H Βρετανίδα φωτογράφος Angela Moore γεννήθηκε το 1970, έχει επισκεφτεί τα ελληνικα νησιά, αλλά όχι την Αθήνα, και δίνει τον δικό της ορισμό περί παράξενης πόλης.
Παραλάβατε ένα «κουτί έμπνευσης» που περιείχε το ποίημα «Γιασεμί» του Γιώργου Σεφέρη, δύο κεφάλαια από το βιβλίο «Η Αθήνα της μίας διαδρομής»του Πέτρου Μάρκαρη, το τραγούδι «Όμορφη Πόλη» του Μάνου Χατζιδάκι, μια συνταγή για γεμιστά και δώδεκα αρχεία με ήχους από την πόλη της Αθήνας. Ποια άλλα ερεθίσματα είχατε στο παρελθόν σε σχέση με την Αθήνα και πώς αυτά επηρέασαν τη δουλειά σας για το Strange Cities; Τα άλλα μου ερεθίσματα σχετικά με την Αθήνα επικεντρωνόντουσαν κυρίως γύρω από την αρχιτεκτονική της αρχαίας Ελλάδας και στις ημέρες των διακοπών στα ελληνικά νησιά. Φαντάστηκα μια καυτή, ζεστή πόλη σε αντιδιαστολή με το σκηνικό της Ακρόπολης. Προσπάθησα να εστιάσω αποκλειστικά στις πληροφορίες που μου δόθηκαν και να αδειάσω το μυαλό μου από παλαιότερες επιρροές. Παρόλα αυτά το τελικό αποτέλεσμα είχε μια «νότα» από το γαλάζιο και λευκό των σπιτιών, κάτι που είχα δει με τα μάτια μου στα νησιά του Αιγαίου.
Πώς προέκυψε τελικά το συγκεκριμένο έργο τέχνης για την έκθεση “ Strange Cities:Athens”; Ήθελα να κρατήσω την «απάντησή» μου απλή και να επικεντρωθώ σε ένα ή δύο από τα στοιχεία του κουτιού-έμπνευσης. Και το ποίημα «Το Γιασεμί» του Γιώργου Σεφέρη και το βιβλίο «Η Αθήνα της μίας διαδρομής» του Πέτρου Μάρκαρη αναφέρονται στη ανατολή, τη δύση και την ομορφιά της Αθήνας τη νύχτα. Ήθελα το έργο μου να κρύβει όλη την «ησυχία» ενός ποιήματος, ένα μισάνοιχτο παράθυρο σαν μια μεταφορά του πώς η ηρεμία ενός εσωτερικού χώρου συναντά τη δραστηριότητα που εξελίσσεται στους δρόμους της Αθήνας. Η εκκεντρική συνθήκη ενός γιασεμιού που εισβάλλει στο δωμάτιο αντιπαραβάλλεται στη διφορούμενη λάμψη που πηγάζει από το φως του δρόμου (μια αναφορά στο ότι η Αθήνα είναι πιο όμορφη το βράδυ).
Ποιος είναι ο δικός σας ορισμός για μια «Παράξενη Πόλη»; Μια πόλη με μια αύρα μυστηρίου, μια πόλη όπου μπορείς να χαθείς στα αξιοθέατα και στους ήχους ενός καινούριου και διαφορετικού περιβάλλοντος. Ένα μέρος που είναι ανοίκειο, αναπάντεχο και διαφορετικό σύμφωνα με τις συνήθεις προσδοκίες και τα αναμενόμενα χαρακτηριστικά.
Επισκεφθήκατε την Αθήνα αφού δημιουργήσατε το έργο; Εάν ναι, ποια είναι η αίσθησή σας από την πόλη; Εάν όχι, ποιες είναι οι προσδοκίες σας από την ελληνική πρωτεύουσα; Δεν την έχω επισκεφτεί ακόμη αλλά την φαντάζομαι σαν μια ζωντανή και συχνά χαοτική πόλη, με κύριο χαρακτηριστικό της το αβίαστο μίγμα που προκύπτει όταν το αυθεντικό και το παραδοσιακό συναντά το καινούριο και τις διαφορετικές κουλτούρες.
Έκθεση Strange Cities:Athens, 20 Απριλίου – 28 Ιουνίου 2015. Καθημερινά 12:00-21:00 Διπλάρειος Σχολή (πλ. Θεάτρου 3)
