ΜΟΥΣΙΚΗ: Στη μουσική μυήθηκα από τον πατέρα μου. Από μωρό μου έβαζε μουσική με ακουστικά και είχε συνδέσει ειδικό ηχείο στην κρεβατοκάμαρά μας με το ηχοσύστημα του σαλονιού για να μας κοιμίζει, αλλά και να μας ξυπνάει μετά μουσικής. Τα πρώτα μου ακούσματα ήταν ο «Σταυρός του Νότου» του Θάνου Μικρούτσικου (το ότι έφτασα να συνεργάζομαι μαζί του έχει μεγάλη συναισθηματική αξία για μένα) και η «Τρίτη Ανθολογία» του Γιάννη Σπανού.
Σήμερα – ό,τι είναι σκοτεινό και έχει μπάσο, μιλάει στην καρδιά μου. Λατρεύω πάντα τη Siouxsie Sioux, αλλά αγαπώ και τις νεότερες Zola Jesus, Chelsea Wolfe, Sharon Van Etten. Το κόλλημά μου αυτήν την περίοδο είναι οι Boy Harsher και οι Light Asylum, ενώ στο αυτοκίνητο ακούω συνήθως Queens of the Stone Age και τη μεγάλη μου ηλεκτρονική αγάπη (που χρωστάω στη Φώφη) Maceo Plex. Όταν δουλεύω και θέλω να είμαι ήρεμη, ακούω κλασική μουσική.
ΒΙΒΛΙΑ: Παλιά ήμουν βιβλιοφάγος, τώρα δυστυχώς όχι. Βιβλία υπήρχαν πάντα άφθονα στο σπίτι. Αδυναμία πλέον έχω στις βιογραφίες, τα αστυνομικά και τα βιβλία ψυχολογίας. Στο κομοδίνο μου υπάρχουν κατά καιρούς διάφορα που διαβάζω ταυτόχρονα. Αυτές τις μέρες είναι τα: «Γιατί αρρωσταίνουν οι άνθρωποι», των Darian Leader και David Corfield, «Παρίσι Μπλουζ» του Maurice Attia, «Μέση Αγγλία» του Τζόναθαν Κόου και «Η τέχνη που αυτοκτονεί, για το αδιέξοδο της ποίησης του καιρού μας» του Κώστα Κουτσουρέλη.
ΤΑΙΝΙΕΣ: Ντοκιμαντέρ, βιογραφίες, queer, μουσικά, εικαστικά. Αγαπημένες ταινίες είναι “Lost Highway», “Dune”, “Lavyrinth”, “Velvet Goldmine”, “Scissorhands”, “Headwig and the angry inch”, “Sunset Boulevard”, “Single man”, “Herb and Dorothy”, “Peggy Guggenheim: Art addict”. Πρόσφατα είδα το “This is not Berlin” του Hari Sama στις Νύχτες Πρεμιέρας και ενθουσιάστηκα! Το dark wave studio 54 του Μεξικό στα 80s όπως είπε και η φίλη μου Ευγενία. Απολαμβάνω ιδιαίτερα το θερινό σινεμά.
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Φροντίζω να είμαι ενήμερη για όλα τα προγράμματα – για επαγγελματικούς λόγους-, αλλά δε βλέπω τηλεόραση. Και το Netflix όμως με κουράζει πλέον. Αυτή η μεγάλη ποικιλία μου φαίνεται λίγο χαοτική και με αποθαρρύνει. Πέρασα μεγάλο διάστημα κολλημένη στο Netflix και την τηλεόραση. Τώρα προτιμώ να βλέπω φίλους και να είμαι πιο δραστήρια.
ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Σχέση απόλυτης εξάρτησης. Ενημερώνομαι, ακούω μουσική, επικοινωνώ. Μου επιτρέπει να κάνω τη δουλειά μου όπου και αν είμαι, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Αυτό είναι ελευθερία και σκλαβιά ταυτόχρονα, αλλά εμένα μου κάνει. Με προβληματίζει όμως η χρήση των δεδομένων μας και το πόσο φακελωμένοι είμαστε όλοι πλέον. Και το ντοκιμαντέρ “The great hack” για την Cambridge Analytica απλώς με τρομοκράτησε.
ΣΠΟΡ: Γυμνάζομαι φανατικά 4 φορές την εβδομάδα! Έτσι ξεκινάω τη μέρα μου. Η δουλειά μου έχει πολύ στρες και κάπως πρέπει να εκτονώνομαι. Σκέφτομαι να προσθέσω άλλες 2 μέρες γυμναστικής.
ΤΑΞΙΔΙΑ: Έχω κάνει αρκετά, αλλά πάντα θέλω και άλλα! Ξεχωρίζω την Αίγυπτο, το Μαρόκο, την Εσθονία με το κουκλίστικο Ταλίν και το ταξίδι στην Κομοτηνή που έκανα πέρυσι με τον πατέρα μου. Ήταν ένα ταξίδι στη μνήμη, στη γενέτειρά του, με πολλούς συγγενείς, ερειπωμένα σπίτια, γεμάτες αγκαλιές και παλιές φωτογραφίες. Κάθε χρόνο επισκέπτομαι τη Μυτιλήνη, τον τόπο καταγωγής της μαμάς μου. Εκεί αισθάνομαι απόλυτα οικεία, έχω στενούς δεσμούς με τους ανθρώπους και τα μέρη και δεν μπορώ να με φανταστώ να μην πηγαίνω έστω για πέντε μέρες, να κάνω μπάνιο στον Κάμπο και να τρώω κάτω από τον πλάτανο της Λιώτας.
ΓΕΙΤΟΝΙΑ: Γενικά είμαι σταθερός άνθρωπος και μου φαίνεται βίαιη εμπειρία η μετακόμιση. Τα τελευταία 12 χρόνια μένω στον Υμηττό. Το τέλειο κέντρο- απόκεντρο.
ΤΩΡΑ: Είμαι υπεύθυνη επικοινωνίας σε όλες τις παραγωγές του Θεάτρου του Νέου Κόσμου (με 19 πρεμιέρες τον Οκτώβριο και σε 6 θέατρα φέτος) στις Εκδόσεις Μικρή Άρκτος (με νέα βιβλία και όμορφους δίσκους), ενώ έχω πλέον αναλάβει τα media relations του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή. Ανυπομονώ να ανοίξει το νέο Μουσείο στις 2 Οκτωβρίου και να δει όλος ο κόσμος αυτή τη μαγική συλλογή μοντέρνας τέχνης.
