Στα γρήγορα: Δέκατο τέταρτο studio album για τους μεγάλους της old school σχολής, το οποίο κυκλοφόρησε μόνο μέσω streaming (αλλά πλέον, θα το βρείτε και σε άλλες αγαπημένες πλατφόρμες).
Την ακούσαμε: Ένα album που τιμά τις ρίζες του από μία μπάντα που τιμά το κοινό της. Ζόρικα beats, έντονη κιθάρα, «στεγνά» drums που εκτός από το παρελθόν των ίδιων των Public Enemy, θυμίζουν Run DMC και Beastie Boys. Στιχουργικά δεν θα μπορούσαν να μην είναι καταγγελτικοί τόσο προς τον Grab-women-by-the-pussy Πρόεδρο των ΗΠΑ (“Looks like 45 done lied again/ Grabbin’ planets, territories, not to mention women” στο “Toxic”) ενώ άλλες φορές πέφτουν σε χίπικα κλισέ (“Let ‘It’ be whatever you believe in/ It can’t stop, won’t stop, not a one-size fit/ Whatever you want in the world, start by being It” στο κατά τ’ άλλα, ένα από τα δυνατότερα κομμάτια του δίσκου, “So Be It”).
Τρέξε μακριά: Αν ακούγοντας τη φράση It takes a nation of millions to hold us back πιστεύεις πως πρόκειται για κάποια ακτιβιστική οργάνωση.
Τ’ είπες τώρα; «Το μήνυμα των Public Enemy είναι πιο ισχυρό όταν οι στίχοι μένουν ανοιχτοί για τους ακροατές να βουτήξουν σε αυτούς.» –Consequence of Sound
Να τ’ αφήσω; (Don’t) Believe the Hype.
https://www.youtube.com/watch?v=e06P0LMQvzs&t=28s
