Φαντάσου ότι είσαι έφηβος, γύρω στα 16 και μια συνηθισμένη μέρα που βαριέσαι λίγο στο σχολείο, σου ανακοινώνουν ότι μπορείς να δηλώσεις συμμετοχή σε ένα workshop χορού με άλλους συμμαθητές σου, με προοπτική μιας τελικής παράστασης στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών (που ίσως να μην ξέρεις τι ή που είναι). «Εγώ χορό;» ίσως και να είναι η πρώτη σου σκέψη, ειδικά αν είσαι αγόρι για να την ακολουθήσει μια του στιλ «εντάξει στα πάρτυ και στην τριήμερη, αλλά πρόβες και παράσταση; Το πράγμα σοβαρεύει». Κι όμως, οι πιθανότητες να πειστείς τελικά είναι μεγάλες, όπως αποδεικνύει το project Dancing to Connect που πραγματοποιείται φέτος για τρίτη χρονιά στην Ελλάδα. Την Κυριακή 22 Μαρτίου, 200 μαθητές θα παρουσιάσουν στη σκηνή της Στέγης ενδιαφέρουσες και ετερόκλητες χορογραφίες με κοινό παρονομαστή την ενωτική δύναμη του χορού.
Τί είναι όμως το Dancing to Connect; «Πριν από περίπου 9 χρόνια, η ομάδα χορού της Νέας Υόρκης, Battery Dance Company, βρέθηκε στη Γερμανία σε κάποια μαθητικά σεμινάρια. Εκεί, ο Jonathan Hollander, καλλιτεχνικός διευθυντής και πρόεδρος της Battery, διαπίστωσε ότι οι έφηβοι είχαν να προσφέρουν κάτι εξαιρετικά δυνατό», λέει ο χορευτής και χορογράφος Clement Mensah που βρίσκεται στην Αθήνα για το project. Έκτοτε, το πρόγραμμα έχει φιλοξενηθεί σε περισσότερες από 30 χώρες σε όλο τον κόσμο, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία. Στην Ελλάδα έφτασε το 2013, όταν οι πέντε χορευτές της Battery ήρθαν στην Αθήνα και συνεργάστηκαν με άλλους πέντε Έλληνες χορευτές και χορογράφους, δείχνοντάς τους τη μεθοδολογία. Την επόμενη χρονιά τα μέλη της Battery αντικαταστάθηκαν με άλλους πέντε Έλληνες, με έδρα τα σχολεία της Πάτρας και της Αθήνας. «Τα ζευγάρια που επισκέπτονται τα σχολεία πρέπει να είναι πάντα άνδρας-γυναίκα. Είναι ωραίο να υπάρχουν και οι δύο ρόλοι σαν πρότυπα για τα παιδιά, γιατί συχνά υπάρχουν στερεότυπα σε σχέση με τα φύλα και το ποιός χορεύει τι. Έτσι βλέπουν ότι οι γυναίκες δασκάλες μπορούν να κάνουν και ακροβατικά και ότι αντίστοιχα οι άντρες δεν είναι οι “μπαλαρίνοι” που φαντάζονται. Οι ομάδες με τις οποίες δουλεύουμε αποτελούνται το πολύ από 22 άτομα, και κατά προτίμηση από διαφορετικές τάξεις. Το ιδανικό είναι 10 αγόρια και 10 κορίτσια», εξηγεί η χορεύτρια Κάντυ Καρρά που συμμετείχε στο project από την πρώτη χρονιά. Στον προβληματισμό του αν τα αγόρια στην εφηβεία ενδιαφέρονται εξίσου με τα κορίτσια για ένα τέτοιο project, ως απάντηση η Κάντυ δίνει το παράδειγμα ενός σχολείου το οποίο συμμετείχε με την αναλογία 12 αγόρια-8 κορίτσια.
