Στα γρήγορα: Δεύτερο album για το ντουέτο από το Brighton τρία χρόνια μετά το ομώνυμο ντεμπούτο τους.
Την ακούσαμε: Μην σας παραπλανά ο τίτλος, δεν θα ακούσετε κάποια φοβερή «νταρκίλα». Αυτό που θα ακούσετε είναι δέκα κομμάτια που «προσκυνάνε» τον Josh Homme και την όχι πολύ βαριά stoner προσέγγιση των Queens of the Stone Age, με πιο μελωδικά ρεφρέν και περισσότερες φωνητικές αρμονίες. Σε γενικές γραμμές, χλιαρό δεύτερο album αλλά με την έντονη αίσθηση ότι πρόκειται για μπάντα που ακούγεται πολύ καλύτερη live.
Τρέξε μακριά: Aν διαβάζοντας τις λέξεις Songs for the Deaf το μυαλό σου πάει σε κάποιο μουσικό εγχειρίδιο για όσους έχουν χάσει την ακοή τους.
Τ’ είπες τώρα; «Σκληρά riffs, drums-φωτιά και μία glam κομψότητα πυροδοτούν κομμάτια τα οποία βρίσκονται μεταξύ των Queens of the Stone Age και των Muse.» –The Guardian
Να τ’ αφήσω; 69/100 –Metacritic
https://www.youtube.com/watch?v=ZSznpyG9CHY
