Η φωτογράφος και ραδιοφωνική παραγωγός Κατερίνα Πασπαλιάρη θυμάται τη Μιμικούλα, μια Καθαρά Δευτέρα με 20 χοιρινά σουβλάκια, τους Πάουερ Ρέητζερς και το κρουασάν σοκολάτας. Κι όλα αυτά κλαίγοντας.
Ποια είναι η πρώτη ανάμνηση της ζωής σου; Ένα έντονο κίτρινο λουτρό, σαν τέντα. Πολύ κίτρινο. Με έκαναν μπάνιο εκεί πάνω.
Ποιο ήταν το αγαπημένο σου παιχνίδι; Ένα λούτρινο ποντίκι (μάλλον) που το έλεγαν Μιμικούλα και ήταν δώρο από τον Άι Βασίλη τον Αθηναίο, μια φορά που είχαμε κάνει Πρωτοχρονιά στην Αθήνα.
Μοιράσου μια αστεία οικογενειακή ιστορία (με τον μπαμπά, την μαμά ή τα αδέρφια) Μια φορά και έναν καιρό, ήταν να πάμε εκδρομή στο Μαίναλο. Πού είναι το Μαίναλο; Στην Τρίπολη κοντά. Α, και είναι βουνό. Θέλαμε, λοιπόν, πάρα πολύ να πάμε στο Μαίναλο με τον αδερφό μου, γιατί Τρίπολη και Μαίναλο ίσον ΧΙΟΝΙ. Η ιστορία είναι πως πήγαμε Καθαρά Δευτέρα και όλοι νηστεία, πικ νικ, χταποδάκι και εμείς φτάσαμε στο χιονοδρομικό και ούτε σκι κάναμε ούτε νηστεία. Φάγαμε 20 σουβλάκια χοιρινά.
Τι θυμάσαι από την πρώτη ημέρα στο σχολείο; Την τσάντα μου τη ροζ, την κασετίνα και τη θήκη για το κολατσιό με τη Μίνι. (Λίνα, έχω ήδη αρχίσει να βουρκώνω, ε.)
Ποιο ήταν το αγαπημένο σου φαγητό; Παστίτσιο. Τρία κομμάτια πάντα.
Πώς έπινες το γάλα σου; Δε μου άρεσε το γάλα, αλλά κρύο το έπινα.
Είχες συμμετάσχει ποτέ σε σχολική παράσταση; Τι θυμάσαι; Είχα ντυθεί κάτι κίτρινο-άσπρο, νομίζω καράβι, στο νηπιαγωγείο.
Ποιο ήταν το αγαπημένο σου τραγούδι; Το Annie’s Song του John Denver. (Εντάξει, κλαίω.)
Ποιο ήταν το αγαπημένο σου βιβλίο; Ο Χάρι Πότερ.
Ποιο ήταν η αγαπημένη σου τηλεοπτική σειρά; Πάουερ Ρέητζερς.
Ποια ήταν η αγαπημένη σου ταινία; Ο Αλλαντίν.
Πώς θυμάσαι τη γειτονιά που μεγάλωσες; Ηλιόλουστη, μέσα από τα φύλλα ενός δέντρου που δεν ξέρω τι δέντρο είναι, το στενό μας σα να ήταν ο μεγαλύτερος δρόμος του κόσμου. Το στενό μας να ενώνει τον κεντρικό του χωριού με τη θάλασσα. Το μπαλκόνι μου απέναντι από αυτό της Γιώτας, η χειροποίητη τροχαλία με την πλαστική σακούλα για να μεταφέρουμε τα παιχνίδια μας, τα σκαλιά της θεια-Ματίνας για να παίζουμε με τις Μπάρμπι για ώρες μέχρι να τις παντρέψουμε, τα μήλα, το σοκολατούχο με την τυρόπιτα το πρωί. Το κρουασάν σοκολάτας. Η θάλασσα. Γαλάζια και χρυσή στην άκρη να μας φωνάζει να πάμε κοντά της. (Πάλι κλαίω.)
Ποιο ήταν το αγαπημένο σου παγωτό; Η καραμπόλα με το δώρο.
Ποιες ήταν οι καλύτερες καλοκαιρινές διακοπές που πέρασες ως παιδί; Μάλλον το τελευταίο καλοκαίρι πριν αναγκαστώ να σκεφτώ σα γυναίκα.
Μοιράσου μια ιστορία με τον καλύτερο σου φίλο. Πιστεύαμε ότι μέσα στον κορμό ενός ευκαλύπτου ζει πνεύμα (;) «χήρα-μάνα-με-παιδί», μάλλον μάγισσα κιόλας, και κάναμε και θεατρική πρόζα κάλεσμα όταν περνούσαμε σα να είναι κάτι ιερό και απόκοσμο αυτό το δέντρο…
