Με την πολύτιμη εκπαιδευτική του δράση να ανθίζει ακόμη περισσότερο και το μότο «Aς πάρουμε τα παιδιά στα σοβαρά!» να ακούγεται ακόμη πιο ισχυρά, άνοιξε τις πύλες του και φέτος το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους. Με κέντρο τον Πύργο και την Αμαλιάδα, η διοργάνωση επεκτείνεται στην ευρύτερη Περιφέρεια της Δυτικής Ελλάδας (Λεχαινά, Γαστούνη, Ζαχάρω, Βαρθολομιό κλπ.), προσφέροντας εδώ και χρόνια μοναδικό έργο στα παιδιά και τους έφηβους που απολαμβάνουν ολόψυχα τη δυνατότητα που τους παρέχει, να μιλήσουν μέσω της εικόνας στον κόσμο μας.
Προβολές εξαιρετικών ταινιών από όλο τον κόσμο -από το Χονγκ Κονγκ ως τη Βολιβία, από την Ευρώπη ως την Τανζανία, από τη Νέα Ζηλανδία ως την Παλαιστίνη-, με τα θέματα που απασχολούν τους νέους -από το ερωτικό σκίρτημα, τη φιλία, την αλληλεγγύη ως τον πόλεμο, την ενδοοικογενειακή βία, την κοινωνική διάκριση, την απώλεια. Τέσσερα διαγωνιστικά τμήματα -μυθοπλασίας μεγάλου μήκους, μυθοπλασίας μικρού μήκους, animation μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ “KIDS & DOCS” (που γίνεται στην Αμαλιάδα), με 63 συνολικά ταινίες. Εργαστήρια, πάνω από 40, όπου συμμετέχουν σχολεία και νέοι από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Δράσεις και εκδηλώσεις, masterclass και σεμινάρια για εκπαιδευτικούς. Ένα πλούσιο πρόγραμμα ως τις 7 Δεκεμβρίου, πάντα με ελεύθερη είσοδο για όλους, “χτίζει” την πιο κεφάτη κινηματογραφική γιορτή της χώρας που διανύει αισίως την 27η χρονιά της, με πρωταγωνιστή το παιδί.
Με νέο καλλιτεχνικό διευθυντή τον πολύπλευρο Παντελή Παντελόγλου, που έχρισε διάδοχό του στην περσινή τελετή λήξης ο πολυαγαπημένος, πάντοτε δραστήριος (κι από τη θέση του σύμβουλου πλέον), Δημήτρης Σπύρου. Ο σκηνοθέτης που έδωσε στο όραμά του -ένα φεστιβάλ κινηματογράφου για παιδιά- σάρκα και οστά πριν τρεις περίπου δεκαετίες, όταν κανείς δεν σκεφτόταν κάτι αντίστοιχο εδώ κι έχει τιμηθεί από την Διεθνή Ένωση Κινηματογράφου για Παιδιά και Νέους CIFEJ, το 2021, με το Lifetime Achievement Award, ως “το σημαντικότερο πρόσωπο στην ιστορία του παιδικού και νεανικού κινηματογράφου στην Ελλάδα”. Συνοδοιπόρος, σύμμαχος και συνεργάτης στο όνειρό του, ο εξαίρετος Νίκος Θεοδοσίου έδωσε την κάμερα στα ίδια τα παιδιά και έτσι γεννήθηκε το άλλο μεγάλο κι αυτόνομο “αδερφάκι” του φεστιβάλ, η Camera Zizanio, η Ευρωπαϊκή Συνάντηση Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας που τα πιτσιρίκια και οι έφηβοι λατρεύουν φανατικά. Στην 24η χρονιά της και με νέο καλλιτεχνικό διευθυντή τον Μανώλη Μελισσουργό, που έχρισε επίσης άξιο διάδοχό του στην ίδια τελετή λήξης ο Νίκος Θεοδοσίου, παραμένοντας ο ίδιος στη θέση του σύμβουλου, επιτελεί σπουδαίο έργο. Κι εδώ να σημειώσω πως αυτή η τελετή λήξης με την ταυτόχρονη παράδοση σκυτάλης στους νεότερους, από δύο ανθρώπους που μαζί με τον Χρήστο Κωνσταντόπουλο (τον πρόεδρο της Διοικούσας Επιτροπής της ΚΟΙΝΣΕΠ Φεστιβάλ Ολυμπίας), αποτέλεσαν μια ισχυρή, παθιασμένη τριάδα (ιδρυτές και της Δημιουργικής Ομάδας για την Οπτικοακουστική Έκφραση των Νέων Ανθρώπων «Νεανικό Πλάνο») η οποία με σταθερά βήματα ανόδου έβαλε τα θεμέλια, έχτισε κι έδωσε άλλη διάσταση στην κινηματογραφική εκπαίδευση στην Ελλάδα, ήταν από τις πιο συγκινητικές κι αξέχαστες στιγμές που έχω βιώσει σε φεστιβάλ.
