Στην Ελλάδα πάντως ξεσκιστήκαμε. Σε πολλά καταστήματα και αλυσίδες, τα wearables έκαναν φτερά. Αν πήγαινε κανείς σε κεντρικά σημεία το τελευταίο τριήμερο του έτους ψάχνοντας να αγοράσει wearables, θα αναγκαζόταν να βολευτεί με «ό,τι είχε ξεμείνει». Τι συνέβη και «έφυγαν» έτσι γρήγορα τα wearables όμως; Αρχικά, πρόκειται για κάτι καινούριο, κάτι που ο Έλληνας τώρα γνωρίζει, οπότε έχει όλη την περιέργεια να πειραματιστεί μαζί του. Επιπλέον, οι τιμές πολλών τέτοιων αξεσουάρ δεν είναι απαγορευτικές (τα wearables δεν είναι μόνο τα ρολόγια των 300€) οπότε εύκολα μιλάμε για κάτι που δωρίζει κάποιος ή αγοράζει για τον ίδιο χωρίς να «ματώσει» οικονομικά. Επιπλέον, ελάτε στη θέση μιας μαμάς ή μιας θείας που μπαίνει σε ένα κατάστημα Τεχνολογίας για να πάρει ένα δώρο: δεν θα αισθανθεί πιο άνετα με ένα σκουφί ή προστατευτικά αφτιών που θα βρει εκεί (και φυσικά θα είναι «εμπλουτισμένα» με έξτρα λειτουργίες);
Οι επόμενοι μήνες θα ‘ναι κρίσιμοι για τα wearables στην Ελλάδα. Θα είναι το διάστημα που το ελληνικό καταναλωτικό κοινό θα «παίξει» με τα wearables που προμηθεύτηκε εντός των εορτών. Θα πειστεί για την αξία τους; Θα καλυφθούν οι απαιτήσεις του; Θα διακρίνει την ευκαιρία που υπάρχει εδώ; Θα αντιληφθεί τη θετική επιρροή των wearables στην καθημερινότητά του; Υπομονή μερικούς μήνες και θα πάρουμε τις απαντήσεις μας. Στο ενδιάμεσο, πάρτε μερικά στοιχεία από έρευνα της Nielsen που αφορά τις ΗΠΑ, έτσι, για να ξέρετε πού βαδίζομεν:
* Το 72% θεωρεί πως τα wearables είναι ακριβά.
* Το 62% περιμένει να τα δει και σε διαφορετικές μορφές από wristbands και smartwatches.
* Το 53% τα θέλει να μοιάζουν περισσότερο με κοσμήματα.
* Το 73% γνωρίζει την ύπαρξή τους.
* Το 17% έχει ήδη αγοράσει τουλάχιστον ένα wearable.
Είπατε κάτι;
