Στο Σοβέτο, το πάλαι ποτέ διάσημο γκέτο των έγχρωμων του Απαρτχάιντ, στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής, μια σχολή άρσης βαρών βοηθά τους φτωχούς νέους της κοινότητας να ονειρεύονται και πάλι.
Από το την έμφυλη βία και το #metoo, μέχρι την αστυνομική αυθαιρεσία, θηλυκότητες ανά τον κόσμο σκιτσάρουν δημιουργώντας ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο έδαφος κοινωνικής διαμαρτυρίας.
Η Λίνα Ρόκου παρακολουθεί τις αντιδράσεις στα social media μετά την χθεσινή αποκάλυψη και αναρωτιέται προς το που γέρνει η ζυγαριά: στο μίσος ή στην απονομή δικαιοσύνης;
Η τελευταία κατοικία των ανθρώπων είθισται να είναι ένας τάφος σε κάποιο νεκροταφείο. Για πολλούς φτωχούς ανθρώπους είναι η μοναδική κατοικία που γνωρίζουν.
Για πρώτη φορά στην Παλαιστινιακή Λωρίδα της Γάζας δημιουργείται μια ομάδα ποδοσφαίρου αποτελούμενη από άντρες ανάπηρους, τραυματισμένοι όλοι στις πολύχρονες αιματηρές συγκρούσεις με το Ισραήλ. Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο Μουντιάλ.
Χιλιάδες Αμερικανοί πολίτες συμμετείχαν, το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, σε πορείες διαμαρτυρίας ενάντια στην σκληρή μεταναστευτική πολιτική του Προέδρου Τραμπ και του δόγματος της μηδενικής ανοχής που κηρύττει η κυβέρνησή του.
Ζητήσαμε από την ομάδα που τρέχει την ομώνυμη ιστοσελίδα να μας εξηγήσει γιατί ο φεμινισμός παραμένει επίκαιρος. Μας απάντησαν ότι μεγαλύτερος μύθος κι από το μαζικό κάψιμο στηθόδεσμων, είναι ότι υπάρχει ισότητα.
Στην καινούρια φωτογραφική δουλειά του Bruce Gilden, Face, πρωταγωνιστούν τα πρόσωπα που δεν κατάφεραν να κερδίσουν έστω και τον πιο μικρό ρόλο στην κοινωνία του 21ου αιώνα. Είναι οι άνθρωποι του «περιθωρίου», που αρνούμαστε να αντικρίσουμε.