Η φετινή κεντρική διοργάνωση ρίχνει ακόμη περισσότερο βάρος στο εκπαιδευτικό και επαγγελματικό της πρόγραμμα, διοργανώνοντας δύο πολύ ενδιαφέρουσες δράσεις για τη στήριξη της παραγωγής ελληνικών ταινιών για παιδιά: τη 2η Διεθνή Συνάντηση για την Κινηματογραφική Εκπαίδευση, με στόχο οι Έλληνες και ξένοι συμμετέχοντες να γνωρίσουν τις τάσεις, τις πρακτικές και τις σύγχρονες προκλήσεις στον χώρο της κινηματογραφικής εκπαίδευσης. Η διήμερη συνάντηση αυτού του Σαββατοκύριακου, απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς που επιθυμούν να εντάξουν δημιουργικά τον κινηματογράφο στην εκπαιδευτική διαδικασία, σε ειδικούς της κινηματογραφικής εκπαίδευσης που επιθυμούν να είναι σε επαφή με καλές πρακτικές και να συμμετέχουν στον αναγκαίο διάλογο του χώρου και σε δημιουργούς που αναζητούν τρόπους προσέγγισης του παιδικού και εφηβικού κοινού.
Την Ημέρα Ελληνικού Κινηματογράφου για Παιδιά, στις 4 Δεκεμβρίου, με εκδηλώσεις ελληνικού ενδιαφέροντος που απευθύνονται σε Έλληνες και ξένους, προβάλλοντας την εγχώρια κινηματογραφική παραγωγή για παιδιά και νέους. Συγκεκριμένα, θα γίνει η τελική παρουσίαση του 7ου Olympia “Creative Ideas” Pitching Lab, ενέργειας που στοχεύει στην ενίσχυση της ελληνικής παραγωγής ταινιών για παιδιά και νέους, η οποία βρίσκεται σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα από της υπόλοιπης Ευρώπης. Το Pitching Lab σταδιακά εντάσσεται στο πλαίσιο της αλυσίδας «The Οlympia Effect», που στοχεύει να αναπτύξει δράση σε όλα τα στάδια δημιουργίας μιας ταινίας. Παράλληλα, την ίδια μέρα θα πραγματοποιηθεί το νέο αφιέρωμα «Ίχνη: Προς έναν σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο για παιδιά» με 10 ταινίες μικρού μήκους, μυθοπλασίας και animation, σπουδαστικές και μη, που καταδείχνουν την άνοδο της φετινής εθνικής παραγωγής. Τη μέρα θα κλείσει η απονομή των βραβείων των δύο παραπάνω προγραμμάτων.
Είναι πλέον πολύ σημαντικό να κατανοηθεί πόσο καθοριστικής σημασίας είναι η χρήση της Έβδομης Τέχνης στην εκπαιδευτική διαδικασία, σε μια εποχή που η Εικόνα τα σαρώνει όλα. Το Φεστιβάλ Ολυμπίας και η Camera Zizanio έχουν συμβάλλει μοναδικά σε αυτό με το έργο τους. Μόνο πέρσι πάνω από 10.000 παιδιά όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων παρακολούθησαν τις προβολές του φεστιβάλ σε όλη την Ηλεία, αλλά και τα πολυάριθμα δωρεάν κινηματογραφικά εργαστήρια που διοργάνωσε κι όπου συμμετέχουν είτε μεμονωμένα παιδιά και έφηβοι είτε ολόκληρα σχολεία –φέτος μόνον 150 σχολεία έχουν ζητήσει ήδη να λάβουν μέρος σε αυτά. Μάλιστα, μία από τις αλλαγές που φέρνει αυτή η χρονιά είναι, και για τις δύο διοργανώσεις, «η στοχευμένη και άμεση επικοινωνία με τις νέες και τους νέους του Πύργου για μεγαλύτερη εμπλοκή στα εργαστήριά μας», όπως τονίζει ο Μανώλης Μελισσουργός στη συζήτησή μας λίγο πριν την έναρξη της πολύχρωμης γιορτής.
