Στα γρήγορα: Επιστροφή από το λονδρέζικο τρίο, μια πενταετία μετά το Coexist και ενώ έχουν προηγηθεί οι solo περιπέτειες του Jamie xx.
Tην ακούσαμε:
Τάχαμου πρόκειται για τη δισκογραφική «ενηλικίωση» της μπάντας, και μάλιστα μετά από έντονες προστριβές μεταξύ τους. Έλα μου όμως που ο τρίτος δίσκος τους δεν καταφέρνει να ακουστεί ούτε φρέσκος, ούτε ώριμος, ούτε εμπνευσμένος. Σε κάνει, όμως, να αναρωτιέσαι αν το μουσικό τους υβρίδιο είναι απλά ένα radio friendly indie προϊόν για εύκολη κατανάλωση και σύντομα έχει ημερομηνία λήξης.
Τρέξε μακριά: Εάν δεν ενθουσιάστηκες ούτε από τα προηγούμενα δύο albums τους.
Τ’ είπες τώρα; «Το “I See You” φαίνεται περασμένο από ένα κυνικό καρμπόν. Καμωμένο από μια μπάντα που δείχνει ταβανιασμένη όσον αφορά στην έμπνευσή της, υποχρεωμένη να υποστηρίξει τον εαυτό της και όχι να τον προχωρήσει στο επόμενο επίπεδο.» – Jumping Fish
Nα τ’ αφήσω; 85/100 – Metacritic
https://www.youtube.com/watch?v=blJKoXWlqJk
