Οι Χρυσές Σφαίρες 2023, που απονεμήθηκαν την περασμένη Κυριακή στο πιο κρύο απ’ ό,τι συνήθως (κρίνοντας από τα παράπονα των καλοντυμένων σταρ στο κόκκινο χαλί) Λος Άντζελες, έστρεψαν το ενδιαφέρον στην αγαπημένη σεζόν της Μόιρα Ρόουζ, εφόσον και το κοινό πλέον έχει όλο και περισσότερα σημεία αναφοράς για τις ταινίες που βρίσκονται στην κούρσα (στην Ελλάδα, οι συζητήσεις –και τα memes– επικεντρώνονται, φυσικά, γύρω από το Poor Things του Γιώργου Λάνθιμου, που διανύει τη δεύτερη εβδομάδα κυκλοφορίας του). Στην προχθεσινή τελετή, αυτή η ταινία έφυγε με 2 Χρυσές Σφαίρες, αυτές της Καλύτερης Ταινίας – Κωμωδία ή Μιούζικαλ και Α’ Γυναικείου Ρόλου σε Κωμωδία ή Μιούζικαλ για την Έμμα Στόουν, αλλά ο μεγάλος νικητής της βραδιάς ήταν το Οπενχάιμερ με 5 βραβεία (ταινίας, σκηνοθεσίας για τον Κρίστοφερ Νόλαν, Α’ ανδρικού σε δράμα για τον Κίλιαν Μέρφι, Β’ ανδρικού για τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ και μουσικής για τον Λούντβιχ Γκόρανσον). Eίναι κάτι από αυτά καλύτερο από το Succession; Όχι, αλλά δεν είναι ώρα γι’αυτό τον καβγά.
Οι νίκες στις Χρυσές Σφαίρες αποτελούν σημαντικό βήμα για όσους ελπίζουν να βγουν νικητές στα Όσκαρ. Μπορεί οι Χρυσές Σφαίρες να μην αποτελούν πλέον τόσο ακριβείς προβλέψεις για τα Όσκαρ όσο παλιότερα (σε μεγάλο βαθμό λόγω των αλλαγών στη σύνθεση της Ακαδημίας), αλλά εξακολουθούν να λειτουργούν σαν βαρόμετρο, σαν στρατηγική κίνηση PR ή σαν ώθηση της ορατότητας των υποψηφίων. Σε βασικές κατηγορίες όπως η καλύτερη ταινία και σκηνοθεσία, το Barbenheimer θα μετατραπεί σε… Poorthingsheimer (σίγουρα δεν θα είμαστε ποτέ υποψήφιοι για Όσκαρ πρωτότυπου anything), αφού η μονομαχία Νόλαν-Λάνθιμου γίνεται πιο ισχυρή από ποτέ. (Φαινομενικά, η απόφαση θα έπρεπε να είναι εύκολη: ο ένας εξαπέλυσε στον κόσμο την ατομική βόμβα, ο άλλος την Μπέλα Μπάξτερ.)
Με τις νίκες του, το Οπενχάιμερ επιβεβαίωσε ότι είναι το φαβορί για το μεγάλο βραβείο, ακόμα και 6 μήνες μετά την ιστορική κυκλοφορία του. Ο Νόλαν και ο Μέρφι, που για χρόνια έχουν τη φήμη εσωστρεφών ή σνομπ σε τέτοια θέματα αναγνώρισης, έβγαλαν ειλικρινείς, γλυκούς, συγκινητικούς λόγους στη σκηνή, ενισχύοντας το δημόσιο προφίλ τους. Στην περίπτωση του Νόλαν, η Χρυσή Σφαίρα σκηνοθεσίας ήταν παραδόξως το πρώτο σημαντικό βραβείο της κινηματογραφικής βιομηχανίας για το σπουδαίο δημιουργό, που έχει κάνει μερικές από τις πιο πετυχημένες (καλλιτεχνικά και εμπορικά) ταινίες του 21ου αιώνα. Και παρόλα αυτά, μετά από 20+ χρόνια, πέρσι έκανε την καλύτερή του. Όμως το ίδιο ισχύει και για τον Λάνθιμο (χωρίς την 20ετία, αλλά με τη μέχρι τώρα καλύτερη ταινία του), που αυτή τη στιγμή αποτελεί το μεγαλύτερο ανταγωνιστή του βρετανού σκηνοθέτη.