Δεν θα ξεχάσω κάποια στιγμή που ένας σκηνοθέτης-καθηγητής σε σχολή κινηματογράφου μου είχε πει: «Τα παιδιά που έρχονται στις σχολές κινηματογράφου από την Πελοπόννησο, μας έρχονται έτοιμα». Το θέμα όμως δεν είναι ότι κάποια από αυτά τα παιδιά θα ακολουθήσουν τον δρόμο της κινηματογραφικής δημιουργίας. Αλλά ότι αυτά τα εργαστήρια, οι προβολές και η συμμετοχή στις δράσεις του φεστιβάλ, συμβάλλουν με τον καλύτερο τρόπο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους. Γιατί όπως είχε πει πέρσι στην popaganda ο Παντελής Παντελόγλου -ο οποίος από το 2023 κατέχει και τη θέση του προέδρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση Παιδικού Κινηματογράφου (ECFA)-, η κινηματογραφική εκπαίδευση «επιτρέπει στα παιδιά να κατανοούν και να αποκωδικοποιούν τις εικόνες γύρω τους, να τις ελέγχουν καλύτερα, διεξοδικότερα και πιο διεισδυτικά, να μην τις εξετάζουν μόνον αυτοτελώς δηλαδή. Η εμπειρία του φεστιβάλ είναι κοινωνική και για πολλά παιδιά αποτελεί το πρώτο τους άνοιγμα σε άλλες κουλτούρες και αντιλήψεις. Δεν μιλάμε μόνο για τον κινηματογράφο, αλλά για τη ζωή γενικότερα. Όπως λέει κι ένας Ισπανός συνάδελφος, “δεν με νοιάζει αν θα βγάλουμε τον επόμενο Αλμοδόβαρ”. Αν κάποια απ’ αυτά τα παιδιά βρουν την έκφρασή τους στο μέσο του κινηματογράφου, είναι βέβαια ευπρόσδεκτο, αλλά το κύριο ζητούμενο είναι ν’ ανοίξουν τις κεραίες τους».
Αρκεί να κοιτάς τα χαμόγελα ευτυχίας στα πρόσωπα των εφήβων που μαζεύονται από κάθε γωνιά του κόσμου στο Συνεδριακό Κέντρο του Πύργου για να πάρουν μέρος στο πολυεθνικό εργαστήριο Mythos project της Camera Zizanio για να καταλάβεις πόσο σημαντικό είναι όλο αυτό που συμβαίνει. Το μεγαλύτερο και μακροβιότερο κινηματογραφικό εργαστήριο του είδους του στην Ευρώπη και αναμφισβήτητα το σημαντικότερο από άποψη συμμετοχών και παραγόμενου έργου, πραγματοποιείται φέτος για 14η χρονιά. Παιδιά από το εξωτερικό μαζί με συνομηλίκους τους από τον Πύργο και την Ηλεία συγκροτούν ομάδες που μέσα σε πέντε μέρες δημιουργούν ταινίες μικρού μήκους πάνω σε συγκεκριμένο θεματικό άξονα, με φυσικό ντεκόρ την πόλη του Πύργου και τα περίχωρα. Φέτος συμμετέχουν 100 άτομα (20 από τον Πύργο) από 18 χώρες και θέμα της δράσης είναι η «Διεκδίκηση». Θέμα που έδωσε αφορμή να πούμε δυο λόγια με τον Μανώλη Μελισσουργό, τόσο για το Mythos Project όσο και για τη γενικότερη δράση της Camera Zizanio η οποία φέτος εμπνέεται από τον Αλμπέρ Καμύ.
