Σταύρος Διοσκουρίδης
Και με το τένις και με τους «χούλιγκανς» του
Τσιτσιπά ζήσαμε για λίγες μέρες μια όμορφη και χαλαρή ιστορία. Άντε και στα επόμενα.
Οι αναφορές στη
Βενεζουέλα με στόχο να πληγεί η ελληνική πολιτική σκηνή. Μόνο ανόητοι μπορούν να προχωρήσουν σε τέτοια άλματα λογικής. Άλλο Λατινική Αμερική και άλλο Ευρώπη.
Βασίλης Κ. Κουρουμιχάκης
Au service de la France, εμπνευσμένη σάτιρα εποχής που ορθοτομεί την Γαλλία των 60s. Το τέρας της γαλλικής γραφειοκρατίας ως ιερό τοτέμ που προσπαθεί να βρει τον βηματισμό του στην μεταποικιακή πραγματικότητα με φόντο μια όχι και τόσο μυστική υπηρεσία πληροφοριών. Ο Ρενέ Γκοσινί θα ήταν περήφανος για αυτή τη σειρά του Netflix.
Από αγγελοκρουσμένους μακεδονομάχους είναι αναμενόμενο, αλλά η στάση και η ρητορική του ΚΚΕ γύρω από τη συμφωνία των Πρεσπών είναι εντελώς ακατανόητη. Επίσης είναι προσβλητική για τους χιλιάδες Σλαβομακεδόνες που το στήριξαν ακόμα και με την ίδια τους τη ζωή.
Ελένη Μαραγκού
Μπορεί η παρουσία του Ζαχίρ στο φετινό Master Chef να απέχει χιλιόμετρα από την όποια επίλυση του ρατσισμού, οι αντιδράσεις σε αυτήν όμως, μέσα σε όλη την καλοπροαίρετη υπερβολή τους, θυμίζουν ότι,
όπως έγραψε και η Λίνα Ρόκου στην Popaganda, «μέσα σε όλο αυτό τον ακροδεξιό οχετό, φυσικά υπάρχουν οι νέοι άνθρωποι, που τα μυαλά τους δεν έχουν ποτιστεί με δηλητήριο». Και αυτό είναι κάτι.
Τα ξεσπάσματα εθνικής υπερηφάνειας κάθε φορά που ένας Έλληνας (βλέπε Λάνθιμος, Τσιτσιπάς) κατακτά σημαντικές διεθνείς διακρίσεις – και η αδιαφορία σε κάθε άλλη περίπτωση.
Παναγιώτης Μένεγος
Πέρα από την αναπόφευκτη προεκλογική εργαλειοποίηση, τους φθηνούς μικροπολιτικούς τακτικισμούς και την πλήρη αποκάλυψη ότι και οι έλληνες βουλευτες ελεύθεροι επαγγελματίες είναι που αναζητούν το μέλλον τους, είναι μεγάλη στιγμή για τη σύγχρονη ιστορία της χώρας η κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών που βάζει 28 χρόνια σύγκρουσης με την πραγματικότητα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας…
Η, εντελώς ασήμαντη τέτοια ώρα, γνώμη μου είναι ότι ο Θέμος Αναστασιάδης υπήρξε δημοσιογράφος με φανερό ταλέντο κι εκδότης με αδιαμφισβήτητο ένστικτο. Τα χρησιμοποίησε με τέτοιον τρόπο ώστε να είναι μέσα στους 3-4 ανθρώπους με το μεγαλύτερο μερίδιο για τη σημερινή κατάσταση/κατάντια των ελληνικών media. Ο,τιδήποτε παραπάνω λέγεται μετά θάνατον μάλλον αποκαλύπτει περισσότερα γι’ αυτόν που το πληκτρολογεί, παρά για εκείνον που έφυγε.
Θεοδόσης Μίχος
Για 25η χρονιά
το Vanity Fair κυκλοφόρησε το Hollywood Issue, αυτή τη φορά με κινούμενες εικόνες, βάλσαμο για τα κουρασμένα, από τη διαδικτυακή μούργα, μάτια.
Είναι αυτοί. Κι από την άλλη είμαστε εμείς. Ποιοι είμαστε εμείς; Οι άλλοι. (Λένος Χρηστίδης, Λοστρέ)
Πάνος Μπάρας
Ποιος θα το περίμενε ότι
το απόλυτο χιτ του 2019 στην Ελλάδα και σίγουρα του φετινού καλοκαιριού, θα όφειλε την ύπαρξή του, στο εθνικιστικό συλλαλητήριο της Κυριακής. Σε αυτή τη χώρα, κάτι έχει όντως παραχθεί και ενδεχομένως να μην είναι η Ιστορία.
Εκτός από πηγή πιασάρικης καλλιτεχνικής έμπνευσης,
το εθνικιστικό συλλαλητήριο, αποτέλεσε ταυτόχρονα πηγή και ορμητήριο παραγωγής εθνικιστικού μίσους αλλά και αναπαραγωγής φασιστικής ρητορικής και βίας, ακριβώς όπως και τα αντίστοιχα προηγούμενά του. Με τη διαφορά βέβαια ότι το τελευταίο, θύμισε περισσότερο, κάτι σαν πρόβα αναμέτρησης της άκρας Δεξιάς με τις δυνάμεις καταστολής – κάποιοι Συριζαίοι και όχι μόνο μίλησαν για απόπειρα κατάληψης της Βουλής – παρά συλλαλητήριο, ακόμη και εθνικιστικό.
