Όλα ξεκίνησαν το 2010 όταν ο Αυστριακός φοιτητής και ακτιβιστής Max Schrems ζήτησε από το Facebook να του στείλει όλα τα δεδομένα που είχε στην κατοχή του και αφορούσαν το πρόσωπό του. Έχοντας λάβει περί τις 1.200 σελίδες (!) αποφάσισε ότι θα έπρεπε να αναλάβει δράση και να εναντιωθεί στον αμερικανικό κολοσσό, απαιτώντας δικαίωμα στην ιδιωτικότητα των προσωπικών του δεδομένων για λογαριασμό όλων των χρηστών της υπηρεσίας. Έτσι λοιπόν, μέσω του site FBclaim.com καλεί όλους όσοι έχουν αποδεχθεί τους όρους και τις προϋποθέσεις για τη συμμετοχή τους στο δίκτυο μέσα από τη θυγατρική της εταιρείας με έδρα το Δουβλίνο (μιλάμε για το 81% των μελών του) να ενωθούν μαζί του.
Ο Schrems και η πρωτοβουλία Europe versus Facebook ζητούν το ποσό των 500€ κατ’ άτομο κατηγορώντας το γνωστό δίκτυο πως ελέγχει τους χρήστες του βάσει big data, προωθεί στοιχεία του σε τρίτες εφαρμογές, εμπλέκεται στο πρόγραμμα παρακολούθησης της NSA και παρακολουθεί το ίδιο τους χρήστες του ακόμα κι όταν βρίσκονται έξω απ’ αυτό, μέσα από τα «like» τους. Ο Schrems πήγε την υπόθεση στο Εμπορικό Δικαστήριο της Βιέννης καθώς στην Ιρλανδία αυτή δεν έγινε αποδεκτή με το Facebook μάλιστα να δικάζεται βάσει του Δικαίου της πολιτείας της Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Ο ίδιος πάντως δήλωσε πως ο στόχος της κίνησης αυτής δεν είναι τα χρήματα και το εύκολο κέρδος αλλά η ευαισθητοποίηση του κοινού απέναντι στις πρακτικές του Facebook και η προστασία των δεδομένων του χρήστη.
Σίγουρα το «παραμύθι» των μεγάλων εταιρειών και των κολοσσών που παρακολουθούν τους απλούς χρήστες πουλάει αποδεδειγμένα διαχρονικά. Το ζήτημα είναι όμως πως για ουδείς υποχρέωσε κανέναν εξ ημών να εγγραφεί διά της βίας στο Facebook, το Twitter, το Foursquare και κάθε social δίκτυο. Μάλιστα, κατά την εγγραφή μας, δηλώνουμε πως έχουμε διαβάσει και συμφωνούμε με τους όρους χρήσης της εκάστοτε υπηρεσίας. Δεδομένου δε του ότι η χρήση του Facebook και των συν αυτώ δεν είναι αναγκαία για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους, ο οποιοσδήποτε φοβάται για τα δεδομένα του ή εν πάση περιπτώσει δεν επιθυμεί να τα μοιράζεται με κανέναν, μπορεί απλά να μη συμμετέχει. Τα περί μηνύσεων, αγωγών και λοιπών παρόμοιων ενεργειών είναι για λαϊκή κατανάλωση.
Αν κάποιος δεν θέλει να ενημερώσει το Facebook για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, δεν τις αναφέρει εκεί. Αν κάποιος δεν θέλει να ενημερώσει το Facebook για το φαγητό που έφτιαξε χθες, δεν ανεβάζει φωτογραφίες. Αν κάποιος δεν θέλει να βλέπει το Facebook ποια sites επισκέπτεται, δεν κάνει πουθενά «like». Και αν ο ίδιος κάποιος αντιτάξει σαν δικαιολογία την επικοινωνία με γνωστούς και φίλους που χρησιμοποιούν το Faceobook, υπάρχει πάντα η δυνατότητα δημιουργίας προφίλ με ψευδή ή και καθόλου στοιχεία. Όλη αυτή η φοβία όμως που έχει δημιουργηθεί με το πιπίλισμα της καραμέλας των προσωπικών δεδομένων, κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσει. Σύμφωνοι, εξυπηρετεί κόσμο και κοσμάκη όμως άπαντες αργά ή γρήγορα θα πρέπει να αντιληφθούν πως εμείς και μόνο εμείς είμαστε υπεύθυνοι για όλα αυτά. Αντί να μηνύουμε τον Zuckerberg, τη Google ή τον πάσα ένα, ας αναλογιστούμε για λίγο και τις δικές μας ευθύνες πρώτα. Δεν κάνει κακό.