Στα τρία διαγωνιστικά τμήματα Ελληνικό, Ευρωπαϊκό και Διεθνές (με τρεις ηλικιακές κατηγορίες το καθένα), της Camera Zizanio θα παρουσιαστούν 177 ταινίες μικρού μήκους (ανάμεσά τους 83 ελληνικές και 37 με θηλυκή υπογραφή) που δημιούργησαν παιδιά και έφηβοι από 57 χώρες, με τις κάμερες, τα τάμπλετ, τα κινητά τους είτε στο πλαίσιο σχολικών δραστηριοτήτων, είτε ατομικά. «Θεματικά, αν βγαίνει ένα συμπέρασμα από τις ταινίες της Camera Zizanio», υπογραμμίζει o Μανώλης Μελισσουργός, «είναι ότι τα νέα άτομα τα απασχολεί και ασχολούνται έντονα με την ψυχική υγεία σε διάφορες εκφάνσεις της, το οποίο αποδίδω και στην πανδημία ως απότοκό της, ενώ ζητήματα έμφυλων διεκδικήσεων και συμπερίληψης εμφανίζονται όλο και πιο δυναμικά στο προσκήνιο, και βέβαια δεν θα μπορούσαν να λείπουν ταινίες για την κλιματική αλλαγή και την οικολογία. Παράλληλα, ενδιαφέροντες διάλογοι προκύπτουν αβίαστα μεταξύ των ταινιών. Χαρακτηριστικά αναφέρω την ταινία μιας νεαρής Αμερικανίδας, που ασχολείται με την γυναικεία ματαιοδοξία και δείχνει την ηρωίδα της να πηγαίνει να πειράξει “μόνο λίγο τη μύτη της”, στο Beauty World της Fiona Buffington. Τον ίδιο καθρέφτη, διαλέγει η Eλληνίδα Φαίδρα Λούζη, με το εξαιρετικό χειροποίητο Φροντίδα Προσώπου, για να μας δείξει μια κακοποιημένη γυναίκα, με εξαιρετική κόντρα μουσική υπόκρουση. Αξίζει τέλος να σημειώσουμε ότι υπάρχει και μια ελληνική ταινία που ασχολείται με το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, The Falling Stones, από το Πρότυπο ΓΕΛ Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης. Γενικά υπάρχει μια ευρεία αντιπροσώπευση τόσο γεωγραφικά όσο και σκηνοθετικά».
Ενώ η πανταχού παρούσα εφηβική δημοσιογραφική ομάδα Zizanio News, με παιδιά 12-18 ετών, σου παίρνει την καρδιά με τα θέματά της είτε όταν σε σταματά για ρεπορτάζ στους δρόμους του Πύργου είτε στον πάντοτε sold out «Απόλλωνα», την κεντρική αίθουσα της διοργάνωσης, όπου προβάλλονται τα επιτεύγματά των Ζιζανίων, προκαλώντας σεισμό από χειροκροτήματα, γέλια και συγκίνηση.
Το φετινό θέμα των ταινιών του 14ου Mythos Project, όπου παίρνουν μέρος 100 νέα παιδιά, αφορά την «Διεκδίκηση», με αφορμή και τον «Επαναστατημένο Άνθρωπο» του Καμύ. Διεκδίκηση δικαιωμάτων, διεκδίκηση του μέλλοντός τους σε έναν κόσμο που καταστρέφεται από πολέμους και οικολογική καταστροφή, διεκδίκηση της ταυτότητας και οντότητάς τους στην ανατολή του Α.Ι.;
Η πρόταση για το φετινό Mythos Project ανήκει στην Λητώ Θεοδοσίου (σ.σ. Γενική Συντονίστρια της Camera Zizanio). Η αλήθεια είναι πως μας αρέσουν οι πολιτικές ταινίες και το πολιτικό σινεμά και δεν χάνουμε ευκαιρία να προτείνουμε τέτοιου είδους νεανικές δημιουργίες για να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα σε φεστιβάλ και θεματικές προβολές στο εξωτερικό. Ωστόσο, από άποψη, αφήνουμε επίτηδες το θέμα πάντα λίγο πιο ελεύθερο, γιατί έχει απείρως περισσότερο ενδιαφέρον να ανακαλύψουμε τι έχουν να πουν οι νεαρές και νεαροί δημιουργοί σε μια ταινία που έχουν να γυρίσουν σε πέντε μέρες. Οπότε θα απαντήσουμε στο τέλος του εργαστηρίου, τι εμπνεύστηκαν τελικά να διεκδικήσουν, αλλά είμαστε ήδη σίγουροι ότι το αποτέλεσμα θα μας δικαιώσει.