«Το πιο διασκεδαστικό πράγμα όταν δουλεύεις με εφήβους είναι το ότι ενώ ανακαλύπτουν τη δημιουργικότητά τους και τις αμέτρητες δυνατότητες έκφρασης ενός πράγματος που τους δίνει, την ίδια στιγμή με ρωτάνε αν αυτό είναι σωστό ώστε να το προχωρήσουν. Το πιο δύσκολο από την άλλη είναι πάντα η αρχή, όταν πρέπει να κερδίσω την εμπιστοσύνη τους», εξηγεί ο Clement, ενώ προσθέτει ότι ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα που του έχει δώσει η ενασχόλησή του με το Dancing to Connect είναι το ότι «σαν δάσκαλος δεν χρειάζεται να έχεις πάντα μια έτοιμη απάντηση. Το να δημιουργείς και να τους δίνεις επιλογές είναι η απάντηση».
Η εμπιστοσύνη φαίνεται να είναι πράγματι αναγκαία αρχή, όταν πρόκειται για μια τόσο συμπυκνωμένη διαδικασία. Συγκεκριμένα, τα παιδιά κάνουν τέσσερις ώρες πρόβα, καθημερινά για μια εβδομάδα πριν την τελική παράσταση. Η χορευτική εμπειρία δεν παίζει ρόλο στην επιλογή των αιτήσεων, αλλά κρίνεται σημαντική η διάθεση συνεργασίας και έκφρασης. «Είναι παιδιά με προβληματισμούς, που βλέπουν τι γίνεται γύρω τους και θέλουν να δημιουργήσουν και να εκφραστούν. Παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν στην αρχή, βλέπουμε ότι έχουν πολλή ανάγκη να εκφραστούν, να νιώσουν μέλη αυτής της δημιουργικής κοινότητας. Όλοι μας, ακόμα κι αν δεν έχουμε κάνει ποτέ χορό, έχουμε έναν τρόπο κίνησης που είναι και τρόπος επικοινωνίας, μια κοινή γλώσσα. Αυτό είναι και το πνεύμα του προγράμματος, η μικρή συμβολή του καθενός στην ομάδα, η συνεργασία», λέει η Κάντυ για τη συνεργασία της με τους εφήβους. Η ίδια και άλλοι εννέα χορευτές (Νικολέτα Καρμίρη, Ανδρονίκη Μαραθάκη, Γιάννης Νικολαΐδης, Άρης Παπαδόπουλος, Μάρθα Πασακοπούλου, Δημόκριτος Σηφάκης, Έλενα Σταυροπούλου, Αντώνης Στρούζας, Μαρία Φουντούλη, Ηλίας Χατζηγεωργίου) ανέλαβαν φέτος σχολεία των Ιωαννίνων και της Αθήνας.
«Οι δάσκαλοι είμαστε πραγματικά εντυπωσιασμένοι και “ερωτευμένοι” με την όλη διαδικασία, μας φαίνεται δώρο να ερχόμαστε σε επαφή με αυτές τις ηλικίες του σχολείου, της εφηβείας και μας αλλάζει κι εμάς σαν ανθρώπους», περιγράφει η Κάντυ την εκπαιδευτική διαδικασία. Τί οραματίζονται όμως οι εμπνευστές ενός τόσο καινοτόμου και ενδιαφέροντος προγράμματος για το μέλλον του; «Το όραμα της ομάδας, πάνω στο οποίο ήδη δουλεύουμε, είναι να ενταχθεί το Dancing to Connect στο παραδοσιακό εκπαιδευτικό σύστημα κάθε χώρας».
Κυριακή 22 Μαρτίου, 19.00, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.
Η είσοδος είναι δωρεάν και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Η διανομή των δελτίων εισόδου ξεκινά 1 ώρα πριν από κάθε εκδήλωση. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
![[Και όσο γλυκαίνω από τις θύμησες και τις τριανταφυλλιές], του Χρήστου Πυθαρά](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/02/14991378_1630575106968289_6100419817607109380_o-300x200.jpg)
