The Fate of the Furious / Fast & Furious 8: Μαχητές των Δρόμων (3/5)
Περιπέτεια δράσης σε σκηνοθεσία F. Gary Gray και σενάριο Chris Morgan, με τους Vin Diesel, Jason Statham, Dwayne Johnson κ.ά., διάρκειας 136 λεπτών, σε διανομή της UIP
Μυστηριώδης γυναίκα αράχνη μπλέκει στον ιστό της την κινούμενη μάζα μυών που είναι ο Dom Toretto, αναγκάζοντάς τον προδώσει όλα όσα αντιπροσώπευε και να βρεθεί κυνηγημένος απ’ την ίδια του την ομάδα. Όμως, πίσω έχει η αχλάδα την ουρά, και το Impala το νιτρικό του γκάζι.
Αδρεναλινική δράση υψηλών οκτανίων, με την ήδη διαβόητη πρώτη αμερικανική κινηματογραφική σκηνή που γυρίστηκε ποτέ στην αποποινικοποιημένη (μετά την άρση του εμπάργκο) Κούβα, η νέα επιστροφή του υπερ-franchise που κατάφερε να δημιουργήσει ένα δικό του υπο-είδος και μετά να το ξεπεράσει, κάνει σαφείς τις βλέψεις του από τα πρώτα λεπτά της εξαντλητικής του διάρκειας: όχι απλώς να φτάσει τα στάνταρ της κινηματογραφικής saga που είναι πια οι περιπέτειες των βασιλιάδων της παράτολμης οδήγησης, αλλά να τα ξεπεράσει σε παρανοϊκή εκρηκτικότητα και ιλιγγιώδη ταχύτητα, προτού προλάβεις να του πεις μια καλησπέρα.
Με παραπάνω από απλόχερη την αριστοτεχνικά φτιαγμένη δράση της, το σασπένς κουρδισμένο στην εντέλεια, και την πλοκή σφιχτή κι όσο περίπλοκη χρειάζεται για να έχει όσες καινούριες στροφές και κουβαριάσματα απαιτούνται για να γεμίσει η διάρκειά της χωρίς να σε μπουχτίσει, η νέα περιπέτεια του Dom Toretto και της ομάδας του κατορθώνει να ανεβάσει με αξιώσεις το διακύβευμα της ιστορίας της σε James-Bond-ικά επίπεδα παγκόσμιας απειλής (βοηθά τα μάλα η κατά-τι-over-the-top, αλλά εν γένει πειστική, εμφάνιση της Charlize Theron στον απειλητικό ρόλο της αρχινέμεσης της παλιοπαρέας), ενώ η πολυποίκιλη και πλήρως ευφράδης σοδειά του φιλμ σε τύπους δράσης (απ’ τα αμαξοκυνηγητά στα περίπλοκα shoot-em-up πυρογρονθοκοπήματα, κι από εκεί στα ωμά, αγνά πυξ-λαξ ξυλίκια με αψεγάδιαστο πρωτεργάτη τον Jason Statham), το κάνει φαβορί για μια θέση στα υψίπεδα των καλύτερων ταινιών αναπολογητικής τεστοστερονικής υπερδιέγερσης.
Ο κατά τι θορυβώδης φετιχισμός του επινικελωμένου αμαξώματος, του τρομπαρισμένου μούσκουλου, του φλεγόμενου πυρομαχικού και του αιωρούμενου κατάλοιπου των απανωτών εκρήξεων είναι βέβαια αναμενόμενος, σεναριογράφος και σκηνοθέτης όμως, αμφότεροι ψημένοι στο franchise, καταφέρνουν να τα εξισορροπήσουν με μερικές εξαιρετικές επιδείξεις εφευρετικότητας σε κομβικές σκηνές απόλυτου χάους. Απογοητευτικό είναι ωστόσο το γεγονός πως όσο πιο βαθιά προχωράνε τα υπεράμαξα των πρωταγωνιστών στην πλοκή, τόσο πιο ελαστικοί γίνονται οι κανόνες φυσικής και λογικής εν γένει, ενώ υπάρχει επίσης πλέον και κάτι το εξαιρετικά άβολο στο να βλέπεις αμάξια να διασχίζουν πολυσύχναστα πάρκα με υπαίθριες αγορές σε κολασμένες ταχύτητες, στις ημέρες μετά τα χτυπήματα σε Νίκαιες, Λονδίνα και Στοκχόλμες. Απ’ την άλλη, βέβαια, το συγκεκριμένο franchise ποτέ δεν καμώθηκε πως έχει οποιαδήποτε επαφή με την πραγματικότητα…
L’ Empereur (March of the Penguins 2) / Το Ταξίδι του Αυτοκράτορα 2: Το Κάλεσμα (2/5)
Ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία του Luc Jacquet και αφήγηση του Lambert Wilson (στα ελληνικά από τον Διονύση Σαββόπουλο), διάρκειας 88 λεπτών, σε διανομή της Feelgood Entertainment
Η ζωή κι οι δυσκολίες του αυτοκρατορικού πιγκουΐνου, ως σύμβολα επιμονής και αφοσίωσης 2.