Η 24η Camera Zizanio εμπνέεται φέτος από την ρήση του Καμύ «Η πραγματική γενναιοδωρία προς το μέλλον, έγκειται στο να δίνουμε τα πάντα στο παρόν». Γιατί επιλέξατε αυτή τη συγκεκριμένη φράση; Τι βλέπετε στο παρόν και τι έρχεται στο μέλλον για τη νέα γενιά;
Η Camera Zizanio είναι ένα φεστιβάλ, βήμα ανάδειξης της νεανικής οπτικοακουστικής δημιουργίας και ενδυνάμωσης των νέων ανθρώπων. Ο Καμύ και το έργο του έχουν πολλά στοιχεία που με εκφράζουν περί τέχνης, δημιουργίας, ελευθερίας, ανθρώπινης συνθήκης, αλληλεγγύης – και ανυπακοής. Η συγκεκριμένη φράση είναι μια εσωτερική φωνή που εξωτερικεύεται και μας παρακινεί ως ομάδα και ως φεστιβάλ, μετά και την αλλαγή σκυτάλης του περασμένου Δεκέμβρη, να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερα -και μάλιστα τώρα, στον παρόντα χρόνο, στην παρούσα συνθήκη και με τις δικαιολογίες απούσες. Επιλέγοντας να σταθώ στα θετικά, η νέα γενιά έρχεται δυναμικά στο προσκήνιο, πιο ακομπλεξάριστη, πιο ανήσυχη και πιο κουλ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχει λύσει τα προβλήματά της. Αντίθετα, ένα συμπέρασμα που προκύπτει από την θέαση των φετινών ταινιών, όπως είπα, είναι ότι ζητήματα ψυχικής υγείας, την απασχολούν όλο και πιο έντονα. Διανύουμε μέρες που συζητάμε για πυρηνικά καταφύγια σε υπόγεια και σταθμούς μετρό στην Ευρώπη, οπότε όλο αυτό το μαύρο σύννεφο θα περάσει στην ψυχοσύνθεση και θα βγει ως πρόβλημα αλλά και ως καλλιτεχνική διέξοδος στο μέλλον που έρχεται.
Πόσο δυναμικά έχουν μπει τα ελληνικά σχολεία, στην κινηματογραφική εκπαίδευση; Την ακολουθούν, την πιστεύουν, την κάνουν όπλο τους για να απομακρύνουν τη νέα γενιά από το ΤικΤοκ και την πλύση εγκεφάλου των σόσιαλ; Αυξάνονται όλο και περισσότερο τα σχολεία που συμμετέχουν;
Έχουν γίνει σημαντικά βήματα και υπάρχουν εργαλεία και μέσα που όχι απλά δεν ήταν διαθέσιμα, αλλά ούτε καν δυνατότητες σε παλιότερες εποχές σε σχέση με την κινηματογραφική εκπαίδευση, το διαθέσιμο περιεχόμενο αλλά και την ευκολία δημιουργίας ταινίας εντός του σχολικού πλαισίου. Παρόλα αυτά, στο τέλος της ημέρας, καταλήγουμε πάντα σε εμπνευσμένους-και εμπνευστικούς- εκπαιδευτικούς, οι οποίοι δεν έχουν συχνά την υποστήριξη που χρειάζονται από αυτούς που παίρνουν τις κεντρικές αποφάσεις. Κι αυτό ισχύει συνολικά για την αντιμετώπιση των καλλιτεχνικών μαθημάτων στο σχολικό περιβάλλον και στις τρεις βαθμίδες. Επειδή τα σόσιαλ, το ΤικΤοκ, κι ότι άλλο υπάρχει ή προκύπτει είναι εδώ και είναι μέρος της καθημερινότητας των νέων, δεν μας επιτρέπεται να τα αντιμετωπίζουμε με νεολουδίτικη/αφοριστική διάθεση. Αντίθετα, για εμένα, το έργο του φεστιβάλ κινηματογράφου πρωταρχικά, αλλά και του εκπαιδευτικού στην βάση της συγκεκριμένης ερώτησης, είναι η ανακατεύθυνση της προσοχής και της εστίασης των νέων ατόμων στην καλλιτεχνική δημιουργία που δυνάμει εμπεριέχεται, ώστε από άκριτοι καταναλωτές περιεχομένου να γίνουν ενεργητικοί κριτές και δημιουργοί. Όσο για την αύξηση της συμμετοχής, τα στοιχεία είναι ενθαρρυντικά και αισιόδοξα ως προς το εύρος των δράσεων και την γεωγραφική διασπορά τους, με πολλή δουλειά όμως να απαιτείται για τη μαζικότερη απήχηση τέτοιων πρωτοβουλιών.
