H Βελγίδα εικαστική καλλιτέχνις, visual artist και δημιουργός περφόρμανς, Miet Warlop, εκτός από τις παραστάσεις της σε θεατρικούς χώρους, δημιουργεί και παρουσιάζει έναν διαρκώς διογκούμενο κύκλο εικαστικών περφόρμανς, παρεμβάσεων και ζωντανών εγκαταστάσεων. Για περισσότερα από είκοσι χρόνια εμφανίζεται σε ευρωπαϊκές θεατρικές σκηνές και γκαλερί με τις παράδοξα πολύχρωμες φιγούρες της, τα ζωντανά αντικείμενα και τα θεάματά της.
Η σωματική προσπάθεια ως μεταφορά είναι ένα στοιχείο της έρευνας που ξεκίνησε η Warlop στο Sportband / Afgetrainde Klanken το 2005, το οποίο δημιουργήθηκε τότε ως ρέκβιεμ και φόρος τιμής στον εκλιπόντα αδελφό της, Γιάσπερ. Από την άλλη, η τελετουργική συναυλία με ένα χορογραφικό μοτίβο ήταν η βάση για το έργο Ghost Writer and the Broken Hand Break του 2018. Η πρόσκληση να ανασάνουμε μαζί για να εξορκίσουμε τους φόβους και τους δαίμονές μας μάς παραπέμπει στο Fruits of Labor, χρησιμοποιώντας την παράσταση ως «ένα παυσίπονο για τον κόσμο».
Όταν το φλαμανδικό θέατρο NTGent προσκάλεσε τη Warlop να απαντήσει στο ερώτημα: «Ποια είναι η ιστορία σου ως δημιουργού στο θέατρο;», εκείνη χορογράφησε έναν αλλόκοτο ύμνο στη ζωή, ξορκίζοντας προσωπικούς και συλλογικούς δαίμονες, αποτίνοντας έναν φόρο τιμής στον εκλιπόντα αδερφό της και δοξάζοντας την «ανθρώπινη κατάσταση» στο ιδρωμένο μεγαλείο της. “Run… run for your life till you die” («Τρέχε… τρέχε να σωθείς μέχρι να πεθάνεις»). Αυτό μας παρακινεί να κάνουμε, ξανά και ξανά, ο τραγουδιστής της μπάντας του One Song, ενώ ασθμαίνει πάνω στον κυλιόμενο διάδρομο απ’ όπου δίνει το ρεσιτάλ του.
Η Warlop είναι η τέταρτη καλλιτέχνιδα που αναλαμβάνει την πρόκληση του NTGent να δημιουργήσει μια «Ιστορία του Θεάτρου», μετά τον Milo Rau, τον Faustin Linyekula και την Angélica Liddell και πριν από τον Tim Etchells, σαν μια σκυτάλη που παραδίδεται από καλλιτέχνη σε καλλιτέχνη για να αφηγηθούν την προσωπική τους ιστορία του θεάτρου. Ο τίτλος της σειράς, «Ιστορία του Θεάτρου» [“Histoire(s) du Théâtre”], σε ανάθεση του NTGent και υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Milo Rau, είναι εμπνευσμένος από το ντοκιμαντέρ “Histoire(s) du Cinéma” του Jean-Luc Godard, στο οποίο ο σπουδαίος κινηματογραφιστής αναδεικνύει κορυφαίες στιγμές από την ιστορία του παγκόσμιου σινεμά, μιλώντας έτσι παράλληλα για την ιστορία του εικοστού αιώνα. Το One Song, το τέταρτο έργο στη σειρά “Histoire(s) du Théâtre”, έκλεψε τις εντυπώσεις στο Φεστιβάλ της Αβινιόν το 2022 ως ένα μαγευτικό τελετουργικό αποχαιρετισμού, ζωής και θανάτου, ελπίδας και ανάστασης.
Το One Song αντηχεί μια ιστορία καλλιτεχνικής αλλά και προσωπικής σημασίας για τη Warlop. Ο αναστοχασμός της πάνω στο θέατρο ως καλλιτεχνικό ιδίωμα οδηγεί σε μια σωματική σύλληψη, στην οποία αναγνωρίζουμε στοιχεία από προγενέστερες δουλειές της.
