Σε μια εποχή σαν την δική μας που το φαίνεσθαι καθορίζει σχεδόν όλες τις πτυχές της ζωής μας, δυο νέοι εκεί κοντά στα 25, αποφάσισαν πως είναι πιο ωραίο να τσαλακώνεσαι και να εκφράζεις τα συναισθήματά σου, όπως εσύ αισθάνεσαι καλύτερα.
Ο Πάνος Τζέμης και ο Αλέξης Ζέρντης εκφράζονται καλύτερα μέσω της ποίησης και μόλις πρόσφατα εκδώσανε την πρώτη τους ποιητική συλλογή σε βιβλίο, γιατί τα ποιήματά τους έχουν και δική τους σελίδα στο ίνσταγκραμ που μετρά 99.300 ακόλουθους. Η Popaganda μίλησε μαζί τους και εκείνοι απάντησαν από κοινού στις ερωτήσεις μας, γιατί έτσι κάνουν οι μεγάλες ομάδες.
Πότε ξεκίνησε για σας η περιπέτεια της ποίησης; Δύσκολη ερώτηση, νομίζω ότι το μικρόβιο της ποίησης μπήκε σε πολύ μικρή ηλικία διαβάζοντας κυρίως, Λειβαδίτη, Ρίτσο, Ελύτη, Νερούδα, Μπουκόφσκι και τους άλλους μεγάλους ποιητές. Να γράφουμε αρχίσαμε όλως περιεργως την ίδια περίοδο, πριν 3 χρόνια περίπου. Ίσως ο ένας να παρακίνησε και τον άλλο. Ο λόγος που ξεκινήσαμε ήταν γιατί θέλαμε να εκφράσουμε με κάποιον τρόπο όλα αυτά που νιώθαμε και προσπαθούσαν να βγούνε προς τα έξω. Και τελικά βρήκαμε έναν που μας ταίριαξε.
Το κεφάλαιο που λέγεται ίνσταγκραμ, πως δημιουργήθηκε; Η ιδέα για το Instagram ήρθε γιατί εκείνον τον καιρό είχαν αρχίσει να κυκλοφορούν στο διαδίκτυο πολλά quotes και αντίστοιχες σελίδες και το είδαμε σαν μια ωραία ιδέα κυρίως για να συγκεντρώσουμε κάπου όσα είχαμε γράψει. Για εμάς ξεκίνησε δηλαδή, πιο πολύ η σελίδα. Έτσι ένα βράδυ καλοκαιριού στην όμορφη Θεσσαλονίκη ξεκίνησε το ταξίδι του nights_quotes.
Εκδώσατε εσείς οι ίδιοι το βιβλίο. Πώς πήρατε μια τέτοια απόφαση, που φαντάζομαι συνοδεύεται και από πολλές δυσκολίες; Το βιβλίο τώρα είναι μια μεγάλη ιστορία, για να σου δώσουμε να καταλάβεις δεν το είχαμε ποτέ στο μυαλό μας. Η παρακίνηση ήρθε από ίδιους τους ακόλουθους της σελίδας που ήθελαν να έχουν τα ποιήματα συγκεντρωμένα κάπου και να τα διαβάζουν τα βράδια. Οπότε μετά από κάποιες συζητήσεις με πιο έμπειρους στο θέμα, και σε αυτό μας έδωσε κάποιες πληροφορίες και ο Γιάννης Πολίτης και θέλω να το αναφέρω γιατί είναι κάτι πολύ όμορφο να σου δίνει συμβουλές ένας «ανταγωνιστής», καταλήξαμε στην αυτοέκδοση. Οι δυσκολίες ήταν αρκετές μπορώ να πω λόγο της γραφειοκρατίας κυρίως, που υπάρχει στην Ελλάδα αλλά τελικά τα καταφέραμε.
Για δυο νέους άντρες σαν κι εσάς και με όλα τα στερεότυπα που έχει η κοινωνία για το πρότυπο του Alpha Male, είναι εύκολο να δείξουν και την ευάλωτη πλευρά τους; Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν μας εμπόδισαν στερεότυπα από το να κάνουμε αυτό που θέλουμε, οπότε ούτε τώρα έγινε αυτό με το πρότυπο του Alpha Male όπως το αποκαλείς. Η κάθε πλευρά μας έχει την γοητεία της, έτσι και η ευάλωτη.
Υπάρχει κάποιο ποίημα που θεωρείται ότι είναι πολύ προσωπικό και ίσως δεν θέλετε να το δημοσιεύσετε; Κάθε ποίημα κρύβει πίσω του τη δική του ιστορία, αλλά σίγουρα υπάρχουν κάποια που η ιστορία τους είναι λίγο πιο προσωπική και είναι κρυμμένα σε κάποιο τετράδιο. Ο λόγος που δεν τα έχουμε βάλει είναι ότι υπάρχουν κάποια πράγματα που θες να τα κρατήσεις για τον εαυτό σου, αλλά ποτέ δεν ξέρεις ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον διαβάσεις ένα από αυτά χωρίς να το ξέρεις.
Γιατί ποίηση και όχι κάποια άλλη μορφή γραπτής τέχνης; Γιατί ποίηση ε; Δεν μπορούμε να στο απαντήσουμε αυτό, νομίζω η κάθε μορφή τέχνης σε διαλέγει δεν την διαλέγεις εσύ. Οπότε μπορείς να ρωτήσεις την ποίηση γιατί μας διάλεξε.
Τί όνειρα έχετε για το βιβλίο σας; Το όνειρο μας για το βιβλίο και για τα ποιήματα μας γενικά, είναι να κάνουν όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους να αγαπήσουν την ποίηση, να δοκιμάσουν και οι ίδιοι να γράψουν όσα νιώθουν, να χαμογελάσουν, να κλάψουν να βρουν ένα κομμάτι τους μέσα στα ποιήματα μας. Με λίγα λόγια να νιώσουν σε μια κοινωνία που έχει σταματήσει να νιώθει. Και δεν μιλάμε μόνο για έρωτα αλλά και αγάπη για τον συνάνθρωπο που στους δύσκολους καιρούς που ζούμε όλοι το έχουμε ανάγκη. Και κάποια στιγμή μετά από πολλά πολλά χρόνια να το διαβάζουμε και εμείς παρέα και να ζούμε ξανά όλες αυτές τις μικρές-μεγάλες ιστορίες.