Αναπολώντας τις καλοκαιρινές διακοπές, σχεδιάζουμε την επόμενη απόδραση…

Το φθινόπωρο έχει κάνει την πρώτη δειλή εμφάνιση του. Η διάθεση όλων είναι λίγο ανακατεμένη, άλλοι βρίσκονται ξεκάθαρα ακόμα σε καλοκαιρινό mood & άλλοι έχουν περάσει για τα καλά σε φθινοπωρινή διάσταση. Και εκεί που κάθομαι στο γραφείο, σκέφτομαι πόσο γρήγορα πέρασε το καλοκαίρι και γυρίζω για λίγο το χρόνο πίσω στον Ιούλιο. Τότε που η καλοκαιρινή άδεια βρισκόταν προ των πυλών και η χαρά της πολυπόθητης ξεκούρασης ήταν ένα μικρό πανηγύρι μέσα στο μυαλό μου. Ομολογουμένως δεν υπάρχει καλύτερο & χειρότερο, την ίδια στιγμή, στάδιο ενός ταξιδιού,  από τη διαδικασία της προετοιμασίας (τα πάντα είναι θέμα χειρισμού!). Φέτος ο κλήρος για τις διαδικασίες έπεσε σε εμένα! Στη σκέψη και μόνο ότι πρέπει να οργανωθώ & και να οργανώσω όλες τις λεπτομέρειες για τις διακοπές που έρχονται νομίζω ότι πάθαινα ένα μικρό πανικό. Έχοντας κάνει μια δυναμική αρχή κλείνοντας τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια πέρασα στο επόμενο και σημαντικότερο στάδιο, να κλείσω δωμάτιο για να έχουμε κάπου να κοιμηθούμε τα βράδια. Αρχίζω λοιπόν να ανοίγω καρτέλες στον υπολογιστή του γραφείου αναζητώντας σε διάφορα site ένα περιποιημένο και φτηνό δίκλινο. Το πρώτο μούδιασμα ήρθε τη στιγμή που άρχιζα να τα χάνω με τις διαφορετικές τιμές που έβλεπα από σελίδα σε σελίδα, αδυνατώντας να θυμηθώ πιο ήταν «αυτό το ξενοδοχείο που είχε καλή τιμή αλλά ήταν μακριά από το λιμάνι» και πιο «εκείνο που ήταν σε καλή τοποθεσία αλλά δεν είχε κλιματισμό», κάνω μια απελπισμένη κλήση στη μελλοντική συνταξιδιώτισσά μου. «Μα γιατί ταλαιπωρείς τον εαυτό σου και δε μπαίνεις απευθείας στην trivago.gr», με συμβούλευσε η φωνή της από την άλλη άκρη του ακουστικού. Είπα λοιπόν να την ακούσω. Μπαίνοντας στη σελίδα διαβάζω πως πρόκειται για τη #1 μεγαλύτερη μηχανή αναζήτησης ξενοδοχείων στον κόσμο. Eισάγω λοιπόν τον προορισμό πληκτρολογώντας τη λέξη «Μύκονος» και τις ημερομηνίες της άφιξης και της αναχώρησης μας, περιμένοντας να δω πως ακριβώς λειτουργεί. Πατώντας την επιλογή «αναζήτηση», 276 site κρατήσεων φιλτράρoνται στη μηχανή προκειμένου να βρεθεί κάτι στα μέτρα μου. Όλα αυτά που άνοιγαν και πολλαπλασιάζονταν, το ένα μετά το άλλο, τα είχα όλα μαζεμένα. Ένας μικρός ηλεκτρονικός ξενοδοχειακός παράδεισος ανοίχτηκε μπροστά μου. Τα μάτια μου γούρλωσαν, τα δάχτυλα μου πήραν φωτιά και ξαφνικά το βρήκα το τέλειο παιχνίδι! Οι επιλογές και οι δυνατότητες πολλές!  Μπορώ να βελτιώσω τα αποτελέσματα αναζήτησης και να αποφύγω τη γκρίνια της συνταξιδιώτισσα,  πως δεν πρόσεξα και την τελευταία λεπτομέρεια, χρησιμοποιώντας τα τοπ φίλτρα η αναζήτηση έρχεται στα μέτρα σου! Σύμφωνα με την τιμή, την απόσταση, τον τύπο, τις παροχές και φυσικά τα αστέρια του ξενοδοχείου. Επιλέγω χωρίς δεύτερη σκέψη να εμφανιστούν στην οθόνη μου δωμάτια που περιλαμβάνουν πρωινό και που θα μας διευκολύνουν στο να κάνουμε την πρώτη βουτιά της ημέρας πηγαίνοντας με τα πόδια μέχρι την αμμουδιά. Παράλληλα, προσπαθώ να αποστηθίσω τα «10+1 κλισέ που καταρρίψαμε για τη Μύκονο» σε ένα κείμενο που πετυχαίνω στο checkin.trivago.gr, προκειμένου να φανώ διαβασμένη, από τη στιγμή που όλοι οι γνωστοί μας ρωτάνε πως και επιλέξαμε φέτος ένα τόσο κοσμοπολίτικο νησί. Ευθύς αμέσως εμφανίζονται μπροστά μου 118 από τα 510 συνολικά ξενοδοχεία. Οι τιμές και οι παροχές των περισσότερων από αυτά με έκαναν να ακυρώσω το plan b, που περιελάμβανε την αγορά σκηνής και υπνόσακου. Αφού τσεκάρω το δείκτη βαθμολογίας, που προκύπτει από όλες τις κριτικές που έχουν κάνει οι χρήστες ανά σελίδα κράτησης, αποφασίζω να πατήσω την επιλογή «Δες προσφορά» για το δωμάτιο που γλυκοκοιτάζω. Μέσα σε λιγότερο από δέκα λεπτά ένα ευρύχωρο δίκλινο με θέα στη θάλασσα μας περίμενε σε λίγες μέρες στον οικισμό «καλό λιβάδι».