Εξαργυρώνοντας την εξωπραγματική δημοφιλία του πρώτου φιλμ, που αναδείχθηκε στο επικερδέστερο ντοκιμαντέρ Φυσικής Ιστορίας στην Ιστορία της Φυσικής Ιστορίας, ο Luc Jaquet επιστρέφει στα ίδια μέρη και τα ίδια χνάρια, με ακόμη καλύτερο εξοπλισμό για ακόμη εντυπωσιακότερα πλάνα, έχοντας όμως αφήσει πίσω στη Γαλλία την ικανότητά του να εντοπίσει και να αφηγηθεί μια εξίσου συναρπαστική, εγκολπωτική ιστορία. Ένας αυτοκράτορας ανάμεσα σε αυτοκράτορες, ο κεντρικός πιγκουΐνος – ήρωας του Jaquet μετατρέπεται ξανά σε σύμβολο αφοσίωσης κι επιμονής, αταλάντευτα προσηλωμένος στον έναν και μοναδικό στόχο για τον οποίο αξίζει να ζει και να πεθάνει κανείς: την προστασία του απογόνου του, ώστε να διασφαλίσει έτσι το μέλλον και τη συνέχιση του είδους και της ζωής. Όμως, παρά τα εντυπωσιακά πλάνα και τον πλούτο των μαγικών εικόνων, που εκτείνονται απ’ το αποχαυνωτικό στο συναρπαστικό κι απ’ το τελείως trippy στο ανεπιτήδευτα σπαρταριστό, το ευρείας κατανάλωσης, και ελαφρώς Disney-ο-ποιημένο του ντοκιμαντέρ (που δεν νοείται καν να ασχοληθεί με την επίδραση του ανθρώπινου παράγοντα στο περιβάλλον του πιγκουΐνου, καθότι εσχάτως η πραγματικότητα της υπερθέρμανσης έχει μετατραπεί σε αμφισβητούμενη θεωρία), πάσχει σε σημεία όπου η προηγούμενη ταινία αποτελούσε αδιαπραγμάτευτη επιτυχία: κουραστικό ανά διαστήματα, με την επαναληπτικότητα μοτίβων στείρων σε συναισθηματική και δραματουργική αξία, το Κάλεσμα του Jaquet στραβοπατά συχνά στη συνέχεια της εικόνας και τη δομή της αφήγησής του, ενώ αναπάντεχο φάλτσο προκύπτει και από την επιλογή της ελληνικής διανομής να αναθέσει το σπικάζ στον Διονύση Σαββόπουλο, ο οποίος με την σχεδόν κωμική, γεμάτη αχρείαστες παππουδίστικες χαριτωμενιές αφήγησή του, κινείται εκτός τονικότητας στο μεγαλύτερο διάστημα της ταινίας, αδυνατώντας και να αφουγκραστεί, και να αναδείξει το συναισθηματικό πλούτο των εικόνων που περιγράφει.
Dans les Forets de Siberie (In the Forests of Siberia) / Στα Δάση της Σιβηρίας (1.5/5)
Δραματική περιπέτεια υποψήφια για Cesar Μουσικής, σε σκηνοθεσία και σενάριο Safy Nebbou (από το βιβλίο του Sylvain Tesson), με τους Raphaël Personnaz, Evgeniy Sidikhin κ.ά., διάρκειας 105 λεπτών, σε διανομή της Danaos Films
Μπουχτισμένος απ’ την ανουσιότητα της καθημερινότητάς του, διαφημιστής μετακομίζει σε καλύβα στην άκρη της λίμνης Βαϊκάλης, όπου βρίσκει το νόημα της ζωής στη γνωριμία του με φυγόδικο λαθροκυνηγό και στα φλερτ του με πεινασμένη αρκούδα.
Ξεκινώντας ως ποιητικών διαστάσεων και υπαρξιακών προεκτάσεων αναμέτρηση του Δυτικού ανθρώπου με το επιβλητικό μέγεθος και την απρόβλεπτη αγριάδα της φύσης (η οποία απεικονίζεται σε όλο το αποστομωτικό της μεγαλείο, όσο ο φακός εξερευνά τις αχανείς εκτάσεις και τα τρομοκρατικά γινάτια της λίμνης Βαϊκάλης, συνοδεία της μαγευτικής μουσικής του Ibrahim Maalouf), το ενδιαφέρον του φιλμ εξατμίζεται γρήγορα, όταν προς τα μέσα της διάρκειάς του μεταθέτει το δραματουργικό του κέντρο βάρους για να μετατραπεί σε αφήγηση ενός εκβιασμένου (όσο κι αναπάντεχου) bro-μάντζου στην Άγρια Φύση. Χωρίς ιδιαίτερη στήριξη (και με μπόλικο σαμποτάρισμα) απ’ το αρκετά προβλέψιμο (κι ανεπεισοδιακά κοινότοπο) σενάριο, οι δυο πρωταγωνιστές αδυνατούν να βρουν το ερμηνευτικό βάρος που θα μπορούσε να φορτίσει με έναν ελάχιστο μαγνητισμό την οθόνη, τα τεκταινόμενα επί της οποίας αναλώνονται σε μια άγονη, στα όρια της εμμονής επαναληπτικότητα του στιλ «πρέπει να φύγεις από εδώ / μα εδώ είναι το όνειρό μου / δεν είναι τόπος εδώ για όνειρα / μα εδώ θέλω να ζήσω / δεν είναι εδώ τόπος να ζεις» και πάει λέγοντας.
Επίσης στις αίθουσες:
Un Sac de Billes (A Bag of Marbles) / Ο Δρόμος της Διαφυγής
Δυο νεαρά αδέρφια εβραϊκής κατοχής θα αψηφήσουν όλους τους κινδύνους της γερμανοκρατούμενης Γαλλίας, προκειμένου να εντοπίσουν και να ξανασυναντήσουν την οικογένειά τους, σε remake της ομότιτλης ταινίας του 1975. Ιστορικό δράμα σε σκηνοθεσία και σενάριο Christian Duguay, με τους Richard Constantini, Paul-Eric Shulmann, Joseph Goldenberg, διάρκειας 105 λεπτών, σε διανομή της Odeon