Από την άλλη, η Στόουν, πρωταγωνίστρια του Poor Things και ξεκάθαρα μια παρουσία που βρίσκουν αξιολάτρευτη όλοι οι συνάδελφοί της, κονταροχτυπιέται αυτή τη στιγμή (στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε τι κάνει αυτή τη στιγμή, μπορεί να κοιμάται) με την Λίλι Γκλάντστοουν των Δολοφόνων του Ανθισμένου Φεγγαριού, που κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα Α’ γυναικείου ρόλου σε δράμα. Μπορεί να μην ξαναβρεί εύκολα τόσο ζουμερό ρόλο όσο εκείνος της Μπέλα Μπάξτερ, στον οποίο διέπρεψε, αλλά η Γκλάντστοουν, που δέχτηκε όχι ένα αλλά δύο standing ovations κατά τη διάρκεια του ευχαριστήριου λόγου της, έβγαλε ασπροπρόσωπη την ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε που δεν κέρδισε κανένα άλλο βραβείο. Επίσης, η ιστορικότητα αυτής και κάθε προηγούμενης και μελλοντικής νίκης της (επειδή είναι Ινδιάνα) θα λειτουργήσει υπέρ της.
Αν και η Barbie δεν τα πήγε πολύ καλά στις Χρυσές Σφαίρες, φεύγοντας μόνο με το βραβείο τραγουδιού για το “What Was I Made For” της Μπίλι Άιλις και το Cinematic and Box-Office Achievement, το Barbenheimer θα επαναληφθεί στα Όσκαρ στη σεναριακή κατηγορία, εφόσον η ταινία της Γκρέτα Γκέργουιγκ θα διαγωνιστεί τελικά στο διασκευασμένο και όχι στο πρωτότυπο σενάριο, όπως ήταν το αρχικό πλάνο. Σε άλλες εποχές, οι Χρυσές Σφαίρες θα ήταν το ιδανικό μέρος για να ξεχωρίσει μια ταινία σαν την Barbie, που δέχτηκε ένα πλήγμα που ελπίζουμε να μπορούν να απαλύνουν τα 1,5 δισ. δολάρια σε παγκόσμιες εισπράξεις που έχει στον κουμπαρά της.
Αν και δεν έχει ξεγραφτεί πλήρως ως νικητής στο σενάριο στα Όσκαρ, οι δύο κατηγορίες πρωτότυπου και διασκευασμένου αποτελούν πολύ ενδιαφέρον στοίχημα/πονοκέφαλο, με ταινίες σαν την Ανατομία μιας Πτώσης (που εξέπληξε παίρνοντας Χρυσή Σφαίρα σεναρίου) να έχει να αντιμετωπίσει τα Παιδιά του Χειμώνα (για το οποίο κέρδισε ο Πολ Τζιαμάτι στον Α’ ανδρικό σε κωμωδία ή μιούζικαλ) και το αγαπημένο από κριτικούς Past Lives και την Barbie να βρίσκει μπροστά της Οπενχάιμερ και Poor Things. Μιλώντας για τον Τζιαμάτι, παρόλο που ο Μέρφι πήρε ένα τεράστιο αβαντάζ στον Α’ ανδρικό, ο αμερικανός ηθοποιός έχει πολλές πιθανότητες για μια οσκαρική νίκη, που θα ήταν η πρώτη του μετά από δεκαετίες στιβαρού character acting. Έχει το αφήγημα, να δούμε αν θα έχει και τις ψήφους.
Οι υποψηφιότητες των Όσκαρ θα ανακοινωθούν στις 23 Ιανουαρίου και η απονομή θα γίνει στις 10 Μαρτίου, μία ώρα νωρίτερα από το συνηθισμένο – μια χρήσιμη πληροφορία για τους ξενύχτηδες Oscarwatchers.