Το βράδυ της Τετάρτης γύρω στα είκοσι λεωφορεία γεμάτα μετανάστες έφτασαν από την Ειδομένη στην Αθήνα. Νωρίτερα το πρωί της ίδιας μέρας είχε προηγηθεί επιχείρηση της ελληνικής αστυνομίας για την απομάκρυνση των προσφύγων και των μεταναστών από τα σύνορα, με ναυλωμένα λεωφορεία να αναλαμβάνουν την μεταφορά τους πίσω στην Αθήνα.
Στο βίντεο θα ακούσετε την μαρτυρία ενός νεαρού μετανάστη από την Σομαλία και θα δείτε πλάνα από κινητά μεταναστών μέσα από το γήπεδο. Με όσους μετανάστες μιλήσαμε όλοι ανέφεραν πως η κατάσταση μέσα στο γήπεδο είναι καλύτερη από αυτή που επικρατούσε στα σύνορα αλλά και πάλι υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε φαγητό, κουβέρτες και είδη πρώτης ανάγκης. Η μαρτυρία του: «H ζωή στον καταυλισμό ήταν δύσκολη όπως και το ταξίδι από την Τουρκία στην Ελλάδα και στα σύνορα. Τις πρώτες μέρες που φτάσαμε στα σύνορα με την Μακεδονία ήμασταν δραστήριοι και σκεφτόμασταν πως θα μπορούσαμε να υψώσουμε τις φωνές μας και να κάνουμε γνωστές τις προθέσεις μας, οι δημοσιογράφοι ελπίζαμε να μας βοηθήσουν να πούμε σε όλο τον κόσμο πως είμαστε κολλημένοι και έπρεπε να περάσουμε. Όμως, όσο περνούσαν οι μέρες είδαμε πως οι προσπάθειες μας ήταν άκαρπες. Πέρασα παράνομα τα σύνορα μαζί με άλλα 21 άτομα, θέλαμε να προχωρήσουμε στην Ευρώπη και για αυτό το κάναμε νύχτα αλλά δεν θα σας πω τα μυστικά μου! Την τρίτη νύχτα μας συνέλαβε η Μακεδονική αστυνομία. Φυσικά κάποιος τους ειδοποίησε πως μια ομάδα προσφύγων πέρασε τα σύνορα και μόνο πέντε κατόρθωσαν να ξεφύγουν.
Η Μακεδονική αστυνομία χτύπησε τους φίλους μου και μετά μας παρέδωσε στην Ελληνική αστυνομία. Δόξα το Θεό κανείς δεν φυλακίστηκε. Όταν καταλάβαμε πως μας παρακολουθούσαν από απόσταση ξέραμε πως ήταν αδύνατο να συνεχίσουμε και έτσι παραδοθήκαμε και εμείς. Όταν ήρθε ο οδηγός τους ήταν εξαγριωμένος μαζί μας, βγήκε από το βαν και μας έδειρε. Μας έβαλαν στο βαν και μας επέστρεψαν στην Ελλάδα. Η Ελληνική αστυνομία μας έδωσε ένα τελεσίγραφο πως όποιος είναι στα σύνορα μετά από τρεις μέρες ίσως να έρθει αντιμέτωπος μαζί τους. Έτσι κάποιοι ξεκίνησαν να φεύγουν όμως εμείς μείναμε στα σύνορα για ακόμα δύο ημέρες πριν επιστρέψουμε. Εδώ είναι καλύτερα από τα σύνορα γιατί είναι πιο ζεστά και το φαγητό είναι καλύτερο. Εκεί μέσα (στο στάδιο) είναι ζεστά ενώ στα σύνορα έχει παγωνιά, έχει πολύ κόσμο πάνω από 2.000 άτομα ο ένας δίπλα στον άλλο. Είναι καλύτερα από το να είμαστε έξω στο κρύο και το φαγητό είναι καλύτερο από αυτό στα σύνορα. Ο Ερυθρός Σταυρός μας βοηθάει και δίνει κάποια πακέτα και τον ευχαριστούμε για αυτό.»