Πες στο LG G3 τη λέξη «κίμτσι» και θα σε βγάλει φωτογραφία

Είναι τόσο δυνατή η σχέση των ατόμων που ασχολούνται με την ενημέρωση και γενικά με αυτό που λέγεται επικοινωνία με τη συσκευή τους που μερικές φορές μπορούν να πάθουν μια μίνι ψυχολογική διαταραχή. Εγώ εδώ έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Δεν συμβαίνει σε όλους, δεν είναι και το σπουδαιότερο πράγμα στον κόσμο, δεν θα στηριχτεί κάποια φιλανθρωπική οργάνωση πάνω σε αυτό αλλά… είναι ένα μικρό γεγονός στην ασήμαντη καθημερινότητα του καθενός.

Τον προηγούμενο κινητό με παράτησε εξαιτίας της μπαταρίας. Ένα μικρό «παφ» και χάθηκε μέσα στη νύχτα. Δεν ήταν κακό κινητό… για την εποχή του. Κόλλαγε που και που, και ήθελε τη μπρίζα του συνέχεια. Μιλάμε για Αndroid πάντα ( 4.4.2 Kitkat). Καλά είναι και τ’ άλλα μόνο που θέλουν να σε περιορίσουν στον κόσμο τους. Τα χαρακτηριστικά του LG G3 με τραβούσαν εδώ και καιρό. Μεγάλη οθόνη, ελαφρύ, γρήγορο, καλή κάμερα και μια κάποια εξυπνάδα. Ωραία να τα βλέπεις καλύτερα να τα χρησιμοποιείς όμως.

Ας ξεκινήσουμε από το βασικό: η μπαταρία. Η πρώτη έκπληξη. Τώρα ας μη γελιόμαστε, το μεγαλύτερο πρόβλημα στα σμάρτφον είναι η διάρκεια. Άγχος, φορτιστές στις τσέπες, η αναζήτηση της καλής πρίζας, μια νέα γενιά gadget-γεννήτριες που φορτίζει τα αφόρτiστα. Δεν ξέρω τι σημαίνει το Li-Polymer και το 3,000 mAh στα χαρακτηριστικά της μπαταρίας αλλά είδα ότι κρατάει και ότι υπάρχουν χίλιες δυο λειτουργίες που συγκρατούν τη στάθμη από την κατρακύλα.

Η οθόνη είναι το άλλο μεγάλο ατού του. Η μεγάλη ευκρίνεια ((2560 X 1440) σε αναγκάζει να ψάχνεις HD video συνέχεια ώστε να απολαύσεις την ποιότητα που σου προσφέρει η ανάλυση. «Η ζωή σε υψηλή ανάλυση», που λέει και η Popaganda. Το μέγεθος της επίσης σου επιτρέπει να διαβάζεις άνετα site αλλά και εφημερίδες ή περιοδικά που κατεβαίνουν ολάκερα από εφαρμογές όπως το Zinio. Η κάμερα επίσης (13 MP) κάνει τα δικά της κόλπα με ειδικά λέιζερ που «αιχμαλωτίζουν» το αντικείμενο της φωτογράφισης. Δεν καταλαβαίνω πως, αλλά επειδή βγάζω τις χειρότερες φωτογραφίες του πλανήτη, είδα κάποια βελτίωση με το LG G3 και αυτό μ’ έκανε να το εκτιμήσω περισσότερο. Το καλύτερο βέβαια είναι στα περίφημα selfie μπορούν να γίνουν και χωρίς χέρια αλλά με λέξεις όπως: smile, ουίσκι και, το καλύτερο, κίμτσι.

Ο τελευταίας γενιάς επεξεργαστής το κάνει ταχύτατο και δεν ξέρω αν σχετίζεται με αυτό αλλά  έχει τη μαγική δυνατότητα να χωρίζει την οθόνη σε δύο tabs που μπορείς να τα χρησιμοποιείς ταυτόχρονα και με δύο δάκτυλα. Ακούς τη μουσική σου και κάνεις και τη δουλειά σου. 

Συμπέρασμα; Το LG G3 είναι ένα εργαλείο για τη δουλειά που παράλληλα μπορεί να προσφέρει υψηλή ποιότητα ψυχαγωγίας. Το πρώτο σημαίνει ότι δεν μπορείς να κάνεις διάλειμμα ποτέ και το δεύτερο πως, όταν γίνεται το διάλειμμα, η ώρα που περνάς με το κινητό είναι κάτι παραπάνω από απολαυστική.