Στα γρήγορα: Έβδομη δισκογραφική δουλειά για την παρέα του Josh Homme στην Matador και σε παραγωγή του «όποιον-δίσκο-κι-αν-σηκώσεις-πιθανόν-να-με-βρεις από-κάτω» Mark Ronson.
Την ακούσαμε: Οπωσδήποτε εδώ και αρκετά χρόνια οι Queens of the Stone Age δεν έχουν και ιδιαίτερη σχέση με το stoner. Εξίσου σίγουρο είναι ότι δεν ακούγονται όσο macho φαίνονται. Αλλά αυτά είναι γνωστά. Τα νέα στην προκειμένη είναι ότι έμαθαν και να χορεύουν. Κι όταν λέμε χορεύουν, δεν παρατάνε ποτέ τις κιθάρες, αλλά πότε το «κουνάνε» με “heavy” πρόσημο (“The Way You Used To”), πότε φλερτάρουν με μια πιο punk εκδοχή των B-52s (“Head Like A Haunted House”) κάνουν και ένα funk πέρασμα στο “The Evil Has Landed” το οποίο θα μπορούσε με χαρακτηριστική ευκολία να είναι και track του προηγούμενου δίσκου τους, …Like Clockwork. Παραδόξως, το album κλείνει με μία αρκετά radio-friendly μπαλάντα που μάλλον είναι και η πιο αδύναμη στιγμή του δίσκου (“Villains of Circumstance”). Στον αντίποδα, το συμπαθέστατο opening track “Feet Don’t Fail Me” στο οποίο ο Homme μιλάει για τη σχετική υπαρξιακή κρίση που πάει πακέτο με τα 40something. Λέτε γι’ αυτό να έχει αποφασίσει να μετατρέψει τη μπάντα του σε απλό ψυχαγωγικό θίασο;
Τρέξε μακριά: Αν έχεις μείνει σε εποχές Welcome to Sky Valley και τέτοια. Δεν πειράζει, καλά είναι εκεί στην έρημο, άραξε.
Τ’ είπες τώρα; «Το “Queens of the Stone Age” πάντα ακουγόταν το ιδανικό όνομα για μία glam μπάντα, αν και οι heavy rock υπνωτιστές του Josh Homme ποτέ δεν ακούγονταν ως τέτοια. Aλλά το πλησιάζουν περισσότερο από ποτέ με το Villains.» –Rolling Stone
Να τ’ αφήσω; 80/100 –Metacritic
https://www.youtube.com/watch?v=LxijhTgxkyk
