Οι γκραφιτάδες που «άλλαξαν τα φώτα» στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών

Η «άστεγη τέχνη βρίσκει στέγη», και κάπως έτσι, «Χωρίς Σεβασμό», το υπόγειο της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών γέμισε γκραφίτι, όχι μόνο στους τέσσερις τοίχους αλλά και στο πάτωμα, στις κολώνες, στον προθάλαμο και στα τρία αμάξια που υπήρχαν στο χώρο.

Τα εγκαίνια έγιναν την Παρασκευή και επικράτησε πανδαιμόνιο: πολύς κόσμος (πάσης ηλικίας και στυλ), μουσική, χρώμα, μίξη τεχνικών και επαναλαμβάνω, τρία αμάξια. Φυσικά αξίζει να σημειωθεί ότι η καλλιτεχνική διευθύντρια εικαστικών της Στέγης και curator του «No Respect»Μαριλένα Β. Καρρά, που κατάφερε να πείσει σαράντα καλλιτέχνες γκραφίτι να συμμετάσχουν στην έκθεση, τους μαγνητοσκόπησε επί τω έργω και η διαδικασία προβάλλεται σε δύο οθόνες. Εν ολίγοις, όπου στραφεί το βλέμμα υπάρχει χρώμα, σχέδιο, κρυφά και φανερά νοήματα. Υπάρχει τέχνη.

Και η συγκεκριμένη μορφή τέχνης, το γκραφίτι, θα αποπνέει για πάντα την αίσθηση του δρόμου – εκεί που γεννήθηκε, εκεί που συνεχίζει να ακμάζει. «Πεθαίνει η ελευθερία της;», λοιπόν όταν μεταφέρεται σε έναν εκθεσιακό χώρο και κατά κάποιον τρόπο «νομιμοποιείται»;

Ορισμένοι καλλιτέχνες θα απαντήσουν καταφατικά, άλλοι πάλι όχι. Κάποιοι θα δεχτούν με άκρατη επιθυμία να μιλήσουν για το έργο τους ενώ άλλοι θα προτιμήσουν να παραμείνουν σιωπηλοί και να αφήσουν το έργο τους να μιλήσει από μόνο του, που λένε. Πάντως το βράδυ της Παρασκευής στη Στέγη, αν δεν ήξερες, θα χρειαζόσουν έναν από μηχανής Θεό για να ξεχωρίσεις τους καλλιτέχνες από το κοινό.

Για τον Yiakou, η ζωγραφική είναι «όλη του η ζωή» και με το έργο του Ο αφορισμός της Εύας από τον Παράδεισο σηματοδοτείται η λήξη και η έναρξη όλων των πραγμάτων στη ζωή. Ο wd (wild drawing) είναι απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών του Μπαλί και των Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Ορνεράκη και, επηρεασμένος από την ταινία- ορόσημο του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, Κουρδιστό Πορτοκάλι, στο έργο του Controlled φαίνεται να καταγγέλει με το δικό του τρόπο την «κρατική βία που προσπαθεί να ελέγξει κάθε μέλος της κοινωνίας με άμεσο αποτέλεσμα όχι μόνο την κοινωνική εξόντωση, αλλά και τη φυσική». Το παραπάνω έργο βρίσκεται σε ανοικτό διάλογο με εκείνο του Billy Gee. Όντας παλιά καραβάνα στον κόσμο γκραφίτι (δραστηριοποιείται από το 1992), επικεντρώνεται στα «κοινωνικά πειραματόζωα» και στην αυτοεικόνα των καλλιτεχνών. «Το πειραματόζωο βρίσκεται σε μία γυάλα, και τα καλώδια που “βγαίνουν” από την κολώνα και συνδέονται με το αυτοκίνητο και τους μηχανισμούς του οδηγούνται στην πραγματική μου δουλειά η οποία ονομάζεται Athens Rats, σαν εμάς που τριγυρνάμε στην πόλη τα βράδια, στο σκοτάδι για να ζωγραφίσουμε τους τοίχους της».

Το ντουέτο των SHK Crew (Slaves Hit Kings) ανέλαβαν να δώσουν χρώμα σε ένα από τα αμάξια της έκθεσης. Από το τραγούδι των Fugees, «Ready or Not» και τον στίχο τους, «I play my enemies like a game of chess». Οι βασιλιάδες της παρτίδας αντικαταστάθηκαν από τους δύο «βασιλιάδες» των ανθρώπων και των ζώων, έναν ρήγα και ένα λιοντάρι αντίστοιχα. Αυτοί οι δύο δίνουν τη μάχη τους και εκείνη αποτυπώνεται στο τιρκουάζ αμάξι. Όσον αφορά στα υπόλοιπα πιόνια, εκείνος ο ρόλος μάλλον αναλογεί σε όλους εμάς.

Τα σαράντα έργα μέχρι τα μέσα Ιουλίου θα βρίσκονται στη Στέγη, ενώ μετά το τέλος της έκθεσης τα έργα είναι πολύ πιθανό να δοθούν σε φιλανθρωπικά ιδρύματα. Όπως είναι σίγουρο ότι οι καλλιτέχνες θα συνεχίσουν να δημιουργούν. Στο δρόμο και όχι μόνο.