Ουφ. Η επιστροφή. Στην αρχή -εκεί τις πρώτες δύο μέρες- είναι πολύ ανακουφιστικό το να βρίσκεσαι και πάλι στο σπίτι σου. Στη γνώριμη, γλυκιά καθημερινότητα. Στα δικά σου σεντόνια, στο μπάνιο σου (τι πολυτέλεια κι αυτή, ειδικά εάν έκανες camping), στην πόλη που σιγά-σιγά γεμίζει και γίνεται και πάλι συναρπαστικά χαοτική. Όμως σύντομα, μετά από αυτή τη μικρή περίοδο αναπροσαρμογής, με πιάνει το παράπονο. Η νοσταλγία. Για το νησί, για την εξοχή. Την ανεμελιά. Για το φαγητό, που έχει εντελώς άλλη γεύση, όταν συνοδεύεται από θαλασσινό αεράκι, γέλια και ματιές προς το ηλιοβασίλεμα. Όταν με πιάνει αυτό το συναίσθημα, αναζητώ απλές συνταγές από διάφορα νησιά της χώρας ή απλώς πιάτα που θα έτρωγα σε κάποιο παραθαλάσσιο μπαλκόνι και τα φτιάχνω στην κουζίνα του διαμερίσματός μου. Κι ας μην είμαι πια σε διακοπές. Τουλάχιστον είναι πεντανόστιμα!
Σφουγγάτο Μυτιλήνης με κολοκυθάκια
Αγαπημένo σφουγγάτο από τη μαγευτική Μυτιλήνη. Μια απλή ομελέτα φούρνου, με μπόλικα τα κολοκυθάκια και τη φέτα, την τρώω πρωί, μεσημέρι και βράδυ, μέχρι να τελειώσει. αν δε είμαι σε μερακλίδικο mood, μπορεί να τη συνοδεύσω με λίγο παγωμένο ουζάκι (αν είναι βράδυ και οι δουλειές μου έχουν τελειώσει). Συνταγή εδώ.
