ΜΟΥΣΙΚΗ: Ξεκίνησα την δεκαετία του 80 ακούγοντας και παίζοντας punk. Έπαιζα τότε μπάσο και το punk στην Ελλάδα ζούσε μεγάλες στιγμές. Όταν το ’90 πήγα στην Αμερική άκουγα το grunge που είχε ήδη ξεκινήσει. Τώρα παραμένω πιστός στην rock μουσική. Ευτυχώς ζώντας τότε στο Los Angeles είχα την ευκαιρία να βρεθώ σε πάρα πολλά live. Χαρακτηριστικά θυμάμαι ένα βράδυ το 1991, που πίναμε σε ένα club με φίλους μου. Ξαφνικά έκλεισαν οι πόρτες και οι U2 ένα live preview του Achtung Baby λίγο πριν την επίσημη κυκλοφορία του. Μπορεί να μην είμαι μεγάλος φαν τους, αλλά ήταν μοναδική εμπειρία.
ΒΙΒΛΙΑ: Πριν τρία χρόνια περίπου «ξεκοκάλισα» τη ρωσική λογοτεχνία από τον 19ο αιώνα και έπειτα. Τα τελευταία δύο χρόνια διαβάζω πολλά αστυνομικά μυθιστορήματα. Από το 1920 μέχρι το 2014 και από την Αγγλία ή την Αμερική μέχρι την Ελλάδα, ό,τι αστυνομικό πέσει στα χέρια μου, το διαβάζω. Δεν μπορώ να φανταστώ ταξίδι χωρίς να έχω κάποιο βιβλίο μαζί μου. Αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποιους συγγραφείς, από σύγχρονους θα διάλεγα τον Jo Nesbø και από παλαιότερους τον James Ellroy.
ΤΑΙΝΙΕΣ: Η ταινία που είδα όταν ήμουν μικρός σε θερινό σινεμά και θυμάμαι ακόμη ως αγαπημένη μου ήταν τα Φτερά του Έρωτα του Wim Wenders. Γενικά όμως ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης είναι ο Jim Jarmusch γιατί παρακολουθώ την πορεία του όλα αυτά τα χρόνια. Είδα και το Only Lovers Left Alive αλλά όπως είπα, τον αγαπώ και δεν μπορώ να το κρίνω καθόλου αντικειμενικά.
ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Όπως όλοι, δεν μπορώ χωρίς το ίντερνετ. Νευριάζουμε όταν δεν έχουμε καλό σήμα και αντίστοιχα «κράζουμε» όταν το κράζουν και οι υπόλοιποι. Κυρίως κοιτάζω ειδήσεις για να ενημερώνομαι για τι γίνεται σε αυτή τη χώρα, αν βουλιάξαμε ή ακόμη. Δεν έχω καμία σχέση με τα social media και ούτε νομίζω θα αποκτήσω. Δεν έχω ούτε facebook, ούτε twitter, μου λένε ότι πρέπει να κάνω, αλλά δε νομίζω ότι θα μπορέσω να τα διαχειριστώ.
ΣΠΟΡ: Ουδεμία σχέση με τον αθλητισμό. Ποτέ δεν τρελάθηκα. Είμαι φυσικά ερασιτέχνης εραστής της μπάλας, είτε ποδοσφαιρικής είτε μπασκετικής, είτε οποιασδήποτε, αλλά ως εκεί. Μικρός όταν ήμουν στην Αμερική έγινα για ένα κουτί καραμέλες Ολυμπιακός και κάπως έτσι έμεινα πιστός στην ομάδα, χωρίς όμως να φανατίζομαι. Πρέπει να έχω πάει γήπεδο δύο φορές όλες κι όλες.
TV: Σπάνια βλέπω. Όχι επειδή την «σνομπάρω», απλώς δεν προλαβαίνω και όταν έχω χρόνο, προτιμώ να βγαίνω έξω. Από σειρές είδα το True Detective που είναι πραγματικά εξαιρετικό και τώρα πριν λίγο καιρό ξεκίνησα να βλέπω το Breaking Bad. Εννοείται ότι από τις αγαπημένες μου σειρές είναι οι Sopranos που το έβλεπα ανελλιπώς όταν παιζόταν.
ΤΑΞΙΔΙ: Κάθε ταξίδι που πας κάπου για πρώτη φορά είναι αξέχαστο γιατί βλέπεις μία πόλη, έναν πολιτισμό που δεν γνώριζες πριν. Τώρα, αν θα έπρεπε να διαλέξω κάποιους αγαπημένους μου προορισμούς, μάλλον θα έλεγα το Μεξικό, την Κόστα Ρίκα, τη Σαμόα, το Χονγκ Κονγκ και φυσικά τη Γαύδο. Εκεί πήγαινα με τον γιό μου όταν ήταν μικρός και η περιοχή ήταν ακόμη αγνή. Θα ήθελα πάρα πολύ να ξαναπάω στο Βιετνάμ. Έχει την ομορφιά της Ταϋλάνδης με εξαιρετικούς ανθρώπους και φαγητό χωρίς να έχει ιδιαίτερο τουριστικό αναβρασμό.
ΤΩΡΑ: Αυτή την περίοδο έχω πάρα πολύ τρέξιμο και καθόλου ελεύθερο χρόνο. Με ενοχλεί λίγο αλλά δε θέλω να φανώ αχάριστος ή εγωιστής γιατί είμαι όντως ευγνώμων που έχω δουλειά σε μία τόσο δύσκολη περίοδο.
Η φωτογράφιση έγινε στο εστιατόριο «Έργον», Χαριλάου Τρικούπη 125 στη Νέα Ερυθραία.