Πόσο έχει συμβάλει η Camera Zizanio στην δημιουργία ενός φυτώριου νέων σκηνοθετών;
Ελπίζουμε πολύ. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα, βαθιές σχέσεις και φιλίες με νέους σκηνοθέτες και σκηνοθέτριες που αναγνωρίζουν ότι έχουμε συμβάλλει στην εξέλιξή τους. Φέτος συνεργαστήκαμε ακόμα πιο στενά με ένα πλήθος φεστιβάλ, παρουσιάζοντας νεανικές δημιουργίες ή αναδεικνύοντας νεαρά ταλέντα. Μάλιστα εμπνευστήκαμε από αυτές τις σχέσεις, φτιάχνοντας το Camera Zizanio Crew, αλλά και την κινηματογραφική λέσχη του Φεστιβάλ Ολυμπίας, την ομάδα του Daily news και των Young Ambassadors, δίνοντας ενεργό ρόλο σε νέα άτομα στις αποφάσεις, στις δράσεις και στην εικόνα μας προς τα έξω. Είμαστε πολύ περήφανοι για τις υποτροφίες που μπορούμε να προσφέρουμε, χάρη στις χορηγίες που μας δίνονται, σε βραβευμένα νέα παιδιά για σπουδές κινηματογράφου. Και, τέλος, είμαστε ακόμα πιο περήφανοι για τις εκπαιδευτικές αποστολές και τα εργαστήρια που οργανώνουμε με συνεργάτες μας στο εξωτερικό, με τα οποία δίνουμε μοναδικές ευκαιρίες σε νέα άτομα να επισκεφτούν και να γυρίσουν ταινία σε μια ξένη χώρα μαζί με άλλα νέα άτομα από όλον τον κόσμο. Δεν ξέρω αν όλο αυτό προσδιορίζεται ως φυτώριο, αλλά αυτό που λένε οι ξένοι συμμετέχοντες και τα παιδιά μας είναι «Μια φορά Ζιζάνιο, για πάντα Ζιζάνιο».
27ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους
24η Ευρωπαϊκή Συνάντηση Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας Camera Zizanio
Όλες οι πληροφορίες: https://olympiafestival.gr/
Πληροφορίες για τις ταινίες των διαγωνιστικών τμημάτων εδώ
Πληροφορίες για το αφιέρωμα «Ίχνη: Προς έναν σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο για παιδιά» εδώ
Πληροφορίες για την 2η Διεθνή Συνάντηση για την κινηματογραφική εκπαίδευση εδώ
Διοργάνωση: Υπουργείο Πολιτισμού, Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, ΚΟΙΝΣΕΠ Φεστιβάλ Ολυμπίας, Νεανικό Πλάνο
Μία επιλογή από τις βραβευμένες ταινίες του Φεστιβάλ θα προβληθεί στο καθιερωμένο διήμερο του Φεστιβάλ Ολυμπίας στην Αθήνα, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, στις 25 και 26 Ιανουαρίου. Στο πρόγραμμα του διημέρου θα ενταχθούν και άλλες εκδηλώσεις που θα απηχούν το πρόγραμμα της κεντρικής διοργάνωσης και θα προαναγγέλλουν επόμενες δραστηριότητες.