Λίνα Ρόκου
Νομίζεις ότι είναι πλάσματα από έναν άλλον πλανήτη. Κι όμως στον
Ocean Art Underwater Photo Competition βλέπουμε τη ζωή των ωκεανών μας. Οι υπόλοιπες φωτογραφίες
εδώ.
Έχω βάλει ωτοασπίδες. Έχω βάλει σκούφο και από πάνω κράνος. Κάνω ό,τι μπορώ για να μην ακούσω αυτό το
“Η Μακεδονία είναι μία” remix (ναι, τα έχω καταφέρει μέχρι τώρα) και μου έρθει να πέσω από μπαλκόνι, καταπιώ χασαπομάχαιρο, πιω βιτριόλι. Ζω έναν συνδυασμό του Bird Box και του A quiet place α λα ελληνικά. Θα επιβιώσω. Είμαι αποφασισμένη.
Ζωή Παρασίδη
Για 4η χρονιά, για 14 ημέρες, 120 εστιατόρια της πόλης διαμορφώνουν ειδικά μενού σε προνομιακή τιμή και μας καλούν να τα γνωρίσουμε από κοντά στην γαστρονομική εβδομάδα της Αθήνας που έγινε θεσμός. Από τις 28/1 έως τις 10/2 τρώμε έξω στο
Dine Athens, στις μέρες- ιδανική ευκαιρία για να γνωρίσουμε την κουζίνα του εστιατορίου που μια οποιαδήποτε άλλη μέρα θα μας έβγαινε πιο ακριβό ή ακόμα και να κλείσουμε πάλι στο αγαπημένο μας, γιατί όχι;
Τρεις δημοσιογράφοι που κάλυπταν διαμαρτυρία για την αλλαγή του ονόματος της ΠΓΔΜ στο Σύνταγμα δέχθηκαν επίθεση από διαδηλωτές. Η ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων είχε τίτλο
«Ακροδεξιοί διαδηλωτές επιτίθενται σε τρεις δημοσιογράφους» και αναφέρει ότι ανάμεσα στους βρισκόταν ο Thomas Jacobi ο οποίος γρονθοκοπήθηκε όταν τον αναγνώρισαν από προηγούμενη δουλειά του, για το ντοκιμαντέρ με τίτλο «Χρυσή Αυγή: Μια προσωπική υπόθεση, τι έχει στο μυαλό του ο νεοναζιστής της διπλανής πόρτας;». Σύμφωνα με τη δήλωση της Ελληνικής Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου: «Τον τραυμάτισαν στο πρόσωπο και απαίτησαν να καταστρέψει το υλικό, που είχε καταγράψει στο κινητό του τηλέφωνο». Σε ηχητική καταγραφή του περιστατικού, ακούγονται οι επιτιθέμενοι να ρωτούν επανειλημμένα τον δημοσιογράφο αν είναι ο δημιουργός του ντοκιμαντέρ.
Ελένη Τζαννάτου
Μια ολόκληρη ιταλική πόλη «σωπαίνει» προκειμένου να ηχογραφηθούν
τέσσερα αυθεντικά βιολιά Stradivarius. Περισσότερα
εδώ.
Σε λίγο θα ακούμε το
«Μην παραχαράσσετε την ιστορία» και στον ύπνο μας.
Τζούλια Τσιακίρη
O Φραντς Κάφκα, λένε, συνάντησε μια φορά ένα κοριτσάκι στο πάρκο όπου έκανε κάθε μέρα περίπατο. Η μικρή έκλαιγε απελπισμένη γιατί είχε χάσει την κούκλα της. Ο Κάφκα θέλησε να τη βοηθήσει να τη βρουν και της είπε να έρθει πάλι στο ίδιο μέρος την άλλη μέρα το πρωί.
Δεν είχε καταφέρει όμως να βρει την κούκλα κι έτσι έγραψε ένα γράμμα που υποτίθεται ότι είχε γράψει η κούκλα στο κοριτσάκι και της το διάβασε. “Μην κλαις για μένα σε παρακαλώ”, έγραφε η κούκλα. ” Έφυγα για να γυρίσω τον κόσμο. Θα σου γράφω τις περιπέτειές μου. ”
‘Ετσι γράφτηκαν πολλά γράμματα και κάθε φορά το κοριτσάκι άκουγε με προσοχή και ευχαρίστηση τις φανταστικές περιπέτειες της αγαπημένης της κούκλας. Ύστερα από κάμποσα γράμματα ο Κάφκα της έφερε δώρο μια καινούρια κούκλα. Δεν έμοιαζε με την προηγούμενη αλλά ένα σημείωμα που τη συνόδευε εξηγούσε την αιτία: ” Τα ταξίδια μου με άλλαξαν πολύ.”
Πέρασαν πολλά χρόνια και το κοριτσάκι έγινε μια μεγάλη κοπέλα. Στο μπούστο της αγαπημένης κούκλας βρήκε κάποτε κρυμμένο ένα γραμματάκι που έλεγε: “Καθετί που αγαπάς μπορεί να το χάσεις αλλά τελικά η αγάπη θα ξανάρθει με μια άλλη μορφή.”