Δεν έφτασε μόνο μία κάρτα μνήμης για να χωρέσει τα στιγμιότυπα που καταγράψαμε όσο ανακαλύπταμε την «άλλη πλευρά» του νησιού των ανέμων. Τα μεγάλα βότσαλα στην παραλία Χουλάκια, τα κρυστάλλινα νερά της Μυρσίνης, η αίσθηση του απέραντου γαλάζιου στην Κάπαρη, το ηλιοβασίλεμα από τον παλιό φάρο του Αρμενιστή και τα χορταστικά πιάτα στα ταβερνάκια της Άνω Μεράς, μας κράτησαν μέσα από τις φωτογραφίες συντροφιά κατά το ταξίδι της επιστροφής που καθυστερούσαμε για μέρες, αλλάζοντας κάθε λίγο την ημερομηνία των εισιτηρίων μας. Οι ξενυχτισμένες περιπλανήσεις στα σοκάκια της χώρας (μετά από μερικά κοκτέιλ στα μπαράκια κοντά στην εκκλησία της Παραπορτιανής), οι κινηματογραφικές προβολές κάτω από τα αστέρια του Cine Manto και εκείνο το καραφάκι κρασί που μοιραστήκαμε με έναν ντόπιο καθώς μας ξεδίπλωνε ιστορίες από μια Μύκονο της δεκαετίας του ‘60 είναι οι στιγμές που θα αναφέρουμε συνεχώς στις κοινές μας παρέες μέχρι να κουραστούν να τις ακούνε. Γυρίζοντας στην πόλη, οι μπαταρίες μου ήταν γεμάτες γιατί ήταν η πρώτη φορά που οργανωθήκαμε τόσο γρήγορα και εύκολα, χωρίς να γυρνάμε φορτωμένες με πράγματα στα πλακόστρωτα δρομάκια των Κυκλάδων αναζητώντας άλλο μέρος να βολευτούμε από αυτό που είχαμε κλείσει στα τυφλά λίγο πριν αναχωρήσουμε. Είχα λοιπόν κάθε λόγο να επιστρέψω με χαμόγελο στην καθημερινότητα και να τις αναπολώ με ένα τεράστιο χαμόγελο.   Βέβαια στο γραφείο δεν είχαμε όλοι το ίδιο καλές εμπειρίες! Με την αγαπημένη μου φίλη και συνάδελφο δεν καταφέραμε να συναντηθούμε σε αυτές τις είκοσι μέρες ξενοιασιάς και χαλάρωσης. Εκείνη είχε προγραμματίσει σε άλλο νησί τις διακοπές και όπως μου περιέγραψε πέρασε άπειρες ώρες στο τηλέφωνο προκειμένου να βρει ένα κατάλυμα, όπως έκανα και εγώ δηλαδή μια χρονιά πριν ανακαλύψω τη μηχανή σύγκρισης ξενοδοχειακών τιμών. Χωρίς να δει φωτογραφίες και δίχως να έχει διαβάσει  τις κριτικές άλλων παραθεριστών, το θέαμα που αντίκρισε αφήνοντας τη βαλίτσα της στο δωμάτιο ήταν αρκετά απογοητευτικό. «Υπήρξαν βράδια που σκέφτηκα να πάρω τα σεντόνια και να κοιμηθώ χύμα στην αμμουδιά του Άγιου Σώστη», είπε χαρακτηριστικά και κάπου εκεί ένιωσα ενοχές που δε σκέφτηκα νωρίτερα να της προτείνω τη διαδικτυακή μηχανή σύγκρισης ξενοδοχείων που είχα ανακαλύψει. Την σήκωσα από τον καναπέ, την τράβηξα μέχρι το κοντινότερο laptop και έτσι όπως ήμασταν καθισμένες δίπλα – δίπλα της ανακοίνωσα πως ήρθε η στιγμή να κλείσουμε εκείνο το ταξίδι που όλο λέμε να κάνουμε στη  Κωνσταντινούπολη και όλο το αναβάλουμε. Την παρακολουθούσα να προσθέτει το ένα ξενοδοχείο μετά το άλλο στη λίστα -κάνοντας κλικ στο εικονίδιο -καρδιά που βρίσκεται πάνω αριστερά στη φωτογραφία κάθε προτεινόμενου δωματίου- και στη συνέχεια να κάνει κλικ με ενθουσιασμό στην επιλογή «σύγκριση ξενοδοχείων», για να αποφασίσει με σιγουριά ποιο μας ταιριάζει καλύτερα. Λίγη ώρα μετά, ένα budget hostel που θα κόστιζε κάτι λιγότερο από 15 ευρώ ανά διανυκτέρευση στην τσέπη της καθεμιάς μας, περίμενε να μας φιλοξενήσει σε λίγους μήνες από τώρα χάρη στην εύκολη, γρήγορη και ασφαλή αναζήτηση της νέας μας διαδικτυακής ανακάλυψης, τη μηχανή αναζήτησης της trivago.