal/REX/Shutterstock)
Justine, 1969
Ντιρκ Μπογκάρντ, Μάικλ Γιορκ, Ανούκ Εμί και Άννα Καρίνα σε μια ταινία βασισμένη σε βιβλίο του Λόρενς Ντάρελ. (Φωτογραφία: Ronald Grant Archive)
The Wedding Ring, 1970
(Φωτογραφία: Ronald Grant Archive)
Vivre Ensemble, 1973
Ο Μάικλ Λάνσελοτ και η Άννα Καρίνα στο σκηνοθετικό της ντεμπούτο που επίσης έγραψε. (Φωτογραφία: Everett Collection Inc/Alamy)
More’s Invention, 1974
(Φωτογραφία: Mount Street Film/Kobal/REX/Shutterstock)
Chinese Roulette, 1976
Άννα Καρίνα και Μαργκίτ Κάρστενσεν στο θρίλερ σκηνοθεσίας Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ. (Φωτογραφία: Ronald Grant Archive)
