Στα γρήγορα: Τρίτο album για το τρίο από το Leeds τρία χρόνια μετά το This Is All Yours (διακρίνετε κάποιο μοτίβο με το τρία;).
Την ακούσαμε: Down-tempo μελωδίες και φωνητικά, fuzzy ξεσπάσματα στις κιθάρες, σε ένα album που σχεδόν σε βουτάει στον βούρκο της βαρεμάρας από τα πρώτα λεπτά. Από την μία νιώθεις ότι δεν το έχουν βρει καθόλου και ο ήχος τους δεν έχει χαρακτήρα κι από την άλλη, νιώθεις ότι το album από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό είναι ίδιο. Ιδανικό για νανούρισμα αν έχετε πιτσιρίκι.
Τρέξε μακριά: Run, Forrest, run.
Τ’ είπες τώρα; «Η ιδέα ενός album γεμάτο με τέτοιου είδους φλεγόμενη καταστροφή είναι σκανδαλωδώς συναρπαστικό με το ίδιο τρόπο που ένας φασαριόζικος καυγάς χωρισμού αναζωπυρώνει ένα πάρτυ.» –Pitchfork
Να τ’ αφήσω; 67/100 –Metacritic
https://www.youtube.com/watch?v=1XwU8H6e8Ts
