Αν υπήρχε ένας –και μόνο- λόγος για να επιλέξει κανείς το Snapchat έναντι κάποιας άλλης messaging εφαρμογής, ήταν το ότι αυτή εστίαζε μόνο στην αποστολή και τη λήψη φωτογραφιών οι οποίες μάλιστα ήταν διαθέσιμες για λίγα δευτερόλεπτα πριν διαγραφούν παντελώς από τον χωροχρόνο. Αυτό και τίποτα άλλο. Μέχρι και πριν λίγα 24ωρα, όταν και αποκαλύφθηκε ότι μερικές χιλιάδες φωτογραφίες που είχαν ανταλλάξει χρήστες της υπηρεσίας, συνολικού μεγέθους περίπου 13 GB, κυκλοφορούν φόρα-παρτίδα στο διαδίκτυο, έχοντας δημοσιευτεί αρχικά στο 4Chan.
Το Snapchat έβγαλε κατ’ ευθείαν ανακοίνωση υποστηρίζοντας ότι τίποτα δεν είχε διαρρεύσει από τους servers του και πως οι πληροφορίες προέρχονταν από μία τρίτη εταιρεία, εφαρμογή της οποίας χρησιμοποιείται για την αρχειοθέτηση των φωτογραφιών των χρηστών. Βέβαια για ποιο λόγο αυτές θα έπρεπε να αρχειοθετούνται όταν ο λόγος ύπαρξης του Snapchat είναι πως καμία φωτογραφία δεν έχει χρόνο ζωής μεγαλύτερο των x δευτερολέπτων που θα αποφασίσει ο κάθε χρήστης, είναι μια άλλη, μεγάλη ιστορία. Σημασία δεν έχει φυσικά η εταιρεία από τους σέρβερ της οποίας «ξέφυγαν» οι περί ουσών ο λόγος φωτογραφίες. Το Snappening, όπως χαρακτηριστικά ονομάστηκε το όλο γεγονός, τους χρήστες επηρεάζει κι εκείνοι από το Snapchat θα ζητήσουν τα ρέστα.
Ποια ρέστα; Ε, όταν μια εφαρμογή που ισχυρίζεται ότι μπορεί ο οποιοσδήποτε να στείλει μέσω αυτής φωτογραφίες, δίχως να ανησυχεί μην τυχόν και πέσουν στα λάθος χέρια, δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσει τη μία και μοναδική υπόσχεση που δίνει στους πελάτες της, τότε μπορεί κανείς και να ισχυριστεί πως στερείται λόγου ύπαρξης, ναι; Δυστυχώς στην παρούσα περίπτωση τα όσα διακυβεύονται ξεπερνούν απλά τα όρια του Snapchat. Επρόκειτο, βλέπετε, για μια εφαρμογή που είχε κάνει σημαία τη δυνατότητα των χρηστών να μοιράζονται φωτογραφίες με ασφάλεια. Και μην πηγαίνει ο νους στο πονηρό: μπορεί κάποιος να ήθελε να στείλει ένα σκαναρισμένο έγγραφο από τη δουλειά του, έναν λογαριασμό τράπεζας, ένα κείμενο, κάτι. Το Snapchat μας έκανε να πιστέψουμε όλα όσα υποσχόταν, μόνο και μόνο για να αποδειχθεί πως τίποτε απ’ αυτά στο φινάλε δεν ήταν αλήθεια. Και να αποδειχθεί μέσω μιας διαρροής και όχι μιας αντρίκειας παραδοχής…
Τελικά για την απόλυτη ασφάλεια σε τέτοιου είδους επίπεδο, ίσως ένα γεμάτο υποσχέσεις, άφθαρτο startup να μην είναι αρκετό. Ο δρόμος για την αποτυχία εξ’ άλλου είναι πάντα στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις.
