Στα γρήγορα: Πρόκειται για τον κατά κόσμο συνθέτη και παραγωγό Tim Conley ο οποίος, όπως υποθέτετε από τον τίτλο του δίσκου, «πειράζει» κομμάτια του Thelonious Monk.
Την ακούσαμε: Οι 16 συνθέσεις, όσο κι αν απομακρύνονται από τις αρχικές, εξακολουθούν να έχουν τον πυρήνα τους σε αυτές και σέβονται την καταγωγή τους. Από drum ‘n’ bass (“Epistrophy”) μέχρι techno (“‘Nutty”), το ηλεκτρονικό στοιχείο μοιάζει περισσότερο να δίνει ώθηση στα θέματα να ξεδιπλωθούν, ενίοτε ακόμη και με κλασική κιθάρα (“Friday The 13th”) και είναι αισθητό, αλλά στέκεται πάντα κάπως ταπεινά στο πλάι. Μπορεί κανείς να βαφτίσει την όλη προσπάθεια avant garde, όχι λόγω κάποιας έπαρσης, αλλά ακριβώς γιατί, 101 χρόνια μετά τη γέννηση του δημιουργού τους, οι συνθέσεις ακούγονται φρέσκες με έναν τρόπο απροσδόκητο αλλά και προσιτό.
Τρέξε μακριά: Αν για σένα, ο Monk δεν είναι Mast.
Τ’ είπες τώρα; «Ο Tim Conley εκτελεί τη μαγεία της ανανέωσης ενός καταλόγου που είναι αιωνίως νέος για κάποιον να ξεκινήσει.» –Noisey
Να τ’ αφήσω; Δείγμα δωρεάν για να αποφασίσεις:
