Η αρχή των νέων επεισοδίων του BoJack Horseman είναι υπερβολικά καλή για να είναι αληθινή. Στο πρώτο από τα τελευταία οκτώ επεισόδια του έκτου και τελευταίου κύκλου της animation σειράς του Netflix, ο Μπότζακ παρουσιάζεται αρχικά ως “Professor Horseman”, όπως γράφει και με μαύρο μαρκαδόρο στον πίνακα της αίθουσας του κολεγίου στο οποίο διδάσκει υποκριτική. Αυτή η ροπή προς μια πιο «καθώς πρέπει» ζωή βέβαια, δεν θα κρατήσει για πολύ, παρά το γεγονός ότι ο μαρκαδόρος στα χέρια του ήταν ανεξίτηλος.
Σε αυτά τα επεισόδια θα κλείσουν όλοι οι ανοιχτοί λογαριασμοί, όπως άλλωστε προοικονομούσε και το πρώτο μισό του έκτου κύκλου της σειράς του Ράφαελ Μπομπ-Γουόκσμπεργκ. Η Ντάιαν, ο άνθρωπος που υπήρξε η ghostwriter της βιογραφίας του Μπότζακ και τον βοήθησε να μην χάσει τη μπάλα, είναι αυτή που παθαίνει ένα απόλυτο writer’s block όταν έρχεται η ώρα να μεταφέρει την δική της ζωή στο χαρτί – κάτι που μεταφράζεται στην οθόνη με ένα πολύ ενδιαφέρον animation που αντικατοπτρίζει τους προσωπικούς της δαίμονες. Είναι, όμως, ευτυχισμένη με τον Γκάι στο πλευρό της. Ο Πίνατμπατερ θα χωρίσει τελικά με την Πικλς, αφού η δεύτερη φεύγει για άλλες πολιτείες με τον λέγε-με-και-σωσία-του-Τζάστιν-Μπίμπερ, Τζόι Πόγκο.
Άλλοι χωρίζουν κι άλλοι σμίγουν βέβαια, μιας και ο Τοντ, ο χαρακτήρας που από την αρχή της σειράς ήταν ο πιο «καμμένος» αουτσάιντερ του παιχνιδιού, θα πάρει και το κορίτσι (το όνομα αυτής Μοντ) και την δουλειά (τι πιο ταιριαστό από το να φυλάει παιδάκια;). Η μάνατζερ-τζιμάνι Πρίνσες Κάρολαϊν, πάλι, θα ενωθεί με τα δεσμά του γάμου με έναν από τους πιο χαμηλού προφίλ ήρωες του BoJack Horseman, τον συνεργάτη της, Τζούντα, που τα βράδια, μαθαίνουμε ότι αφήνει κάτω τα μαλλιά του και παίζει σε ένα αποτυχημένο indie συγκρότημα.
Ο Μπότζακ, από την άλλη, θα δει τη ζωή να περνάει μπροστά από τα μάτια του, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η δαιμόνια ρεπόρτερ Πέιτζ Σινκλέρ συνεχίζει να ψάχνει «ποιος σκότωσε την Σάρα Λιν». Ο Πίνατμπατερ -ιδιοκτήτης εστιατορίου, πλέον, που μοστράρει περιχαρής το μενού με τη φάτσα του- θα «δώσει» τον Μπότζακ Χόρσμαν, με την σχεδόν εκνευριστική άγνοια κινδύνου που τον χαρακτηρίζει. Ο Μπότζακ, όμως, στην πραγματικότητα δεν προδόθηκε από τον Πίνατμπάτερ αλλά από το ποτό. Ενώ νόμιζε πως δεν γνωρίζει κανείς την ιστορία για την Σάρα Λιν, αποδεικνύεται πως τελικά την είχε εξομολογηθεί μεθυσμένος στον Πίνατμπατερ.
Εκεί θα έρθει μια σκηνή δραματικής ειρωνείας: ενώ ο Μπότζακ βρίσκεται στη πάρτυ αποφοίτησης των μαθητών του, θα τον καλέσει η Πέιτζ Σινκλέρ για να μάθει αν ισχύουν οι ισχυρισμοί του Πίνατμπατερ. Εκεί θα κληθεί να παίξει μια διπλή παράσταση: πρώτον, θα δηλώσει αθώος στο τηλεφώνημα και δεύτερον, την αμέσως επόμενη στιγμή, θα ανέβει στην σκηνή της αίθουσας και θα φορέσει τον ρόλο του χαρούμενου μπροστά στους μαθητές του.
Από εκεί ξεκινάει η πτώση: το ίδιο το σύστημα που ανέδειξε τον Μπότζακ θα τον περιμένει στη γωνία (άλλη μια φορά) για να τον καταπιεί. Θα εμφανιστεί σε τηλεοπτική εκπομπή για να κάνει την κλασική all-american απολογία σχετικά με τον θάνατο της Σάρα Λιν, σε μια συνέντευξη δύο μερών. Και ενώ την πρώτη φορά, η δημοσιογράφος που κάθεται απέναντί του θα τον κάνει να φανεί ήρωας -και θα γίνει για λίγο πράγματι αμερικανικός ήρωας- τη δεύτερη φορά θα σκηνοθετήσει τη συνέντευξη με τέτοιον τρόπο ώστε να τον κάνει να φανεί τέρας (ποτέ αυτή η σειρά δεν συμπάθησε τους δημοσιογράφους, γιατί να το κάνει τώρα;). Η συνεχής πτώση θα τον κάνει να κυλήσει και πάλι στο αλκοόλ και ένα ακραίο μεθύσι που θα σημάνει το τέλος.
Όσο υπερβατική κι αν υπήρξε αυτή η σειρά σε επίπεδο αφήγησης, τελικά, το μόνο για το οποίο ήθελε να μιλήσει ήταν η οξύμωρη ανθρώπινη φύση. Κανείς δεν είναι μόνο καλός ή κακός.
Κι όταν λέμε το τέλος, εννοούμε το απόλυτο (;) τέλος. Εντελώς τύφλα, θα πάει ένα βράδυ στο παλιό του σπίτι, θα το διαρρήξει, και θα πέσει στην πισίνα του (Sunset Boulevard alert). Στο επόμενο επεισόδιο -που θέτει τον αφηγηματικό πήχη πολύ ψηλά σε αυτό τον κύκλο επεισοδίων- θα συναντήσει σε έναν ενδιάμεσο κόσμο όλους τους νεκρούς ανθρώπους της ζωής του (τουλάχιστον όσους πέρασαν από την οθόνη του Netflix). Η μητέρα του, ο πατέρας του, η Σάρα Λιν είναι όλοι εκεί και αποχωρούν ένας ένας για το οριστικό τέλος μέσα σε μια πηχτή μαύρη μάζα, που θα κυκλώσει και τον ίδιο τον Μπότζακ
Στο επόμενο επεισόδιο θα αποδειχθεί πως αυτό ήταν απλά μια near death experience. Η τιμωρία του τελικά δεν θα είναι ο θάνατος, αλλά ότι θα πρέπει να μάθει να συνεχίσει να ζει. Στις κρίσιμες στιγμές, αυτή που θέλει ο Μπότζακ να είναι εκεί, είναι η Ντάιαν. Ήταν ο άνθρωπος που πήρε τηλέφωνο ένα βήμα πριν τον θάνατο. Και είναι ο τελευταίος άνθρωπος που θα τον δούμε να συνομιλεί επί της οθόνης.
Αφού πρώτα έχει έρθει άλλο ένα ξεκαθάρισμα: η Πρίνσες Κάρολαϊν φαίνεται πως δεν θα είναι πλέον εκεί γι’ αυτόν. Δεν τον κάλεσε άλλωστε στον πραγματικό της γάμο, αλλά στον εικονικό που έκανε «μόνο για τους κοσμικούς», όπως λέει. Όλα αυτά με ένα φόντο που θέλει κι αυτό να τονίσει πως τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα περιμένεις. Δηλαδή το “Hollywoo” στον καλιφορνέζικο βράχο, δεν θα γίνει “Hollywood”, αλλά “Hollywoob”, εξαιτίας ενός λάθους στην παραγγελία της ταμπέλας.
Όσο υπερβατική κι αν υπήρξε αυτή η σειρά σε επίπεδο αφήγησης, τελικά, το μόνο για το οποίο ήθελε να μιλήσει ήταν η οξύμωρη ανθρώπινη φύση. Κι ας χρησιμοποίησε (και) ανθρωπόμορφα ζώα. Κανείς δεν είναι μόνο καλός ή κακός, για κανέναν δεν επιφυλάσσει η ζωή κάποιο a priori happy ending, παρά μόνο αν το χτίσει μόνος του.
Κοιτώντας κανείς πίσω, μπορεί να πει μόνο τη φράση που δίνει το όνομα στο επεισόδιο που ρίχνει την αυλαία στο BoJack Horseman: “Nice While It Lasted”. Για το τι χρειάζεται στο ενδιάμεσο, η απάντηση βρίσκεται στον διάλογο της Ντάιαν με τον Μπότζακ κάτω από τον έναστρο ουρανό στην τελευταία σκηνή της σειράς:
Μπότζακ: Μερικές φορές η ζωή είναι σκύλα και μετά πεθαίνεις.
Ντάιαν: Μερικές φορές. Άλλες φορές η ζωή είναι σκύλα και συνεχίζεις να ζεις.
Ή για να επιστρέψουμε πάλι στην Ντάιαν και τον πρώτο κύκλο της σειράς αυτή τη φορά: «είσαι υπεύθυνος για την δική σου ευτυχία».
