Ο Γκράχαμ είναι ο βαρετός πανεπιστημιακός καθηγητής Ιστορίας που γνωρίζει σε πάρτυ την Ανν, πρώην ηθοποιό και νυν στέλεχος μόδας. Η σχέση τους θα τον οδηγήσει σε διαζύγιο από την εξίσου βαρετή σύζυγό του. Ταχύτατα ξαναπαντρεύεται και ζει επιτέλους μια γεμάτη ζωή, ώσπου πηγαίνει στο σινεμά – το οποιο απεχθάνεται – μαζί με την έφηβη κόρη του. Στην ταινία, η Ανν ερωτοτροπεί, γεγονός που του γεννά ένα πρωτόγνωρο, έντονο συναίσθημα ζήλειας.
Από το σημείο αυτό, τα πράγματα παίρνουν άσχημη τροπή: ο Γκράχαμ καταφεύγει σε κινηματογράφους του Λονδίνου για να παρακολουθήσει ξανά και ξανά όλες τις ταινίες της Ανν, αλλά και των συμπρωταγωνιστών της (!). Θέλει να γνωρίζει την παραμικρή λεπτομέρεια για κάθε πρώην εραστή (πραγματικό ή κινηματογραφικό) της συζύγου και σταδιακά πέφτει στη δίνη της παράνοιας και της αυτοϊκανοποίησης (!). Η ιστορία ολοκληρώνεται με την δολοφονία του φίλου του και πρώην εραστή της Ανν και την δική του αυτοκτονία, μπροστά στα μάτια της.
Το δεύτερο βιβλίο του – με φανατικό κοινό στη χώρα μας – Μπάρνς, γραμμένο το 1982, είναι περισσότερο μια πρωτότυπη ιδέα, παρά ένα ολοκληρωμένο έργο. Μια νουβέλα ερωτικής αφύπνισης του βαρετού Γκράχαμ που καταλήγει σε ένα απροσδόκητα απότομο τέλος, το οποίο δεν προκύπτει από το κείμενο. Είναι εξώφθαλμες οι προθέσεις αλλά και τα ελαττώματα του κειμένου: η πλοκή δεν δικαιολογείται, οι χαρακτήρες δεν έχουν βάθος και αναγκαστικά το βάρος πέφτει στο χιούμορ του Μπάρνς και την προκλητική – για την εποχή – περιγραφή των σεξουαλικών πράξεων και εμμονών του πρωταγωνιστή.
Είναι εντυπωσιακό ότι μόλις δύο χρόνια αργότερα ο Μπαρνς μας έδωσε τον «Παπαγάλο του Φλωμπέρ».
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
