Η Irene Mamfredos έκανε σπαγκάτο, κατακόρυφο και ρόδα στην αυλή του σχολείου

­

H Ελληνογαλλίδα Irene Mamfredos, που σχεδιάζει ρούχα εμπνευσμένα από την αγαπημένη της ήπειρο, την Αφρική, αναπολεί τις καλοκαιρινές διακοπές στην Κάλυμνο, τότε που όλα ήταν αυθεντικά, αλλά και το πώς σκαρφάλωνε με τους κολλητούς της στις βρεγμένες στέγες του Παρισιού για να χαζέψουν από ψηλά τη γαλλική πρωτεύουσα και τον συννεφιασμένο της ουρανό.

Ποια είναι η πρώτη ανάμνηση της ζωής σου; Φοράω τις πυτζάμες μου, τα μάτια μου κλείνουν αλλά έχω δικαίωμα να καθίσω λίγο ακόμα με τους μεγάλους που μπαίνουν διαρκώς στο σπίτι μας καπνίζοντας, γελώντας, τσουγκρίζοντας ποτήρια και τσιμπολογώντας στα επικά απεριτίφ της μητέρας μου που άρχιζαν νωρίς και δεν τελείωναν ποτέ.

­Ποιο ήταν το αγαπημένο σου παιχνίδι; Η Barbie με τον Ken να φιλιούνται στο πίσω κάθισμα της κόκκινης Ferrari της Barbie.

­Μοιράσου μια αστεία οικογενειακή ιστορία. Ήμουν τριών ετών. Ένα πρωί στο σπίτι μας στη Butte­ Aux ­Cailles στο Παρίσι άρχισα να πετάω τα ρούχα μου από το παράθυρο. Σαλοπέτες, φορεματάκια Jacadi, κίτρινες γαλότσες και σκουφιά έπεφταν στο πεζοδρόμιο μέχρι που άδειασα όλα μου τα συρτάρια.

­Τι θυμάσαι από την πρώτη ημέρα στο σχολείο; Την έχω διαγράψει από τη μνήμη μου μαζί με όλες τις επόμενες ημέρες ως το λύκειο. Το μόνο που θυμάμαι από το δημοτικό είναι να πιάνω τα μαλλιά μου αλογοουρά και να κάνω σπαγκάτο, κατακόρυφο και ρόδα στην αυλή.

­Ποιο ήταν το αγαπημένο σου φαγητό; Το ταμπουλέ της μαμάς μου με απαλό σιμιγδάλι για κουσκούς αντί για πληγούρι.

­Πώς έπινες το γάλα σου; Δεν έπινα ποτέ γάλα.

­Είχες συμμετάσχει ποτέ σε σχολική παράσταση; Τι θυμάσαι; Στην έκτη δημοτικού, τρελά ερωτευμένη με τον Julien, τον συμπρωταγωνιστή μου που δεν μου έδινε καμία σημασία. Μέχρι που στο τέλος της παράστασης μου χάρισε το t-shirt που φορούσε για το ρόλο. Ήταν ένα τρύπιο άσπρο μπλουζάκι βαμμένο με καφέ διότι υποδύονταν ένα σκλάβο. Δεν το έπλυνα ποτέ, και το φορούσα τη νύχτα στο κρεβάτι. Με έπαιρνε ο ύπνος με τη μυρωδιά του καφέ. Εγώ δεν έχω ιδέα τί ρόλο έπαιζα στο έργο.

­Ποιο ήταν το αγαπημένο σου τραγούδι; Το Alexandrie Alexandra του Claude Francois. Βάλτο στο πάρτι σου και θα με θυμηθείς.

­Ποιο ήταν το αγαπημένο σου βιβλίο; Το Les Malheurs de Sophie της Κόμησσας του Segur που μιλά για ένα πολύ άτακτο κοριτσάκι.

­Ποιο ήταν η αγαπημένη σου τηλεοπτική σειρά; Ο Σούπερμαν.

­Ποια ήταν η αγαπημένη σου ταινία; Το Dirty Dancing.

­Πώς θυμάσαι τη γειτονιά που μεγάλωσες; Mεγάλωσα σε δυο γειτονιές στο Παρίσι, Rive droite κοντά στη Vilette στο 19ο διαμέρισμα και Rive Gauche στο Tolbiac, στο 13ο. Θυμάμαι τα πάρκα. ­ να παίζω στο κρύο με το κόκκινο μου μοντγκόμερι, και τα υπαίθρια marchés που είναι σαν τις δικές μας λαϊκές αγορές αλλά πιο χλιδάτα καθώς βρίσκεις ακόμα τυριά, αλλαντικά και σουβλιστά κοτόπουλα.

­Ποιο ήταν το αγαπημένο σου παγωτό; Γρανίτα κόκα κόλα.

­Ποιες ήταν οι καλύτερες καλοκαιρινές διακοπές που πέρασες ως παιδί; Στην Κάλυμνο των 80s. Παρίσι – Αθήνα ­- Κω με τη ρετρό Ολυμπιακή, και από εκεί με το καράβι στο επιβλητικό λιμάνι της Πόθιας. Το ίδιο δρομολόγιο κάθε καλοκαίρι. Εκείνα τα χρόνια ήταν ένα απόμακρο νησί με πρωτόγονη ομορφιά γεμάτο μαυροντυμένους μουστακαλήδες ψαράδες που χάζευα με δέος. Μέναμε πάντοτε σε rooms to let στην παραλία και κυκλοφορούσα τρεις εβδομάδες ξυπόλητη, με τσεμπέρι.

­Μοιράσου μια ιστορία με τον καλύτερο σου φίλο. Είχα δυο κολλητούς, αγόρια, στην εφηβεία. Με φτηνές μπύρες ανεβαίναμε στις οροφέςτων παλιών κτιρίων του Παρισιού. Καθόμασταν στις βρεγμένες σκεπές από ψευδάργυρο, πίναμε τις μπύρες και χαζεύαμε τον ουρανό.