Η σωματική προσπάθεια ως μεταφορά είναι ένα στοιχείο της έρευνας που ξεκίνησε η Warlop στο Sportband / Afgetrainde Klanken (2005), το οποίο δημιουργήθηκε τότε ως ρέκβιεμ και φόρος τιμής στον εκλιπόντα αδελφό της, Γιάσπερ. Από την άλλη, η τελετουργική συναυλία με ένα χορογραφικό μοτίβο ήταν η βάση για το έργο Ghost Writer and the Broken Hand Break (2018). Η πρόσκληση να ανασάνουμε μαζί για να εξορκίσουμε τους φόβους και τους δαίμονές μας μάς παραπέμπει στο Fruits of Labor (2016), χρησιμοποιώντας την παράσταση ως «ένα παυσίπονο για τον κόσμο».
Το βασικό ανσάμπλ χορευτών είναι μια ιδιόρρυθμη μπάντα: μουσικοί που παίζουν βιολί ισορροπώντας πάνω σε μια δοκό, που κάνουν κάμψεις όποτε χρειάζεται να αγγίξουν μια χορδή στο μπάσο, που πάνε μπρος πίσω για να παίξουν τα κρουστά ή επιχειρούν μικρά άλματα για να ακουμπήσουν τα πλήκτρα του keyboard. Ένα και μόνο τραγούδι παίζουν. Ξανά και ξανά. Σε άλλο τέμπο κάθε φορά, μα πάντα με αμείωτο πάθος και ένταση. Μια χορογραφημένη στην εντέλεια συναυλία εκτυλίσσεται ενώπιον μας για χάρη ενός και μόνο τραγουδιού, το οποίο σταδιακά, με την επανάληψη, αποκτά την αίγλη ύμνου: γίνεται η πρωταρχική μας κραυγή.
Η παράσταση ισορροπεί στα όρια του αβανγκάρντ χάπενινιγκ και της ροκ συναυλίας. «Η σκηνή του One Song είναι σαν ένας μικρόκοσμος, όπου όλες οι πράξεις και οι επιθυμίες που διέπουν τις αρχές του συλλογικού μπορούν να εξορκιστούν, ακόμη και να μετατραπούν σε τελετουργία. Η ενέργεια που εκλύεται στη σκηνή θέλω να ξεπεράσει τα όρια της αίθουσας και η εξορκιστική φύση της επανάληψης μιας κίνησης ή ενός συναισθήματος να φτάσει στους θεατές. Πάντα εξερευνώ την υπαρξιακή μου μοναξιά, και γιορτάζω την παρουσία των άλλων όπως και θρηνώ την απουσία τους. Όλα αυτά συλλογικά, μαζί με τους καλλιτέχνες και το κοινό. Πάντα. Θέλουμε να εντυπωθεί αυτό το τραγούδι στο μυαλό σας μέσα από τη συνεχή επανάληψή του. Η ιδέα είναι να προσπαθείς ξανά και ξανά, να ξεκινάς διαφορετικά κάθε φορά. Όπως στη ζωή» αναφέρει η ίδια.
ODD – The party
Tο Σάββατο 24 Φεβρουαρίου από τις 22:30 και μετά, το ODD κάνει πάρτι στο φουαγιέ του ισογείου με τη Miet Warlop και τους συντελεστές του “One Song” στην επιλογή της μουσικής. Με ελεύθερη είσοδο.
Συντελεστές
Με τους/τις: Simon Beeckaert, Elisabeth Klinck, Willem Lenaerts, Milan Schudel, Melvin Slabbinck, Joppe Tanghe, Karin Tanghe, Wietse Tanghe και Eva Kamanda, Flora Van Canneyt, Max Colon, Rint Dens (†), Marius Lefenever, Miet Warlop
Κείμενο: Miet Warlop, με σύμβουλο τον Jeroen Olyslaegers
Σύλληψη, Σκηνοθεσία & Σκηνογραφία: Miet Warlop
Μουσική: Maarten Van Cauwenberghe μαζί με όλους
Πληροφορίες
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Συγγρού 107
Σάββατο 24 & Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2024, 21:30
Κεντρική Σκηνή
Διάρκεια: 60 λεπτά
Εισιτήρια
Προπώληση ΕΔΩ
Κανονικό: 7, 15, 18, 22 €
Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 12, 15, 18 €
Παρέα 10+ άτομα: 11, 13, 16 €
Κάτοικος Γειτονιάς: 7 €*
Ανεργίας, ΑμεΑ: 5 €
Συνοδός ΑμεA: 10 €
